Ao director do coro. Salmo de David. Cantiga. ¹ Haberá silencio dinte túa, ó Deus!, e louvanza en Sión; e cumpliráchese o voto. ² Ó ti que escoitas a oración! Todo home vén xunto túa. ³ As iniquidades prevalecen contra min, porén perdoas as nosas transgresións. ⁴ Que feliz é o que ti escolles e se achega a ti, para que more nos teus atrios. Seremos fartos das bondades da túa casa e do teu santo templo. ⁵ Con prodixios grandes respóndesnos en xustiza ó Deus da nosa salvación! confianza de todas as partes da terra, e do mar máis lonxano; ⁶ ti, que co teu poder consolidas os montes cinguido de potencia, ⁷ o que calma o ruxir dos mares, o ruído das súas ondas e o tumulto das xentes. ⁸ Por iso os que moran no confín das terras temen as túas obras, ti fas que a alborada e o solpor canten de alegría. ⁹ Ti visitas a terra e régala dabondo, enriquecíchela abondosamente, o río de Deus reborda de auga; ti lles preparas o seu grao, porque así preparas a terra. ¹⁰ Enches de auga os seus regos con abundancia achazaches os seus torróns, amoleciches con chuvias, abenzoas os seus gromos. ¹¹ Ti coroaches o ano cos teus bens, e os teus carreiros zumegan graxa. ¹² Destilan os pastos do deserto e os outeiros cínguense de alegría. ¹³ Os campos cúbrense de rebaños, e os vals cúbrense de grao; por iso eles dan voces de xúbilo e cantan.