¹ Чавален мере, давка пишинав туменге, за тена съгрешинен; но ако съгрешинел декой, иси амен Ходатай паш о Отца- о Исус Христос о Праведно. ² Ов си умилостивение за амаре безехенге тай ма само амаренге, но за е безехенге целоне светоскере. ³ Тай далкесте синям увериме, кай пенджарас Лес, ако пазинас Лескере заповедя. ⁴ Ковато пенгяс: Пенджарав Лес, но нана пазинел о заповедя Лескере, хохавно си, тай и истина нанай анде лесте. ⁵ Но ако декой пазинел о словос Лескоро, лескири любов карик о Дел си наистина съвършено. Далкестар жанас, кай синям анде Лесте. ⁶ Ковато пенел, кай пребъдвинел анде Лесте, коркоро си длъжно те пирел, сарто пирелас о Христос. ⁷ Любезна, нанай неви и заповед, която пишинав туменге, но си пурани заповед, която сине тумен таро началос; и пурани заповед си о словос, ковато шунгиен. ⁸ Но пак си неви и заповед, която пишинав туменге, ковато варесо си истинно тай анде Лесте, тай анде аменде; соскето и тъмнина пренакел тай и истинско светлина вече светинел. ⁹ Ковато пенел, кай си анди светлина, а мразинел пе пралес, ов жи акана си анди тъмнина. ¹⁰ Който дехел пе пралес, ов пребъдвинел анди светлина; тай анде лесте нанай съблазан. ¹¹ А който мразинел пе пралес, ов си анди тъмнина, тай анди тъмнина пирел, тай нана жанел кате жал, соскето и тъмнина коряргяс лескере яка. ¹² Пишинав туменге, чавален, соскето простисале туменге тумаре безеха ашал Лескере алавеске. ¹³ Пишинав туменге, е даденге, соскето пенджарен Калкес, Ковато си таро началос. Пишинав туменге, младежя, соскето победингиен лукавия. Пишингиом туменге, чавален, соскето пенджарен е Отцас. ¹⁴ Пишингиом туменге, е даденге, соскето пенджарен Калкес, Ковато си таро началос. Пишингиом туменге младежи, соскето синиен силна, тай е Девлескоро слово пребъдвинел анде туменде, тай победингиен лукавия. ¹⁵ Ма дехен о светос, нито со иси андо светос. Ако дехел декой о светос, и любов е Отециескири нанай анде лесте. ¹⁶ Соскето нищо, ковато си андо светос - и страст е плътякири, о пожелание е якенгоро, тай о тщеславие е животоскоро, нанай таро Отца, но си таро светос; ¹⁷ тай о светос пренакел, тай всичко, карик колесте си лес похоти; а който керел е Девлескири воля, пребъдвинел жи ко векос. ¹⁸ Чавален, последно време си; соскето сарто шунгиен, кай авел антихристи, тай понеже акана иси бут антихристия, далкестар жанас, кай си последно време. ¹⁹ Амендар иклиле, но нана уле амендар; соскето ако сине амендар, ка ачонас песке аменца; но иклиле, за те ачол явно, кай он саворе нанай амендар. ²⁰ А туме синиен помазана таро Свято тай жанен всичко. ²¹ Пишинав туменге ма кай нана жанен и истина, но соскето жанен ла тай ахалильовенла, кай нисаво хохаиба нанай тари истина. ²² Кой си хохавно, ако нанай ковка, ковато отричинел, кай о Исус си Христос? Ов си антихристи, ковато отречинел пес таро Отца тай таро Чаво. ²³ Никой, ковато отричинел пес таро Чаво, нанай лес о Отца; а ковато изповединел е Чавес, си лес о Отца. ²⁴ А колкото туменге, ковка, ковато шунгиен таро началос, нека пребъдвинел туменде. Ако пребъдвинел туменде ковка, ковато шунгиен таро началос, тумеда ка пребъдвинен андо Чаво тай андо Отца. ²⁵ Тай о обещание, ковато Ов диняс амен, си давка - вечно животос. ²⁶ Пишинав туменге давка ашал калкенге, колато манген те заблудинен тумен; ²⁷ а колкото туменге, о помазание, ковато приемингиен Лестар, пребъдвинел анде туменде тай нанай тумен нужда те сикавел тумен декой; далкеске, сарто Лескоро помазание учинел тумен всичконасте тай си истинно, а ма хохавно, пребъдвинен анде Лесте, сарто сикавгяс тумен те керен. ²⁸ Чавален, аканада пребъдвинен анде Лесте, та, като ка явинел пес, те овел амен увереност тай тена лажас Лестар андо пришествие Леске. ²⁹ Ако жанен, кай Ов си праведно, те жанен, кай секой, ковато керел правда, си Лестар бияндо.