¹ Logo disto, vin a catro anxos en pé nos catro extremos da terra, detendo os catro ventos da terra, para que non soprara vento algún, nen sobre a terra nen sobre o mar nen sobre ningunha árbore. ² E vin a outro anxo subindo por onde nace o sol, que tiña un selo do Deus vivo, e berrou moi alto aos catro anxos aos que se lles concedera facer dano á terra mailo mar, ³ dicindo: non fagades dano, nen na terra, nen ao mar, nen ás arbores, mentres non poñamos o selo na frente aos servos do noso Deus! ⁴ E escoitei o número dos selados: cento corenta e catro mil selados de toda tribo dos fillos de Israel: ⁵ da tribo de Xudá doce mil selados; da tribo de Rubén doce mil, da tribo de Gad doce mil, ⁶ da tribo de Aser doce mil, da tribo de Neftalí doce mil, da tribo de Manasés doce mil, ⁷ da tribo de simeón doce mil, da tribo de Leví doce mil, da tribo de Isacar doce mil, ⁸ da tribo de Zabulón doce mil, da tribo de Xosé doce mil, e da tribo de Benxamín doce mil selados. ⁹ Logo disto, mirei e velaí unha multitude que ninguén podía contar, de tódalas nacións, tribos, pobos e linguas, que estaban en pé diante do trono e diante do Año, vestidos con vestiduras brancas e palmas nas súas mans. ¹⁰ E alzan a súa voz dicindo: a salvación é do noso Deus, que está sentado no trono, e do Año. ¹¹ E tódolos anxos estaban en pé arredor do trono e arredor dos anciáns e dos catro seres vivintes, e caeron sobre as súas facianas diante do trono, e adoraron a Deus, ¹² dicindo: amén! a bendición, a gloria, a sabedoría, e a gratitude, o honor, o poder e a fortaleza, ao noso Deus polos séculos dos séculos. Amén. ¹³ Entón un dos anciáns tomou a palabra e preguntoume: estos que están con vestiduras brancas, quen son e quen veñen sendo? ¹⁴ E dixen: meu Señor, ti sábelo. Díxome: estos son os que veñen da gran tribulación e que lavaron as súas vestiduras e as branquearon no sangue do Año. ¹⁵ Por iso están diante do trono de Deus, e lle sirven día e noite no seu santuario; e o que está sentado no trono extenderá o seu tabernáculo sobre eles; ¹⁶ e non terán fame nen sede, nen o sol caerá máis sobre eles, nen calor algún. ¹⁷ Pois o Año en medio do trono pastorearaos, e os conducirá a manantiais de augas de vida, e Deus enxugará toda bágoa dos seus ollos.