Salmo de David, cando estaba no deserto de Judá. ¹ Ó Deus, ti es o meu Deus; buscareite de madrugada, a miña alma ten serde de ti, a miña carne deséxate moito, como terra seca e cansada, onde non hai auga. ² Así mirábate no santuario, para ver o teu poder e a túa gloria. ³ Porque a túa misericordia é mellor que a vida, louvarante os meus labios. ⁴ Así bendecireite mentras viva, no teu nome alzarei as miñas mans. ⁵ Como con medula e grosura, está a miña alma saciada, e con labios de alegría lóuvate a miña boca. ⁶ Cando na miña cama me lembro de ti, en ti medito durante as vixilias da noite. ⁷ Porque tí fuches o meu socorro, e á sombra das túas ás, canto con gozo. ⁸ A miña alma séguete de perto, a túa destra sostenme. ⁹ Pero os que buscan a miña vida para destruíla, caerán ás profundidades da terra. ¹⁰ Entregados serán ao poder da espada, serán presa das raposas. ¹¹ Mais o rei alegrarase en Deus; e todo o que xura por El, gloriarase. Porque será fechada a boca dos que din mentiras.