¹ Тай о Фест, като заемингяс пи област, палал о трин диес гело тари Цезарея андо Ерусалим. ² Тогава о главна свещеникия тай о юдейска първенци подине паш лесте жалба против о Павел, ³ тай като молиненас лес, мангенас те склонинел далкесте против лесте - те бичалел те анен лес андо Ерусалим; като възнамериненас те поставинен засада те мударен лес ко дром. ⁴ О Фест обаче отговорингяс, кай о Павел вече пазинел пес анди Кесария тай кай ов коркоро сиго ка тръгнинел оте; ⁵ далкеске, пенгяс ов, о влиятелна машкар туменде нека те ухлен манца; тай ако иси варесо банго андо мануш, нека обвининен лес. ⁶ Тай като побешло машкар ленде ма побут таро охто или деш диес, ов ухлило анди Цезарея, тай околе диесесте бешло ко съдийско столос, тай заповедингяс те анен е Павелес. ⁷ Тай като ало, о юдея, колато ухлилесас таро Ерусалим, обикалянде лес тай обвининенас лес буте тай паре обвинениенца, колато обаче нанащине докажинен; ⁸ но о Павел анди защита пери пенелас: Нито против о юдейско закони, нито против о храми, нито против о кесари извършингиом десаво престъпление. ⁹ Но о Фест, понеже мангелас те спечелинел о благоволение е юдеиенгоро, андо отговори е Павелеске пенгяс: Мангес ли те възлизинес андо Ерусалим тай оте те съдинес тут далкеске англал манде? ¹⁰ А о Павел пенгяс: Ме бешав англал о цезарево съдилище, кате требе те овав съдиме. Е юдеиенге нана кергиом нисави вреда, сарто туда твърде лачес жанес. ¹¹ Соскето, ако синиом вредители тай кергиом варесо достойно мерибнаске, нана нашав таро мериба; но ако ни иек таро неща, за коленге калка обвининен ман, нанай истина, никой нанащи предел ман, за те угодинел ленге. Отнасинаман жи ко цезари. ¹² Тогава о Фест, след като поразискингяс о въпроси е съветиеса, отговорингяс: Отнесисалан жи ко цезари; ко цезари ка жас. ¹³ А като накле неколко диеса, о тагар Агрипа тай Верникия але анди Цезарея те поздравинен Фест. ¹⁴ Тай като бавиненас пес оте доста време, о Фест доложингяс о Павлово делос англал о тагар, тай пенгяс: Иси иек мануш, мукло таро Феликс андо оковес. ¹⁵ За леске, като улом андо Ерусалим, о главна свещеникия тай о юдейска старейшинес подине манге жалба тай мангенас те съдинав лес. ¹⁶ Но отговорингиом ленге, кай о римляния нанай лен обичай за угода декаске те преден десаве манушес (мерибнасте, англал о обвиняемо те уло поставиме муи муиеса пе обвинителенца, тай те дел пес леске случай те хоратинел анди пери защита относно о обвинение. ¹⁷ Тай чука, като але ате заедно манца, незабавно ко следно диес, бешлом ко съдийско столос тай заповедингиом те анен е манушес. ¹⁸ Но като о обвинителя лескере зачиле, нана обвининде лес нисаве каниле деловиенге, саве ме предположинавас; ¹⁹ но исине лен против лесте десаве разисквания за ленгере вярвания тай за десаво Исус, Ковато муло, за Колеске о Павел твърдинелас, кай си живдо. ²⁰ Тай ме, понеже улом андо недоумение сар те изпитвинав салке букиенге, пучлом дали ка жал андо Ерусалим, оте те съдинел пес далкеске. ²¹ Но понеже о Павел манглас те отнесинел пес жи ко решение е Августиеске, заповедингиом те пазинен лес, жи кай бичалав лес паш о кесари. ²² Тогава Агрипа пенгяс на Фест: Мангеласпес манге те шунав меда калке манушес. Тай ов пенгяс: Тася ка шунес лес. ²³ Тай чука, околе диесесте, като Агрипа тай Верникия але баре великолепиеса тай дине анди съдебно зала е хилядникиенца тай и повидна граждания, о Фест заповедингяс те анен е Павелес. ²⁴ Тогава о Фест пенгяс: Тагара Агрипа, тай саворе, колато присъствинен аменца, аке о мануш, за колеске о цело юдейско народос обжалвинел манге, тай андо Ерусалим, тай ате, като пищиненас, кай ов не требе вече те живинел. ²⁵ Но ме араклом, кай нана кергяс нищо достойно мерибнаске; тай понеже ов коркоро отнесисало жи ко Август, решингиом те бичалав лес. ²⁶ А за леске нанай ман нищо положително те пишинав ме господариеске; далкеске икалгиом лес англал туменде, тай особено англал туте, тагара Агрипа, тай, като ачол лескоро разпучиба, те овел ман со те пишинав. ²⁷ Соскето дикел пес манге неразумно, като бичалав манушес панло, тена изложинав о обвинения против лесте.