¹ چون عیسی اَز کوه اَزیر اُوند جماعَتیای بزرگ شَمرَه اُندِن ² در اَمی موقَع مَردِ جُذامی شَه پَلو اُند وَدر روبَروش زانوُش زَد و اُش گُت سَروَرَم اَگَه تَوی تَشا پاکُم بُکُنِش . ³ عیسی دَسِ خوُش دِرازُش کِردِه و اَنَه لَمسُش کِه وَش گُت ، مَوی پاک بِبِش دَر دَم پاک بُویس ⁴ پَس عیسی شَه اَنَه گُت آگاه بَش که دَر این بارَی اَکِسی چیزی مَگوبلکه برو خوت را اَکاهِن نِشو آدِه وَ هَدیه ی که موسی اُش گُتِ شادِه تا بَرَی اَنَیا گَواهی بو ⁵ چون عیسی وارِدِ کَفَرناحوم بُویس، یَک نِظامی رومی شَه پَلو اُند وَ با اِلتِماسُوش ⁶ گُت سروَرِ مَه خِدمَتکارم مفلوج در خونَه خَتِه وَسَخت دَرد اَکَشیدوی . ⁷ عیسی اُش گُت مَه دااِم وَاَنا شفا اَدَیم ⁸ نظامی پاسُخُش دا: سَروَرَم شایستَه نیسِم اَ زِرِسَقفِ مَه بَیش . فقط سُخنی بِگو که خدمتکارَم شفا اَگیرِه . ⁹ چون مَه خوت مَردی اِسم زیرِ فَرمو . سربازانی نیز زیر فَرمو خوت اُمِه. اَ یکی اَگُواَم بُرو اَچو ، وَ اَدیگَری اَگوُاَم بیا دُندُی. اَ غلامِ خوت اَگواَم اِ کاری بُکُن وَ اَکُن. ¹⁰ عیسی چون سُخنیای اَنَش اُششُنُفت ، متعجِب بُویس و به هَمراییای خُوش گُت : آمین اَشما اَگُواَم ، چنین ایمانی را حتی اَ اسراییل هَم اُم نِدِدِه ¹¹ و اَشما اَگواَم که بسیاری اَز شَرق وغرب خواهند اُند و اَپادشاهی آسمو با ابراهیم و اسحاق و یعقوب بَر سَر یک سُفره اَنَین ، ¹² اما فرزندیای این پادشاهی اَ تاریکی اَ دَر داین جایی که گیریخ وَدَندو بَر هم ساییدَه اَبو . ¹³ شَه نظامی گُت برو مطابِقِ ایمانُت اَ تو دَدَ بُویس اَمی مُوقع خدمَتکارُش شفا پیداش کِه ¹⁴ چون عیسی اَ خوُنَی پطرُس چو مادرزنوش اَش بینا که تاواُوش کِردِه و در بَستَر اِسی ¹⁵ عیسی دَسُش لَمسُش کِه و تاوُش قطع بُیس پس اَنَه بُلند وابُویس و پذیرایی اُوش کِه ¹⁶ وقتی غروب بُویس خیلی از دیو زَدَیا شا پَلو آو و اَنَه با کلامِ خوش ارواح از اَنَیا شَه دَر کِه و هَمَی بیماریا شَفاش دا . ¹⁷ واقع بُیس پیشگویی اَشعیای نَبی : اَنَه ضَعفیای اما اوش گِرِت وبیماریای اَما حَملُش کِه ¹⁸ چون عیسی اُش بینا گروهِ زیادی شَه پَلو اُندِسِن ، اُوش گُت: اَندَی دریا اُوچَم . ¹⁹ اَمی مُوقَی یکی اَز عُلما شَه پَلو اُند و اُوش گُت : اَی اُستاد هر جا اُوچِش نو را پیرَوی اَکُنِم ²⁰ عیسی پاسِخُش دا روبایا را لانَیا وَ مرغیای هوا آشیانَیا اَما پُوسِ انسان را جای سَر نِدَه نی ²¹ شاگِردی دِگَه شَه وَی گُت ، سروَرَم رُخصَت آدِه تا اُوچِم بوای خُوم اَ خاک بُکُنِم . ²² اما عیسی شَه اَنا گُت: از مَه پیرَوی بُکُن وَاُنِس مُردَیا ، ُُمُردَیای خُوشو اَخاک بُکُنِن ²³ چون عیسی اَسوارِ قایقی بُویس وَشاگِردیاش شَه دُم چِدِن. ²⁴ اَمُو مُوقَی طوفانِ شَدیدی اُند طُوری بُیس کِه نَزدیک اَند مُوج قایق غَرق بُکُن اما عیسی دَر خاُو اَند ²⁵ پس شاگردیا اُندِن اَنَه بیدارشو کِه وَ شوگُت ، سَروَر اَما چیزی نِوامُندِه کِه غَرق بِبَم نِجاتمو آدِه ²⁶ عیسی جوابُش دا ای کَم ایمانیا چرا اِندِه تَرسِدِسی؟ سپس بلند وابُیس باد وامواج را نَهیبُش زَد وآرامِشِ کامل حکمفرما بُویس . ²⁷ اَنَیا شِگِفت زَدَه از یَک دِگَه شو پُرسی اِ چِطور شَخصی اِسی ؟ حَتی باد و اَمواج از اِدِه فَرمو اَبُرِن ²⁸ اَمی مُوقَی کِه اَ ناحیه ی جَدَریان در اَندَی دریا رَسِدِن ، دو مَرد دیو زَدَه که از گورِسو اَ دَر داندِن شو بینا اَنَه دوتای به قدری وَحشی اَندِن که هیچکس اُوش ناشَیس اَز اَمکِه رَد بِبِن . ²⁹ اَنَیا فَریاد شا زَد تو با اَمایا چه کاری اُوتِه اَی پُوس خدا آیا اُندِسِش تا اَما قبل از وَقت عَذاب آدَیش؟ ³⁰ کَمی دور تر اَز اَنَیا گَلَی گَپی از خوکیا مَشغولِ چِرا اَندِن ³¹ دیویا التماسشُو کِه اَعیسی شو گُت ، اَگَه ما دَر اَکُنِش اَ داخلِ گَلَی خوکیا بِفِرِس . ³² شَه اَنَیا گُت اُچی : دیویا اَ در چِدِن و اَ داخلِ خوکیا بُودِن و هَمَی گَلَه از سرازیری تَپَه اَ درون دریا هجوم شُو بَو وَدَر آو هلاک بُدِن ³³ خوکبانیا فرارشو کِه اَ شَهر چِدِن و هَمَی اتفاقیای کِه بَرَی دیو زَدیا کَتِسون شو گَت. ³⁴ سپس هَمَی مَردُم شَهر بَرَی دِدَی عیسی اَدَر اُندِن و چون اَنَه شو بینا اَ اَنَه التماسشو کِه از اَنَه ناحیه ی اُچو