¹ ۔ اک دِ ن ربّ دے پُتر یعنی فرشتے رَب دے اَگے حاضر ہون لئی آئے تے شیطان وی آ رلیا تاں جو رَبّ اَگے حاضری بھرے۔ ² ۔ رَبّ نے شیطان نوں پُوچھیا، تُون کِتھوں آرہیا ایں؟ شیطان نے رَبّ نوں جواب دِتّا پئی دھرتی دی سیل کردا تے ایدھر اوہدھر پھردا ٹُردا آ گیاں واں۔ ³ ۔ فیر رَبّ شیطان نُوں آکھیا، کدی تُوں میرے بندے ایُوب دے حال وَل دھیان ماریا اے؟ دھرتی تے اوہدےجِہیا کامِل تے نیک ہور کوئی بندہ نیئں جہیڑا رَبّ توں ڈردا تے بَدی توں نَسدا ہووئے۔ پھاویں تُوں مینوں اوہدے خِلاف بھڑکایا پئی بے دوسے نوں برباد کر دیاں پر اوہ اجّے وی اپنی نیکی تے کھلوتا ہویا اے۔ ⁴ ۔ شیطان نے آکھیا، کھل دے بدلے کھل! بندہ جان پِچھے اپنا سب کُجھ گویا دے گا۔ ⁵ ۔ پر تُوں ذرا اپنا ہتھ تے ودھا تے اوہدے جُسّے نُوں دُکھ دے ۔ فیر ویکھیں پئی اوہ تیرے منہ تے کُفر تول دا اے کہ نئی؟ ⁶ ۔ ربّ نے شیطان نُوں آکھیا، ہلا اوہ تیرے ہتھ وِچ اے پَر دھیان رکھیں پئی اوہ کِتے مر نہ جاوئے ۔ ⁷ ۔ فیر شیطان ربّ دے حضوروں ٹُر گیا تے اوہنے ایوب دے جُسّے سر توں پیراں تِیک پِیڑ والے پھوڑے کڈ دِتّے ⁸ ۔ فیر ایُوب ٹُٹے پانڈے دی ٹھیکری پھڑ کے اپنا جُسّا کُھرکن لگ پیا۔ ⁹ ۔ اوہدی زنانی نے آکھیا: کی تُوں ہُن وی اپنی سچائی تے لکھوتا رہیں گا؟ خُدا تے لعنت کر تے مَر جا۔ ¹⁰ ۔ اوہنے اوہنوں آکھیا : تُوں پاگل زنانیاں ورگی گل کر رہی ہیں ۔ کی اَسی خُدا کولوں سُکھ لیئے تے دُکھ نہ لیئے؟ ایہہ سارا کُجھ ہون دے بعدوں وی ایُوب دے منہوں کوئی پھیڑی گل نہ نِکلی۔ ¹¹ ۔ جَدّ ایُوب دے تِن بیلیاں الیفز تیمانی ، بِلدد سوخی تے ضوفر نعماتی بے اوس کُل مُصیبت دا حال سُنیا جہیڑی ایوب تے آئی سی۔ تے اوہ اپنے اپنے گھروں نِکل کے اِک طے مِتّھی ہوئی تھاں تے اَکٹھے ہوئے۔ تے اے مِتھیا پئی ایُوب ول جا کے اوہدی پِیڑ وَنڈا یئے تے اوہنوں تسلی دیئے۔ ^{12 13} ۔ جَدّ ایُوب دے تِن بیلیاں الیفز تیمانی ، بِلدد سوخی تے ضوفر نعماتی بے اوس کُل مُصیبت دا حال سُنیا جہیڑی ایوب تے آئی سی۔ تے اوہ اپنے اپنے گھروں نِکل کے اِک طے مِتّھی ہوئی تھاں تے اَکٹھے ہوئے۔ تے اے مِتھیا پئی ایُوب ول جا کے اوہدی پِیڑ وَنڈا یئے تے اوہنوں تسلی دیئے۔