43 ¹ ای خدا می داد فأرس و اَ قؤمِ خدانشناسِ پِشِ جَه می جَه دفاع بوکون. مرَه مردمِ شریر و دروغگو دسِ جَه نجات بدن. ² چون تو می پناهگاهی، چره مرَه ولَ کودی؟ چی وَسی دوشمنانِ دسِ جَه همیشه ماتم بیگیرم؟ ³ تی نور و راستی یَ اوسِه کون تا می راهنما بیبِه، و مرَه فَأرسَأنه به تی کوهِ مقدسِ کی تی بارگاهه. ⁴ بازن تی بارگاه پِشِ جَه به پا ایسم و ترِه ای خدا جان، ای خدایی کی شادی و خوشی سر چشمه ایی، ترِه بربط زنم و سرود خَأنم و ستایش کونم. ⁵ ای می جان، چره اَقدر ناراحت و پریشانی؟ خدایَ اُمید بدَأر، چره کی دوباره اونَ ستایش کونی، اون می خدا و می نجات دهنده یه.