1
۱۔ میں آپنے دل نوں آکھیا پئی میں تینوں خوشی وچ آزماؤاں گا۔ اخیر عیش کر لَے۔ لؤ جی! اے وی جھوٹ اے۔
2
۲۔ میں ہاسے نوں دِوانا آکھیا اتے خوشحالی دے آکھیا پئی ایس تھوں کیہ فیدا؟
3
۳۔ میں آپنے من وچ سوچیا پئی جُسے نوں مئے پی کے کیویں سجرا کراں اتے آپنے دل نوں دانائی ول پھیراں اتے حماقت نوں پھڑِیں رکھاں، جد تیکر معلوم نا کراں پئی بنی آدم دی چنگیائی کہڑی گل وچ اے پئی اوہ دھرتی اُتے مرن تائیں ایہو ای کرن۔
4
۴۔ میں وڈے وڈے کم کیتے۔ میں آپنے جوگی محل بنائے اتے میں آپنے جوگی تاکستان لؤائے۔
5
۵۔ میں آپنے جوگی بغیچے اتے باغ سوارے اتے اوہناں وچ سبھے قِسماں دے میوے دار رُکھ لؤائے۔
6
۶۔ میں آپنے جوگی تلاب بنؤائےپئی اوہناں نال باغ دے رُکھاں نوں سجرائی پہنچے۔
7
۷۔ میں کمیاں اتے کنیزاں نوں خریدیا اتے نوکر چاکر میرے گھر وچ جمے اتے جِنے میتھوں پہلے یروشلیم وچ سن، اوہناں تھوں چوکھے گاں ڈھگے اتے بھیڈ بکریاں دا میں مالک سی۔
8
۸۔ میں سونا اتے چاندی اتے شاہواں اتے صوبیاں دا خاص خزانا آپنے جوگی کٹھا کیتا۔ میں گاؤن والے اتے گاؤن والِیاں نوں رکھیا اتے بنی آدم دے سبھے عیش مطلب کنیزاں نوں آپنے جوگی چوکھا کٹھا کیتا۔
9
۹۔ اخیر میں بُڈھا ہویا اتے اوہناں سبھناں تھوں جہڑے میتھوں پہلے یروشلیم وچ سن، ودھ گئیا۔ میری دانائی وی میرے وچ قائم رہئ۔
10
۱۰۔ اتے سبھ کجھ جو میرِیاں اکھاں چاؤہندِیاں سن، میں اوہناں نال کیتا۔ میں آپنے دل نوں کسے وی خوشی تھوں نا موڑیا۔کیوں جو میرا من میری سبھے محنت نال خوش ہویا اتے میری سبھے محنت میرا حصا سی۔
11
۱۱۔ فیر میں اوہناں سبھے کماں اُتے جہڑے میرے ہتھاں نے کیتے سن اتے اوس محنت اُتے جہڑی میں کم کرن وچ کیتی سی ، نظر کیتی اتے ویکھیا پئی سبھے جھوٹ اتے ہوائی اے اتے جگ وچ اوہدا کجھ فیدا نئیں۔
12
۱۲۔ اتے میں دانائی اتے دِوانا پن اتے حماقت نوں ویکھن لئی دھیان کیتا کیوں جو اوہ بندہ جہڑا بادشاہ دے مگروں آؤے گاکیہ کرے گا؟ اوہو ای جو کجھ ہوندا آیا اے۔
13
۱۳۔ اتے میں ویکھیا پئی جیویں چانن نوں نھیرے اُتے فضیلت اے اونویں ای دانائی حماقت تھوں اُتم اے۔
14
۱۴۔ دانا آپنیاں اکھاں آپنے سِر وچ رکھدا اے پر احمق نھیرے وچ ٹردا اے۔ تاں وی میں جان گئیا پئی اک ای حادثا سبھناں اُتے آؤندا اے
15
۱۵۔ تد میں من وچ آکھیا پئی جیویں احمق اُتے حادثا پیندا اے اونویں ای میرے اُتے وی پؤے گا۔ فیر میں کیوں چوکھا دانا ہویا؟ اخیر میں آپنے من وچ آکھیا پئی ایہہ وی جھوٹ اے۔
16
۱۶۔ کیوں جو نا دانا اتے نا ای احمق دی یادگاری ہمیشاں تیکر رہؤے گی۔ ایس لئی پئی آؤن والے دِناں وچ سبھے کجھ بھُلا دِتا جاؤے گا اتے داناکیوں احمق وانگ ای مردا اے؟
17
۱۷۔ اخیر میں حیاتی تھوں تھوں اُک گئیا کیوں جو جہڑا کم جگ وچ کیتا جاندا اے، مینوں بھیڑا لگیا۔ کیوں جو سبھے جھوٹ اتے ہوائی اے۔
18
۱۸۔ سگوں میں آپنی سبھے محنت تھوں جہڑی جگ وچ کیتی سی، اُک گئیا۔ کیوں جو لازم اے پئی میں اوہنوں اوس بندے جوگی، جہڑا میتھوں مگروں آؤے گا، چھڈ جاؤاں۔
19
۱۹۔ اتے کہڑا جان دا اے پئی اوہ دانا ہؤے گا یاں احمق؟ ہر حال وچ اوہ میری سبھے محنت دے کم اُتے جہڑا میں کیتا اتے جہدے وچ میں جگ وچ آپنی دانائی وکھائی، قبضا کرے گا۔ ایہہ وی جھوٹ اے۔
20
۲۰۔ تد میں مُڑیا پئی آپنے دل نوں اوس سبھے کم تھوں جہڑا میں جگ وچ کیتا سی، نا امید کراں۔
21
۲۱۔ کیوں جو اجیہا شخص وی اے، جہدے کم دانائی اتے کامیابی دے نال نیں۔ پر اوہ اوہناں نوں دوجے بندے جوگی، جنہے اوہناں وچ کجھ محنت نئیں کیتی، میراث وچ چھڈ جاؤے گا۔ ایہہ وی جھوٹ اتے وڈی بلا اے۔
22
۲۲۔ کیوں جو آدمی نوں اوہدی سبھے مشقت اتے محنت تھوں، جہڑی اوہنے جگ وچ کیتی، کیہ فیدا اے؟
23
۲۳۔ کیوں جو اوہدے جوگی سبھے حیاتی دکھ اے اتے اوہدی محنت وین اے سگوں اوہدا دل رات نوں وی آرام نئیں پاؤندا۔ ایہہ وی جھوٹ اے۔
24
۲۴۔ اخیر انسان جوگی ایس تھوں چنگا کجھ نئیں پئی اوہ کھاؤے اتے پیؤے اتے آپنی سبھے محنت دے وچ خوش ہو کے موج مارے۔ میں ویکھیا پئی ایہہ رب دے ہتھوں اے۔
25
۲۵۔ ایس لئی پئی میتھوں چوکھا کہڑا کھا سکدا اتے مزا اُڈا سکدا اے؟
26
۲۶۔ کیوں جو اوہ اوس آدمی نوں جہڑا اوہدے حضور وچ چنگا اے دانائی اتے خوشی دیندا اے۔ پر گناہی نوں زحمت دیندا اے پئی اوہ کٹھا کرے اتے ڈھیر لاؤے تاں جو اوہنوں دؤے جہڑا رب دا پیارا اے۔ ایہہ وی جھوٹ اتے ہوائی اے۔