باب ۱
1
۱۔کیانکے گھڹا رِی اے کوشش ہوتی کہ ایاں باتاں نا ترتیب خاں لکھیو جاوے۔
2
۲۔ ایہ باتاں ماں نا اُوئاں مِنکھاں خُݨائے جکاں آپ شرُوع خاں اُوئاں نا آپرے آن٘کھیاں خاں ݙِٹھو اَن پربھُو یسوع رو پرچار کرݨ آݪا بݨ گیا۔
3
۳۔میں وی بھَلی طرح اِیئاں باتاں ری پُوچھ گاچھ کی ہے اَن ٹھیک خَمجھیو کہ اِیئاں باتاں نا تھارے خارُو ترتیب خاں لِکھاں۔
4
۴۔اُوں اِیئے خارے باتاں ایے رے خارو کہے کہ تُوں یقین کرے کہ جکو باتاں تھاں خِیکھیے ہے، او خارے خَچے ہے۔
5
۵۔ یہُودیہ علاقے رے بادشاہ ہیرودیس رے ݙناں میں اِیشوَر رو ہیک پُجاری ہَتو جکو اَبِیاہ رے ٹوݪے رو ہَتو۔ اُوئے رو ناں زکریا ہَتو اَن اُوئے ری لُگائی رو ناں اِلیشِبَع ہَتو۔
6
۶۔ زکریا اَن اُوئے ری لُگائی، ٻِنہے اِیشوَر ری نظر میں نیک ہَتا اَن او پرمیشوَر رو ہر ہیک حُکم بھَلی طرح منتا۔
7
۷۔اُوئاں ری اُوݪاد کونی ہَتی کیان٘کے اِلیشِبَع را ٻاݪ کونی ہووتا ہَتا اَن او ٻِنہے بُوڈھا ہَتا۔
8
۸۔ہیک واری اِیشوَر رے پُجاری زکریا رے ٹوݪے ری باری آئی کہ او خارا اِیشوَر رے گھر میں شیوا کرے۔
9
۹۔جاں اِیشوَر رے پُجاریاں ری رِیت ہَتی اُوئاں پُکھا گھاتیا کہ کُݨ اِیشوَر رے گھر رے میں نا جا رو خوشبو لگاوے۔ تو اُوئے ݙن پُکھو زکریا رے ناں رو نِخریو۔
10
۱۰۔جَݙے اِیشوَر رو پُجاری زکریا خوشبوکرتو وو، تو خارا مِنکھ ٻاہر بھگتی کرتا وا۔
11
۱۱۔اُوئے گھڑی پرمیشوَر رو ہیک فرشتو ݙِخیجو جکو خوشبو کرݨ ری جگہا رے خاجڑی پاخے اَبھو تو۔
12
۱۲۔فرشتے نا جو رو زکریا گھݨو گھٻرایو اَن ٻِیہݨ لاگو۔
13
۱۳۔پݨ فرشتے اُوئے نا کَہیو، ”زکریا، تُوں نی ٻِیہی، کیان٘کے اِیشوَر تھاری دُعا خُݨ لِنی ری اَن تاجی لُگائی اِلیشِبَع نا ݙِیکرو ہوخے، جکے رو ناں تُوں یُوحنا راکھے۔
14
۱۴۔ اُوئے رے جَنم تے تُوں آپ گھݨو راضی ہوئیخ اَن گھݨا مِنکھ خُوشی کرخے۔
15
۱۵۔ کیان٘کے او پرمیشوَر ری نِگاہ میں گھݨو عزت آݪو ہوخے۔ او نی چھَڑو شراب خاں بلکہ ان٘گُوراں رے رَس خاں وی اݪگو رہخے اَن ماں رے پیٹ خاں اِی پویتر آتما خاں بھریوڑو ہوخے۔
16
۱۶۔ او گھݨے اِسرائیلیاں نا اُوئاں رے اِیشوَر ݙِخا پاچھو لے آخے۔
17
۱۷۔او ایلیاہ آݪِیکار پُورے مَن اَن طاقت خاں پرچار کرخے اَن پربھُو رے آوݨ رے خارُو مِنکھاں نا تیار کرخے۔ او ماں ٻاپ رے مَن میں اُوݪاد رے خارُو بھَݪے پریم بھَرخے اَن نی منَݨ آݪاں نا نیک مِنکھاں نا خِدھے مارگ تے لے آے۔ اِیئاں او پربھُو رے خارُو اُمت تیار کرخے۔
18
۱۸۔ پَچھے زکریا فرشتے نا کَہیو، ”ہُوں تائی اِیئے بات رو کیکراعتبار کراں کہ اِیئاں ضرُور ہوخے کیان٘کے ہُوں تو بُوڈھیو ہاں اَن مانجی لُگائی وی بُوڈھکی ہے؟
