2

1 2 اَمِدتواز انچه مطابق با تعلیم صیح اِسی سخن بگومَردیای سالخوردهَ بگو که معتدل وباوقار و خویشتندار بِن ودر ایمان ومحبت و پایداری به شایستگی رفتار بُکُنن 3 غیبت‌گو و نه بَندَی شراب زیاد، بلکه مُعلِمیا تعلیم نیکو، 4 تا زِنیای جوان خِرد اَ یاد بِگِرِن، که شوهردوست و فرزنددوست بِن، و 5 خرد اندیش و عفیفه و خانه‌نشین و نیکو و مطیع شوهرانِ خوشو بن، که مبادا کلام خدا متهّم ببو. 6 خرد اندیش بِن. 7 و خُوشو در همه‌چیز نمونهٔ اعمال نیکو بسازن، و در تعلیم خُوشو صفا و وقار و اخلاص بکار بُبُرِن، 8 و کلام صحیح بی‌عیب را تا دشمن چونکه فرصت بد گفتن در حقّ اَما نیابن، خجل بِبِن. 9 10 اَ یاد غلامیا ادهِ که در هر چی تسلیم اَربابیاشو بِن َبَری جلب خشنودی اَنیا بِکوشن وچون چرا نِکُنن واز اَنیا نِدُزدن بلکه کمال اَمانت را نِشو ادین تا درهر چیز تعلیم مربوط به نجات دهنده اَما خدا را زینت ادَین 11 12 13 چون که فیض خدا اَ ظهور رَسدهِ فیضی که همه نجات بَخش اِسی و اَما اَیاد ادهِ که بی دینی و امیال دنیوی را ترک بُکُنن با خویشنداری وپارسایی ودینداری در این عصر زیست بُکنم در حینی که انتظارامید مبارک یعنی ظهور پر جلال خدای عظیم و نجات دَهندَه خویش عیسی مسیح اِسم 14 که خوش قُربون اَما اُشکِه تا از هر شرات راها مُبُکن وقومی بَرَی خوش طاهر بُکن که از ان خوش بِن وغیرت بَرَی کار نیکو 15 َاِدَیا بگو وبا کمال اقتدار تشویق و توبیخ بکن اجازه مَدهِ کسی کَودوت بُکن