1
۔تَدّ ایُوب ؔ نے جواب چہ آکھیا پئی ۔
2
۔ تُسیں کد تیِکر میری جان نُوں دُکھ دیندے رہوؤگے ۔ تے اَپنیاں گلاں تو ں مینوں ٹوٹے ٹوٹے کردے رہوؤ گے ۔
3
۔ ہُن دَس واری ےتُسیں میری بے عِزتی کیِتی اے ۔ تے تُہانوں شَرم نئیں آؤندی پئی مینوں ستاؤندے او۔
4
۔ مَنیا پئی سچی مُچی میں غلطی کیِتی اے ۔ تے میری غلطی میرے ای نال اے ۔
5
۔ پَر جے کر تُسیں اَصل چہ میرے خِلاف لڑدے او ۔ تے بے عِزتی کرکے میرے اُتے الِزام لاؤندے او ۔
6
۔ تے جان لوؤ پئی خُدا ای نے میرے نال اُلٹا وَرتاؤ کیِتا ا ے ۔ تے اَپنے جال نال مینوں گھیرا پا لیا اے ۔
7
۔ ویکھو! میں جُلم دے سببو ں دُہائی دینا واں ۔ پَر میری نئیں جاندی ۔ میں مَدد لئی ہاڑاپاؤنا آں ۔ پَر نیاں نئیں مِلدا ۔
8
۔ اوہنے میرے راہ چہ واڑ لائی اے ۔ جِتھوںلنگھ نئیں سکدا ۔ تے میریاں راہواں نُوں ہُنیرے نال لُکا دِتا اے ۔
9
۔ اوہنے میری عِزت میتھوں کھو لئی اے ۔ تے میرے سَروں تاج لاہ دِتا اے۔
10
۔ اوہنے مینوں سارے پاسیوں فنا کَر دِتا اے ۔ تے میں جاندا رہیا واں ۔ تے رُکھ وانگوں اوہنے میری آس نُوں پُٹ دِتا اے ۔
11
۔ اوہنے میری اُتے اپنا کرودھ پمکایا اے تے اوہنے مینوں اَپنے ویریاں چہ گِنیا اے ۔
12
۔ اوہدیاں فوجاں کٹھیاں ہو کے میرے مُقابلے چہ اَپنا راہ کڈھ لیا اے ۔ تے میرے تنبُو دے چواں پاسیاں وَل ڈیراہ لا لیا اے ۔
13
۔ اوہنے میرے بھراواں نُوں میرے توں دوُر کَر دِتا اے ۔ تے میر ے جانوں میرے اوپرے ہو گئے نیں ۔
14
۔ میرے سَکّے تے یاروں نے مینوں چھَڈ دِتااے ۔ تے میرے گھر چہ رہن والے مینوں بھُل گئے نیں ۔
15
۔ میریاں کامیاں مینوں پردیسی سمجھ دیاں نیں ۔ تے اوہناں دیاں نظراں چہ میں اوپرا بن گیا واں ۔
16
۔ میں اَپنے نَوکر نُوں سدھیا تے اوہنے جواب دِتا ۔ تے میں اَپنے مُونہوں اوہدے اَگے تَرلا وی پایا ۔
17
۔ میری زنانی میرے ای ساہنواں توں نفرت کردی اے ۔ تے میں اَپنی ماں دی اولاد دے نیڑے پلیت بنیا واں ۔
18
۔ ایتھوں تیِکر پئی نِکے بال وی میری بے عزتی کر ے نیں ۔ جیہدوں میں کھلونا واں اوہ میرے خلاف بولدے نیں ۔
19
۔ میرے بھیدی میرے توں نفرت کردے نیں ۔ تے جیہناں نُوں میں پیار کیِتا اے ۔ میرے خلاف ہو گئے نیں ۔
20
۔ میری ہڈیاں میری کھَل نال نَگ گئیاں نیں ۔ تے میں گھٹو گھٹ دنداں دا پوست بچایا اے۔
21
۔ میرے تے رِحم کرو ۔ ائے میرے یارو۔ گھٹو گھٹ تُسیں ای میرے تے رحم کرو۔ کیوں جو خُدا دے ہَتھ نے مینو ں ٹوئیا اے ۔
22
۔ تُسیں کیوں خُدا وانگوں مینوں ستاندے او ۔ تے میرے ماس نال نئیں رَجھ دے ۔
23
۔ خدا کرے ! میریاں گلاں لِکھیا ں جاندیاں ۔ خُدا کرے ! اوہ پیِتل تے کھودیاں جاندیاں ۔
24
۔ خُدا کرے ! پئی لوہے دے قَلم نال تے سیِسے نال سدا تیِکر پَتھر تے کھودی جاندی ۔
25
۔ کیوں جو میں جاننا واں ۔ پئی میرا فِدیہ دین والا جیوندا اے ۔ تے اوہ انتقام لین والے وانگوں دھرتی تے کھلوتا ہووے گا ۔
26
۔ بھاویں میری کھَل میرے ماس توں لائی جاوے فیر وی میں ایس بدن چہ ہو کے رَبّ نُوں ویکھاں گا ۔
27
۔ ہاں میں ای اوہنوں ویکھاں گا ۔ تے میریاں ای اَکھاں اوہدے وَل دھیان کرن گئیاں تے ناں پئی اوپرے دی ۔ میرے گُردے میرے وِچ چاہ کردیاں ای مُک گئے ۔
28
۔ تے جے کر تُسیں اکھدے او پئی اسیں کیوں اوہنوں تنگ کرئیے تے اوہدے خِلاف گَل کرن دا ویلا لبھیئے ۔
29
۔ تے تلوار توں ڈرو۔ کیوں جو قہر بدیاں دا بدلہ لے گا ۔ تے تُسیں جان لوؤ گے پئی عدالت ہے ۔