19
۱۹۔اِیئے بات تے فرشتے اُوئے نا کَہیو، ”ہُوں جبرائیل ہاں جکو اِیشوَر رے درٻار میں اَبھو رئیں۔ اِیشوَر آپ من ناں ٻھر کریو ہے کہ ہُوں تھناں ایہ خُوشی ری خبر خُݨاواں۔
20
۲۰۔پݨ تھیں مائی بات تے اعتبار کونی کریو جکوکہ آپرے وقت تے پُورو ہوخے۔ اِیئے خارُو ایہ باتاں پُورے ہووݨ تک تُوں گُون٘گو رئیخ اَن ٻول کونی خَگے۔
21
۲۱۔ اِیشوَر رے گھر رے ٻاہر مِنکھ زکریا رو مارگ جوتا وا اَن حیران ہَتا کہ زکریا مئیں نا اِتری دیر کِیاں لَگائی ہے۔
22
۲۲۔پݨ جَݙے زکریا ٻاہر آیو، تو او اُوئاں خاں ٻول نی خَگیو کیان٘کے او گُون٘گو ہو تو پݨ ہاتھاں خاں اشارا کرتو رہیو۔ اِیئے خاں مِنکھاں نا ٹھاء لاگی کہ اُوئے نا اِیشوَر ری طرف خاں درشن ݙِٹھو ہے۔
23
۲۳۔جَݙے زکریا ری شیوا کرݨ ری باری پُوری ہوئی، تو او پاچھو آپرے گھرے گیو۔
24
۲۴۔ کئیں ݙناں خاں پَچھے زکریا ری لُگائی اُمیدواری خاں ہوئی اَن او پان٘چھ مہیݨاں تک گھر خاں ٻاہر کونی نِخری۔
25
۲۵۔ اُوئے کَہیو، ”اِیئاں ݙناں میں پرمیشوَر میں ماتھے گھݨی دَیا کی ہے۔ اُوئے مِنکھاں خاں مانجی جند چھُڑائی ری۔
26
۲۶۔ اِلیشِبَع نا اُمید ہووݨ خاں پَچھے چھیویں مہیݨے میں اِیشوَر جبرائیل فرشتے نا گلیل صُوبے رے ناصرت ناں رے شہر ݙِخا میلیو۔
27
۲۷۔اَن ہیک کُن٘واری چھوکری ݙیخاں گیو۔ او یُوسف ناں رے ہیکے مِنکھ خاں من٘گایوڑی ہَتی، جکو داؤد بادشاہ ری پیڑھی خاں ہَتو۔ اُوئے کُن٘واری رو ناں مریم ہَتو۔
28
۲۸۔جبرائیل فرشتے مریم کَڈھے آ رو اُوئے نا کَہیو، ”سلام، تھناں یشور ری بَدھائی ہووے کیان٘کے پرمیشوَر تیں بھیݪو ہے۔
29
۲۹۔مریم فرشتے رے اِیئے خَنݙیخے خاں گھݨی حیران ہوئی اَن خوچݨ لاگی، ”اِیئے بَدھائی رو کی مطلب ہے؟
30
۳۰۔فرشتے اُوئے نا کَہیو، ”مریم، تُوں نی ٻِیہی کیان٘کے اِیشوَر تیں ماتھے کِرپا کی ہے۔
31
۳۱۔ تُوں اُمیدواری خاں ہوئیخ اَن تاجو ݙِیکرو ہوخے۔ تُوں اُوئے رو ناں یسوع راکھے۔
32
۳۲۔او گھݨو عزت آݪو ہوخے۔ او پرمیشوَر رو ݙِیکرو کہلاخے اَن اِیشوَر اُوئے رے ݙاݙے داؤد رو تخت اُوئے نا ݙیخے۔
33
۳۳۔او یعقُوب رے پیڑھی تے ہمیشہ بادشاہی کرخے اَن اُوئے ری بادشاہی کَݙے وی ختم کونی ہووے۔
34
۳۴۔ مریم فرشتے نا کَہیو، ”ہُوں تو کُن٘واری ہاں پَچھے اِیئاں کیکر ہو خگئی؟
35
۳۵۔پَچھے فرشتے بَݪتی ݙِنی، ”پویتر آتما تیں ماتھے اُترخے اَن اِیشوَر ری قُدرت تیں بھیݪی ہوخے۔ اِیئے خارُو او ٻاݪ پویتر ہوخے اَن اِیشوَر رو ݙِیکرو کہلاخے۔
36
۳۶۔ جو، تاجی رشتے دار اِلیشِبَع نا بُوڈھاپے میں وی ݙِیکرو ہووݨ آݪو ہے اَن ہمے او جکو بے اُوݪاد ہوتی اُوئے نا چھیووں مہیݨو ہے۔
