ထာဝရဘုရားသည် စာရာထံသွား၍ ကတိတော်နှင့်အညီသူမသည် အာဗြဟံအတွက်သားကို ဖွါးမြင်စေပါသည်။
ဣဇာက် အသက်ရှစ်ရက်ရှိသောအခါ အာဗြဟံသည် ဣဇာက်ကို အရေဖျားလှီးခြင်းမင်္ဂလာပြုပါသည်။
ဘုရားသခင်သည် စာရာအား ရယ်အောင်လုပ်ဆောင်ပေးပါသည်။
ဟာဂရ၏ သားပြက်ရယ်ပြုသည်ကို စာရာမြင်ပါသည်။
စာရာက ဟာဂရနှင့် သူမ၏ သားတို့ကိုနှင်ထုတ်ရန် အာဗြဟံအား ပြောပါသည်။ အဘယ်ကြောင့်ဆိုသော် ဟာဂရ၏ သားသည် ဣဇာက်နှင့်အတူ အမွေမခံရစေရန်ဖြစ်ပါသည်။
စာရာ၏ အလိုကြောင့် အာဗြဟံသည် စိတ်သောကရောက်ပါသည်။
ဘုရားသခင်သည် စာရာ၏ စကားကိုနားထောင်ရန် အာဗြဟံအား ပြောခဲ့သည်။
ဟာဂရနှင့် သူမ၏သားတို့သည် တောထဲ၌နေကြပါသည်။
ဘုရားသခင်က သူမ၏သားကို လူမျိုးကြီးဖြစ်အောင် လုပ်ပေးမည်ဟု ဟာဂရအား ပြောပါသည်။
ဘုရားသခင်သည် ဟာဂရ၏မျက်စိကို ဖွင့်တော်မူသဖြင့်ရေတွင်းကိုမြင်လျက် ထိုရေအားဖြင့် အသက်ရှင်ပါသည်။
ဟာဂရ၏ သားသည် ကြီးပြင်းလာသောအခါ လေးသမားဖြစ်လျက် ဟာဂရသည် သူအားအဲဂုတ္တုပြည်မှ မိန်းမတစ်ယောက်ကိုခေါ်၍ သူနှင့် စုံဘက်စေသည်။
အဘိမလက်မင်းက အာဗြဟံသည် သူ့ကိုလည်းကောင်း၊ သူ့သားသမီးနှင့်မြေးများကိုလည်းကောင်း၊ မလှည့်စားရန်နှင့် သူသည်အာဗြဟံအား ကျေးဇူးပြုသကဲ့သို့ သူနှင့်သူ့တိုင်းပြည်ကို ကျေးဇူးပြုဖို့ အာဗြဟံအား ကျိန်ဆိုစေရန်အလိုရှိပါသည်။
အာဗြဟံက အဘိမလက်မင်း၏ ကျွန်တို့ အနိုင်အထက်ပြုပြီးလုယူသော ရေတွင်းအကြောင်းနှင့်ပတ်သက်၍ အဘိမလက်မင်းအား အပြစ်တင်ပါသည်။
အာဗြဟံက သိုးမ ခုနစ်ကောင်အား အဘိမလက်မင်းအား ပေးရခြင်းအကြောင်းမှာ သူတူးခဲ့သော အငြင်းပွါး သည့် ရေတွင်း၏ သက်သေဖြစ်စေရန် အတွက်ဖြစ်ပါသည်။
အဘိမလက်မင်းသည် ဖိလိတ္တိပြည်သို့ ပြန်ပါသည်။
အာဗြဟံသည် အစဥ်ထာဝရတည်တော်မူသောဘုရားသခင်ကို ဝတ်ပြုပါသည်။
အာဗြဟံသည် ဖိလိတ္တိပြည်၌ ကြာမြင့်စွာနေပါသည်။