2 Espertade, arpa e lira! Ao mencer espertarei! 3 Louvareite entre os pobos, Iahveh; cantarei louvanzas a ti entre as nacións.
4 Porque grande, por riba dos ceos, é a túa misericordia; e ata o firmamento a túa verdade. 5 Exaltado sexas sobre os ceos, ó Deus! , sobre toda a terra sexa a túa gloria.
6 Para que sexan liberados os teus amados, salva coa túa mau direita, e respóndeme. 7 Deus falou no seu santuario: Alegrareime, repartirei a Siquem e medirei no val de Sucot.
8 Galaad é meu, Manasés é meu, tamén Efraín é a proteción da miña cabeza, Xudá é o meu cetro. 9 Moab é a almofía onde me lavo; sobre Edom botarei o meu calzado; sobre Filistea lanzarei berros.
10 Quen me levará á cidade fortificada?
Quen me guiará ata Edom?
11 Non eres ti, ó Deus!, o que nos rexeitou?Non sairás, ó Deus! , cos nosos exércitos?
12 Danos axuda contra o adversario, pois a axuda do home é vana.
13 Faremos proezas en Deus , e El pisará os nosos adversarios.