37
۳۷۔ کیان٘کے کوئی ایَہڑی بات کونی جکو اِیشوَر ری قُدرت خاں ٻاہر ہووے۔
38
۳۸۔پچھے مریم کَہیو، ”ہُوں پرمیشوَر ری بندی ہاں اَن اِیئان٘ج ہووے جاں تیں کَہیو ہے۔“ پَچھے فرشتو اوتھ خاں بُوہو گیو۔
39
۳۹۔ کئیں ݙناں خاں پَچھے مریم خَن٘بھ ری بیگی بیگی یہُوداہ مُلکھ میں پہاڑی علاقے رے اُوئے شہر ݙِخا گی،
40
۴۰۔جیتھ اِیشوَر رو پُجاری زکریا رہتو۔ مریم اُوئے رے گھرے گی اَن اُوئے ری لُگائی اِلیشِبَع نا سلام کریو۔
41
۴۱۔جَݙے اِلیشِبَع مریم رو سلام خُݨیو، تو اِیئاں ہووہ کہ اُوئے رو ٻاݪ پیٹ میں چُݪکݨ لاگو۔ اِلیشِبَع پویتر آتما خاں بھریج گی۔
42
۴۲۔ ان اُون٘چی اَواز خاں کَہوݨ لاگی، ”تُوں لُگائیاں میں برکت آݪی ہے اَن تاجو ٻاݪ وی برکت آݪو ہے۔
43
۴۳۔میں تے کرپا اِتری کہ مھارے پربھُو ری ماں مائیں گھرے آئی ہے؟
44
۴۴۔جَݙے میں تاجو سلام خُݨیو، تو ٻاݪ خُوشی خاں مانجے پیٹ میں چُݪکݨ لاگو۔
45
۴۵۔ تُوں مبارک ہے کہ تیں وشواس راکھیو کہ جکو خَنݙیخو پرمیشوَر تیں کَڈھیا میلیو، او پُورو ہوخے۔
46
۴۶۔ پَچھے مریم کَہیو، ہُوں پُورے مَن خاں پرمیشوَر ری بَݙائی کرئیں
47
۴۷۔اَن مانجی آتما مائیں مُگتی داتا خاں راضی ہے۔
48
۴۸۔ہُوں تو چھَڑی اُوئے ری خسیس بندی ہاں پݨ پَچھے وی اُوئے مانجو خیال کریو ہے۔ آج خاں لے تے ہر زمانے را مِنکھ مھناں برکت آݪی کَہخے۔
49
۴۹۔کیان٘کے اُوئے قُدرت آݪے اِیشوَر مھارے خارُو موٹا موٹا کام کریا ہے اَن اُوئے رو ناں پویتر ہے۔
50
۵۰۔ اُوئے ری برکت پیڑھی خاں پیڑھی اُوئاں ماتھے ہے جکو اُوئے ری عزت کرئی۔
51
۵۱۔اُوئے آپری طاقت بتائی ہے اَن جکو آپرے آپ نا موٹا خَمجھتا اُوئاں نا اُوئے نیارا نیارا کریا ہے۔
52
۵۲۔ اِیشوَر بادشاہواں نا اُوئاں رے تخت خاں ناکھیا ہے اَن اُوئے غریباں ری عزت بَدھای ہے۔
53
۵۳۔اُوئے بُوکھاں نا بھَلے چیزاں خاں دھپایا ہے پݨ اَمِیراں نا خالی ہاتھ پاچھا میلیا ہے۔
54
۵۴۔ اِیشوَر آپرے دَیا رے وعدے نا پُورو کریو ان آپری شیوا کرݨ آݪی اِسرائیلی قوم ری مدد کی ہے۔
55
۵۵۔ایشوَر ایہ وعدو مھان٘رے ٻاپ ݙاݙے خاں کریو تو کہ او اَبرہام اَن اُوئے ری پیڑھی تے ہمیشہ تک دَیا کرتو رہخے۔
56
۵۶۔ مریم اِلیشِبَع بھیݪی تِین مہیݨا رہئی اَن پَچھے آپرے گھرے پاچھی بُوہی گی۔
57
۵۷۔اِلیشِبَع رے ٻاݪ ہووݨ ری بیݪا آئی اَن اُوئے نا ہیک ݙِیکرو ہوو۔
58
۵۸۔جَݙے پاڑے آݪاں اَن رشتے داراں نا ایہ خیٻر لاگی کہ پرمیشوَر اُوئے تے دَیا کی ہے، تو او وی اُوئے بھیݪا ہو را خُوشی کرݨ لاگا۔
59
