1
۔ ایس لئی ایوبؔ میری گَل سُن ۔ تے میریاں گلاں تے دھیان کَر ۔
2
۔ ویکھ! میں اَپنا مُونہہ کھولیا اے ۔ تے میری جیبھ میرے تالُونالوں ہَٹ گئی اے ۔
3
۔ میریاں گلاں میرے دِل دی سچیائی دَسن گئیاں ۔ میرے ہونٹ جو سَچ اے ۔ اوہ ای دَسن گے ۔
4
۔ خُدا دے روُح نے مینوں دسیا اے ۔ تے قادرِمُطلق دی حضُوری نے مینوں زِندگی بخشی اے۔
5
۔ جے تُوں مینوںجواب دے سکنا ایں تے دے ۔ اَپنیاں گلاں کٹھیاں کر لے تے تگڑا ہو ۔
6
۔ ویکھ! میں خُدا وانگوں نئیںتیرے وانگوں ہاں ۔ میں وی مِٹی نال بنایا گیا ہاں ۔
7
۔ ویکھ ! میرا رُعب تینوں ناں ڈرائے ۔ تے میرا ہَتھ تیرے تے بھارا ہووے گا ۔
8
۔ میں تینوں بولدیاں سُنیاں اے ۔ تے جو کُجھ تُوں آکھیا اے ۔ میں سُن لیا اے ۔
9
۔ پئی میں پاک تے بے قصوُر آں ۔ تے میں بے گُناہ واں ۔ تے میرے چہ بدی نئیں ۔
10
۔ تے ایہہ وی پئی اوہ میرے خلاف موقعہ لبھدا اے تے مینوں اَپنا ویری جاندا اے ۔
11
۔ اوہ میرے پیر لکڑی چہ ٹھوکدا اے ۔ تے میریاں ساریاں راہواں د ی رکھوالی کردا اے ۔
12
۔ ایس لئی میں تینوں جواب دینا واں ۔ پئی تُوں ایہناں گلاں چہ سچا نئیں ۔ کیوں جو ا نسان خُدا توں وڈا نئیں ۔
13
۔ تُوں کیوں اوہدے نال لڑنا ایں ۔ کیوں جو اپنیاں گلاں دا کوئی حساب نئیں دیندا ۔
14
۔ خُدا اِک واری بولدا اے ۔ سگوں دو واری ۔ انسان بھانویںاوہدے تے دھیان ناں دیویں ۔
15
۔ خواب چپ تے رات دی رویا چہ جیہدوں بندے گوڑھی نیندرے ہۃندے نیں ۔ تے اَپنے بستریاں چہ پئے رہندے نیں ۔
16
۔ اوس ویلے اوہ بندیاں دے کَن کھولدا اے ۔ تے اوہناں نُوں سکھاندا اے ۔
17
۔ تاں جو انسان نُوں اوہدے کَم توں ڈھکے ۔ تے غُرور نُوں اوہدے توں پراں کرے ۔
18
۔ تا ں جو اوہدی روُح نُوں کھڈے چوں تے تے اوہدی جان نُوں قبر توں بچا لے ۔
19
۔ تاں جو اوہ اَپنے بِسترے تے پیَڑ توں نصیحت پھڑدا اے ۔ تے اوہدیاں ہڈیاں چہ سدا رَہن والی جنگ اے ۔
20
۔ ایتھوں تیِک پئی اوہدی جان روٹی توں تے سوادلے کھانیاں توں نفرت کر دی اے ۔
21
۔ اوہدا گوشت ایسراں سُک جاندا اے پئی وخالی نئیں دیندا ۔ تے اوہدیاں ہڈیاں جیہڑیاں دسدیاں نئیں سَن ۔ باہر نِکل آؤندیاں نیں ۔
22
۔ اوہدے جان کھڈے دے نیڑے اَپڑ جاندی اے ۔ تے زِندگی مرن والیاں دی تھاں دے لاگے ۔
23
۔ اوتھے اوہدے نال کوئی رِشتہ ہووے یا ہزار چوں کوئی سچی گَل دَسن والا تے اوہ انسان نُوں دسے گا ۔ پئی اوہدے لئی کیہ چنگا اے ۔
24
۔ تے اوہ اوہدے تے رحم کرے تے آکھے ایہنوں کھڈے چہ جان توں بچائے ۔ مینوں فِدیہ مِل گیا اے ۔
25
۔ تد اوہدا پِنڈا ایانےدے پِنڈے وانگوں تازہ ہو جاوے ۔ تے اوہ اَپنے جوانی دے دِناں نُوں اَپڑے ۔
26
۔ اوہ خُدا توں دُعا کرے تے اوہ اوہدے تے مہربان ہووے ۔ اسیراں پئی اوہ خُوشی نال خُدا دا مُونہہ ویکھے ۔ تے انسان دی سچیائی نُوں بھال کر دیندا اے ۔
27
۔ تدو اوہ سبھ نُوں کہندا اے پئی میں پاپ کیِتا سی ۔ تے سچیائی نُوں وگاڑیا سی ۔ تاں وی اوہنے مینوں بدلہ نئیں دِتا ۔
28
۔ سگوں اوہنے میری روُح نُوں کھڈے چہ جان توں بچایا اے ۔ تے میری جان لو ویکھے گی ۔
29
۔ خُدا ایہہ انسان دے نال دو واری سگوں تِن واری کردا اے ۔
30
۔ تاں جو اوہدی جان کھڈے چوں پَرتا لیاوے ۔ تے جیوندیاں ای لو اوہدے تے چمکا دے ۔
31
۔ ایس لئی میری گَل دھیان نال سُن ۔ تے چُپ رہ ۔ تے میں بولاں گا ۔
32
۔ جے تُوں کُجھ آکھنا ایں ۔ تے مینوں جواب دے تے بول ۔ کیوں جو میں چاہنا واں پئی تُوں سچا ثابت ہوویں ۔
33
۔ نئیں تے فیر میری سُن تے چُپ رہ ۔ تے میں تینوں حِکمت سکھاواں گا ۔