¹ ۱۔ خُونی شہر اُتے افسوس اوہ چُوٹھ تے لُٹ مار نال بھریا ہویا ہے۔اوہ کدی جُرم کرن توں نہیں مُڑدا ۔ ² ۲۔ چھانٹے دے ہولارے دِی واز پہیاں دِی کَھَڑ کھَڑ گھوڑیاں دے سُماں دی ٹپ ٹپ تے رتھاں دے ہِلن جُلن دِی واز۔ ³ ۳۔ حملہ کرن والی فوج تلواراں دِی لشِک نیزیاں دِی جھلک قتل ہون والیاں دے ڈھیر لاشاں دے ڈھیر اِن گنت لاشا جہناں توں لوک ٹھوڈے کھاندے نے ۔ ⁴ ۴۔ اے سارا ایس بدکار تے بے حیا دے سببوں اے جہنے بے حیائی نال قوماں نُوں تے جادُو نال لوکاں نُوں غلام بنا لیا اے۔ ⁵ ۵۔ خُداوند فرماندا اے میں تیرے خلا ف آں میں تینوں تیرے مُنہ تک ننگا کراں گا تے قو ماں نُوں تیِری بے پردگی وکھاوں گاتے بادشا واں نُوں تیرا ننگا پَن وکھاواں گا۔ ⁶ ۶۔ میں تیرے اُتےگندسُٹاں گا میں نفرت دا ورتاکراں گا۔تینُوں بے عزت کراں گا۔ ⁷ ۷۔ جہڑاکوئی تینوں ویکھے گا نَس جا وے گا تے او کہے گا نینوہ برباد ہو رہیا اے کہڑا اوہدے لئی رو وے پِیٹے گا؟ میں تیرے لئی تسلی دین والا کتِھوں لیا واں؟ ⁸ ۸۔ کِیہ تُوں نو آمون توں ودھ کے ویں جہڑا نِیل وِچ وسیا ہویا اے تے اوہدے چوفیرے پانی اے؟ ندی اوہدی حفاظت کرن والی سِی تے پانی اوہدی کنَدسِی۔ ⁹ ۹۔ کوُش تے مِصر اوہدی بُوہت وڈی طاقت سِی فوط تے لوُبیم او ہدے ساتھ دین آلے سَن۔ ¹⁰ ۱۰۔ فیر وِی او قیِدی ہویا تے مُلک وِچو ں کڈیا گیا ہر گلی دِی نُکر اوہ تے اوہدے دُھد پیِندے بچے سُٹ کے ٹوٹے ٹوٹے کر دِتے گئے اوہدے شریف بندیاں نوں ونڈیا گیاتے اوہدے سارے وڈیریاں نوں سنگلاں نال بن دِتا۔ ¹¹ ۱۱۔ تُوں وِی مست ہو جاویں گا۔تُوں ویِری کولوں بچن لئی پناں منگیں گا تے آپنے آپ نُوں لو کاویں گا۔ ¹² ۱۲۔ تیرے سارے قِلعے انجیِر دے رُخاں وانگرھوون گے جِناں اُتے پہلاں پکے پھل لگے ھون جدوں اوناں نُوں ہلایا جاندا اے تے کھان والے دے مُنہ وِچ پَھل ڈِگدا اے۔ ¹³ ۱۳۔ آودے لڑَن والے سُورمیاں نُوں ویِکھ تیرے مرد عَورتاں بَن گَئے نے تیرے مُلک دے پھاٹک تیرے ویِریاں لئ کُھل گے نیں ۔اگ رکاٹاں نُو ں کَھا گَی۔ ¹⁴ ۱۴۔ کہرے لئ پانی بھر لَے آودے قِلعیاں نُوں پکا کر گارا تِیار کر پہی کہ مصالہ بنا اِیٹاں دے سچے نُوں ٹِھک کر۔ ¹⁵ ۱۵۔ اوتھے اَگ تیِنوں کھا جاوے گی۔ تلوار تیِنوں وَڈ دے گِی تے ٹِڈی دے وانگُوں تیِنوں کھاجاوے گی۔ٹِڈیاں دے وانگ آودی گِنتی ودھا۔ ¹⁶ ۱۶۔ تُسی آودے بیوپاریاں نُوں اسمان دے تاریاں نالوں بُہتا ودا لیاِں اے پَر اوٹِڈیاں دے وانگوں صاف کر کے اُڈ جاندے نیں۔ ¹⁷ ۱۷۔ تیرے پہرے دار ٹِڈیاں دے وانگر نے تیرے سردار ٹِڈی دے دِل وانگ نے جِیسں دِیاں ٹِڈیاں ٹھَنڈ دے دِن کَند د یاں کُھڈاں وِچ لُک جاندیاں نیں۔ ¹⁸ ۱۸۔ اے سُور دے بادشاہ تیرے چراون والے سوندے نیں ۔تیرے سردار آرام نال سو رھ نیں تیرے لوک پہَاڑاں تے کِھلر گے نیں اوناں نُوں کٹھا کرن والا کوئ نیں۔ ¹⁹ ۱۹۔ کوئ شِے تیرے زخَماں نُوں چَنگاں نہں کرسَکدی تیرے زخَم دا کوئ علاج نہں جیڑا کوئ تیرے بارے سُندا اے او تیری بربادی تے خُوش ہو کے تاڑی وجاندااےکیوں جے کہڑا اےجِنے تیرا ظُلم نہیں برداست کِیتا۔