۵۹۔ آٹھویں ݙن مِنکھ ٻاݪ رے ختنے تے آیا اَن او ٻاݪ رو ناں اُوئے رے ٻاپ زکریا رے ناں تے راکھݨ لاگا،
60
۶۰۔ پݨ ٻاݪ ری ماں کَہیو، ”کونی، اِیئے رو ناں یُوحنا راکھخاں۔
61
۶۱۔اُوئاں کَہیو، ”تاجے گھر میں ایَہڑو ناں تو کَئے رو کونی۔
62
۶۲۔ پَچھے اُوئاں ٻاݪ رے ٻاپ نا اشاراں خاں پُوچھیو، ”تُوں ٻاݪ رو ناں کی راکھیخ؟
63
۶۳۔زکریا تختی اَݨوائی اَن اُوئے ماتھے لِکھیو، ”اِیئے رو ناں یُوحنا راکھݨو ہے۔“ اِیئے تے خارا حیران ہو وا۔
64
۶۴۔ اوئے گھڑی زکریا ری زبان کھُل گی اَن او ٻولݨ لاگو اَن اِیشوَر ری بَݙائی کرݨ لاگو۔
65
۶۵۔اَن خارا مِنکھ جکو آخے پاخے رہوتا، او گھݨا حیران ہو وا اَن یہُودیہ رے اُوئے خارے پہاڑی علاقے میں ایہ بات مشہور ہو گی۔
66
۶۶۔جکاں خُݨیو او خوچ میں پَڑ گیا اَن کَہوݨ لاگا، ”ایہ ٻاݪ کیَہڑو ہوخے؟“ کیان٘کے پرمیشوَر رو ہاتھ اُوئے ماتھے ہَتو۔
67
۶۷۔ یوحنا رو ٻاپ زکریا پویتر آتما خاں بھریج رو اِیشوَر رو ایہ خَنݙیخو ݙیوݨ لاگو
68
۶۸۔پرمیشوَر ری بَݙائی ہووے جکو اِسرائیلیاں رو اِیشوَر ہے کیان٘کے اُوئیَج آپرے مِنکھاں رو خیال کریو ہے اَن اُوئاں نا اَزادی ݙِنی۔
69
۶۹۔ اَن آپرے ٻندے داؤد ری پیڑھی مئیں خاں ماں نا مُگتی ݙیوݨ رے خارُو ہیک طاقت آݪی ہستی میلی ہے۔
70
۷۰۔ آپرے پویتر نبیاں خاں کَہوایو۔ اِیشوَر گھݨا بَرخ پہل
71
۷۱۔ہُوں تھاں نا تھان٘رے دُشمناں خاں بَچائیخ اَن جکو تھاں خاں نفرت راکھئی ہُوں تھاں نا اُوئاں رے ہاتھاں خاں چھُڑائیخ۔
72
۷۲۔ اِیشور رو مقصد ایہ ہتوَ کہ اومانرے ٻاپ ݙاݙے ماتھے دَیا کرے۔ اَن آپرے پویتر وچن نا یاد کرے۔
73
۷۳۔اِیشوَر مھان٘رے ݙاݙے اَبرہام خاں خان٘خ اکھݨ رو ایہ کَہیو ہَتو
74
۷۴۔ہُوں تھاں نا تھان٘رے دُشمناں خاں چھُڑائیخ کہ ہمے تھے بِنا کَئی ٻِیہی رے مانجی بھَگتی کرتا رہیا۔
75
۷۵۔اَن آپری پوری زندگی نیک نیت ان خچے من خاں اوے ری خدمت کرئیخ۔
76
۷۶۔ ان اَے ٻاݪ، تُو پرمیشوَر رو نبی کہلاخے کیان٘کے تُوں پربھُو رے آگے آگے اُوئے رو مارگ تیار کریخ۔
77
۷۷۔مُگتی تو پاپاں ری معافی خاں لابھ خَگئ۔ تُوں اُوئے رے مِنکھاں نا خُݨائیخ کہ
78
۷۸۔ اپݨو اِیشوَر مہربان اَن دَیا کرݨ آݪو ہے۔ او خاٻݙے رے اُجاݪے آݪِیکار آپاں ماتھے اَکاش خاں مُگتی رو اُجاݪو چمکاخے۔
79
۷۹۔ایہ اُجاݪو اُوئاں خاراں ماتھے چمکخےجکو اَندھارے میں موت رے ماہن٘ݙے میں رہئی۔ اَن اِیشوَر خُلح رے مارگ میں آپاں نا مارگ بتاوتو رہ۔
80
۸۰۔ او ٻاݪ، یُوحنا، بَدھتو گیو اَن اُوئے ری خَمجھ وی بَدھتی گی۔ او اُوئے گھڑی تک بیابان میں رہیو جِتری تک اِسرائیلیاں نا اِیشوَر رو خَنݙیخو ݙیوݨ رو وقت نی آیو۔