¹ Паш далкесте, пралален, известинав туменге и Божие благодат, денди ко кангеря анди Македония, ² кай макар те търпинен баро утеснение, пак ленгири изобилно лошали тай ленгири дълбоко сиромашия керде те преливинел о барвалипе ленгере щедростиатар. ³ Соскето свидетелствинав, кай он дине доброволно според пи сила, тай даже аври пе силатар, ⁴ като умолиненас амен баре настояниеса, относно давка деиба*, дано те участвинен онда андо служение е светиенге. ⁵ Тай он ма само дине, сарто надявинасас амен, но първо предине пес е Девлеске тай, ки Божие воля, аменге; ⁶ чука кай помолингям е Титиес те довършинел машкар туменде давка благодеяние, сарто започнингясас лес. ⁷ Тай чука, сарто изобилствинен андо всеко варесо: анди вяра, андо словос, андо знание, андо пердо усърдие, тай анди любов карик аменде, чука те преизобилствинен анде далке благодеяниесте. ⁸ На пенав давка сар заповед, а за те изпитвинав и искреност тай любов чрез о усърдие околенгоро. ⁹ Соскето жанен и благодат амаре Девлескири о Исус Христос, кай като уло барвало, за туменге ачило чоро, за те обогатинен тумен туме чрез Лескере чорипнасте. ¹⁰ А относно давка ме дав кавка съвети, кай чука те керен лес си полезно туменге, колато окова бреш улен първа ма само те керен лес, но те манген те керен лес. ¹¹ А акана керен лес ко делос, чука кай сарто улен усърдна андо желание, чука те овен андо довършване, според со иси тумен. ¹² Соскето, ако иси усърдие, ов си приемиме, според кити иси е манушес, а ма според кити нанай лес. ¹³ Понеже на мангав авер те овен облекчиме, а туме утесниме; ¹⁴ но те овел равенство, сар тумаро сегашно изобилие пергяс ленгири оскъдност, тай ленгоро изобилие послужингяс тумаре оскъдностиаке; тай те овел равенство, ¹⁵ според сарто си пишиме: " Ковато кидингясас бут, на сине лес излишъки; тай ковато кидингясас хари, на сине леске оскъдно". ¹⁶ Те благодаринас е Девлеске, Ковато вложинел андо сърцес на Тит о също усърдие за туменге, ковато иси аменда; ¹⁷ соскето наистина приемингяс амари молба, а паш далкесте, като уло коркоро бут усърдно, тръгнингяс карик туменде доброволно. ¹⁸ Бичалгям леса е пралес, колескири похвала андо делос е благовестиескоро си известно андо саворе кангеря; ¹⁹ тай ма само давка, но още уло избириме таро кангеря те пътувинел аменца за е делоске далке благодеяниескоро, колеске служинас за е Девлескере славаке, тай за те покажинел пес амаро усърдие, ²⁰ като избегвинас давка, декой те упреквинел амен относно давка щедро подаръки, ковато си повериме амаре служениеске; ²¹ понеже грижинас амен далкеске, ковато си честно ма само англал о Дел, но англал о манушада. ²² Бичалгям ленца околе амаре пралес, колескоро усърдие бут дрома тай анде буте букиенде опитвингям, тай колато акана си бут по-усърдно ашал лескоро баро доверие карик туменде. ²³ Кити за е Титиеске, ов си моро другари тай съработники машкар туменде; а кити амаре праленге, он си пратеникия е кангериенгере, слава е Христаске. ²⁴ Далкеске, покажинен ленге англал о кангеря доказателство за тумари любов тай за амаре похвалаке за туменге.