¹ ۔ تد ایوب ؔ خُداوند نے جواب چہ آکھیا پئی ۔ ² ۔ مینوں پتا دے پئی تُوں سبھ کُجھ جاننا ایں ۔ پئی تُوں سبھ کُجھ کرن تے قادر ایں تیرا کوئی ارادہ ناں ہون والا نئیں ۔ ³ ۔ اوہ کون اے جیہڑا صلاح نُوں بے وقُوفی نال کَجدااے ۔ ایس ایس لئی میں اوہ ای آکھیا اے جیہنوں میں نئیں سمجھ دا ساں ۔ اوہو اوّلےکم جیہڑے میرے تُوں اُچے نیں تے جیہناں نُوں میں نئیں جاندا ۔ ⁴ ۔ میری سُن تے میں آکھاں گا ۔میں تینوں پُچھنا واں تُوں مینوں دَس ۔ ⁵ ۔ میں کنّاں دے سُنن نال تیرے بارے سُنیا سی ۔ پَر ہُن میری اَکھ نے تینوں ویکھیا اے ۔ ⁶ ۔ ایس لئی مینوں اَپنے آپ توںنفرت اے ۔ تے میں دھوڑ تے سواہ چہ توبہ کرنا واں ۔ ⁷ ۔ فیر اینج ہویا ، پئی جیہدوں خُداوند ایہہ گلّاں ایوبؔ نال کر لیا ں ۔ تے خُداوند نے الفز تیمانی ؔ نُوں آکھیا ۔ پئی میرا غُصہ تیرے تے تیرے دونواں یاراں تے بھڑکیا اے ۔ کیوں جو میرے بندے ایوب ؔ وانگوں میرے حَق چہ ٹھیک گلّاں نئیں کیتاں ۔ ⁸ ۔ ہُن تُسیں اَپنے لئی سَت ڈھگے تے بھیڈو لوؤ ۔ تے میرے بندے ایوبؔ دے کول جاؤ ۔ تے اَپنے لئی سوختنی قُربانی چڑھاؤ ۔ تے میرا بندہ ایُوبؔ تُہاڈے لئی دُعا کرے گا ۔ میں اوہنوں قبُول کراں گا ۔ تاں جو میں تُہاڈی بے وقُوفی دے مُطابق تُہاڈے نال سلُوک کراں ۔ کیوں جو تُساں میرے بندے ایوبؔ وانگر میرے حَق چہ ٹھیک گّلاں نئیں کیِتیاں ۔ ⁹ ۔ تد الیفز تیمانی ؔ نے تے بِلدد سوُخی تے صوفر نعمانی ؔ گئے ۔ تے جِس طرحاں خُداوند نےاوہناں نُوں آکھیا سی۔ اوس طرحاں ای کیِتا ۔ تے خُداوند نے ایوبؔ نُوں قبُول کیِتا ۔ ¹⁰ ۔ تے جیہدوں ایوبؔ نے اَپنے یاراں لئی دعا کر لئی تے خُداوند نے ایوبؔ دی قیدی حالت نُوں بدل دِتا ۔ تےجیہناں پیلاں اوہدے کول سی ۔ خُداوند نے اوہدے دوُر کیِتا ۔ ¹¹ ۔ تے اوہدے سارے بھرا تے اوہدیاں بھیناں تے اوہدے اگلے جان پھسان والے وہدے کول آئے ۔ تے اوہدے گھر چہ اوہدے نال روٹی کھاہدی ۔ تے اوہدے تے افسوس کیِتا۔ تے اوہناں سبھے مصیبتاں دے لئی اوہنوں تسلی دِتی جیہڑیاں اوہدے تے پیاں سَن ۔ تے ہر اِک نے اوہنوں اِک اِک چاندdی تے اِک اِک سونے دی والی ہدیہ دِتا ۔ ¹² ۔ تے خُداوند نے ایوبؔ دے اخیِر نُوں اوہددے مُڈھ توں بوہتی برکت دِتی ۔ تے اوہ چوداں ہزار بھیڈاں تے چھے ہزار اوُٹھاں تے اِک ہزار ڈھگیاں دیاں جوڑیاں تے اِک ہزار کھوتیاں دا مالک بنیا ۔ ¹³ ۔ تے اوہدے سَت پُتر تے سَت دھیاں ہوئیاں ۔ ¹⁴ ۔ اہنے پیلی دا ناں یمیمہؔ تے دوُجی داں قصیاہ ؔ تے تیِجی دا ناں قرن ہبوکؔ رکھیا ۔ ¹⁵ ۔ تے ساریدھرتی تے ایہو جیہیاں زنانیاں نئیں سَن ۔ جیہڑیاں ایوبؔ دیاں دھیاں وانگوں سوہنیاں ہون ۔ تے اوہناں دے پیو نے اوہناں نُوں اوہناں دے بھرانواں نال میراث دِتی ۔ ¹⁶ ۔ تے اوہدے مگروں ایوبؔ اِک سو چالہی ورھے اوہنے پُتراں دے پُتر چوتھی پُشت تیِک ویکھے ۔ ¹⁷ ۔ تے ایوب ؔ بُڈھیا ں ہو کے وڈی عُمر چہ فو ت ہویا ۔