ຄວາມອຶດຢາກຮ້າຍແຮງ ແລະ ພວກເຂົາໄດ້ກິນເມັດພືດທີ່ພວກເຂົາໄດ້ນຳມາຈາກປະເທດເອຢິບຄັ້ງທຳອິດຫມົດແລ້ວ.
ຢູດາກ່າວວ່າພວກເຂົາຕ້ອງມີເບນຍາມີນນ້ອງຊາຍຂອງພວກເຂົາໄປນຳ ເພື່ອຈະລົງໄປປະເທດເອຢິບ.
ບໍ່ມີຄຳຖາມ
ຢູດາກ່າວວ່າຖ້າລາວບໍ່ເອົາເບັນຢາມິນກັບມາລາວຈະຍອມຮັບຄຳປະນາມຕໍ່ຫນ້າພໍ່ຕະຫລອດໄປ.
ອິດສະຣາເອນໄດ້ບອກໃຫ້ອ້າຍນ້ອງເອົານຳສິ່ງທີ່ດີທີ່ສຸດຂອງແຜ່ນດິນນີ້, ແລະ ເອົາເງິນໄປສອງເທົ່າ.
ອິດສະຣາເອນໄດ້ຂໍພຣະເຈົ້າອົງຊົງຣິດອຳນາດປຣະທານຄວາມເມດຕາແກ່ພວກເຈົ້າຕໍ່ຫນ້າຜູ້ຊາຍຄົນນັ້ນ, ເພື່ອວ່າເພິ່ນຈະໄດ້ປົດປ່ອຍພີ່ນ້ອງອີກຄົນຂອງພວກເຈົ້າ.
ບໍ່ມີຄຳຖາມ
ພວກອ້າຍຢ້ານວ່າພວກເຂົາຈະຖືກຈັບ ແລະ ຖືກນຳໄປເປັນທາດຍ້ອນເງິນຈຳນວນທີ່ເກັບໄວ້ໃນກະເປົາຂອງພວກເຂົາໃນການເດີນທາງຄັ້ງທຳອິດ.
ພວກອ້າຍໄດ້ບອກຜູ້ດູແລວ່າ ພວກເຂົາໄດ້ເອົາເງິນທີ່ເຫລືອຢູ່ໃນກະເປົາຂອງພວກເຂົາມາສົ່ງຄືນ, ແລະມີເງິນເພື່ອຊື້ອາຫານອີກ.
ຜູ້ດູແລກ່າວວ່າເງິນທີ່ເຫລືອຢູ່ໃນກະສອບຂອງພວກເຂົາແມ່ນມາຈາກພຣະເຈົ້າຂອງພວກເຂົາ.
ບໍ່ມີຄຳຖາມ
ພວກອ້າຍໄດ້ເອົາຂອງຂວັນເຂົ້າໄປໃນເຮືອນ, ແລະກົ້ມຕົວລົງຕໍ່ຫນ້າໂຢເຊັບ.
ໂຢເຊັບໄດ້ຖາມອ້າຍກ່ຽວກັບສະຫວັດດີພາບຂອງພໍ່ຂອງພວກເຂົາ.
ບໍ່ມີຄຳຖາມ
ໂຢເຊັບຮີບແລ່ນອອກຈາກຫ້ອງເພາະວ່າລາວມີຄວາມຕື່ນເຕັ້ນກ່ຽວກັບເບັນຢາມິນ, ແລະລາວໄດ້ໄປທີ່ຫ້ອງຂອງລາວ ແລະ ຮ້ອງໄຫ້.
ມັນເປັນສິ່ງທີ່ຫນ້າກຽດຊັງທີ່ຊາວເອຢີບຈະໄດ້ກິນເຂົ້າກັບຊາວເຮັບເຣີ.
ພວກອ້າຍໄດ້ຖືກຈັດແຈງໂຕະຕາມລຳດັບການເກີດ ແລະອາຍຸຂອງພວກເຂົາ.
ອັດຕາສ່ວນຂອງເບັນຍາມິນໄດ້ຮັບຫລາຍກວ່າຫ້າເທົ່າ ທຽບກັບຂອງອ້າຍລາວ.