1
موقعی که عیسی معبد تَرک اُشکه اَ راه خوش اَچو شاگردیاش شَه پَلو اُندِن تا نظر اَنه اَ بنایای معبد جلب بُکُنِن
2
عیسی شَه اَنَیا گت هَمی اِدیا اَبیندای؟ آمین اَ شما اَ گَوام سَنگی اَ سنگ دِگَه باقی نَوامَنه بلکه هَمی ِاِدیا ِلتهَ اَبو
3
وقتی عیسی اَ کوهِ زیتون اُداسُن شاگردیاش در خلوت اَ پَلو اَنَه اُندِن شُگُت، اَ اَما بِگو اِ وقایع کَی رُخ اَدِه نِشونَی اُندَی تو و پایانِ اِ عصری چه اِسی ؟
4
عیسی پاسُخُش دا اَ هوش بی تا کسی گُمراتو نِکُن
5
چون خیلی اَ نامِ مَه دااِن و اَگواِن مَه مسیح اِسم ، و خیلیا گمراه اَبِن
6
اَمدِ در بارَی جنگیا اَشنُوی و خبر جنگیا اَ گوشِتو اَرَسِه اما نگران مَبی چون اِ اتفاقی رُخ اَدِه ولی هَنوز آخَرُش نِرَسِدِه .
7
نیز قومی اَ قومِ دِگَه و حکومتی اَ حکومتی دِگه بلند اَ وابِن و قحطیا و زلزلیا اَ هَمی جا دا .
8
اما هَمَی اِدَیا تنها اولِ دردِ زایمو اِسی
9
در اَنَه زمانی شما را تسلیم اَکُنِن تا آزارِ زیادی بِبینی و شما را اَکُشن هَمَی قومیا اَ خاطر نامِ مَه اَ شما نفرَت شواِ
10
در اَنَه رُزیا خیلیا اَز ایمانِ خوشو اَواگَردِن اَ یَک دِگَه خیانت اَکُنِن و از یک دِگَه متنفر اَبِن
11
پیامبریای دروغینِ زیادی بلند وابِن خیلیا را گمراه اَکُنِن
12
بخاطر شرارَت زیاد محبتِ بساری اَ سَردی اَچو .
13
اما هر که تا آخر پایدار وامَنِه نجات پیدا اَکُن .
14
و اِ بشارتِ پادشاهی در سراسرِ جهان اعلام اَبو تا شهادتی بَرَی هَمَی قومیا بو اَمی موقع پایان فرا اَرَسه
15
پس اَمی که دانیالِ نبی مکروه و ویرانگر اُشگُتِه در مکانِ مقدس بر پا اَبو ببینی .
16
خواننده دقت بُکُن اَمی موقع هر کی در یهودیَه اِسی اَ کویا بُگُریزِه .
17
و هر که اَ بامِ خونَیا بو بَرَی واسِسَی چیزی اَ زیر نیا
18
و هر که در مزرعه اِسی بَرَی گِرِتَی قبای خوش اَ خونَه نَواگَردِه
19
وای اَ زَنیای اُوسَن و مادریای شیردِه
20
در اَمی زمان دعا بُکُنی که فرار شما در زمِسو یا در رُزِ شبات نِبو
21
چون در اَمی زمان چنون مصیبت عظیمی روی اَدِه که مانندُش از آغازِ جهان تا آلا روش نِدَدِه و هرگز اَمدِه روی نادِه
22
اگه اَمی رُزیا کوتاه نابُیس هیچ بشری جونِ سالم اَ دَراُش نابو اما بخاطرِ برگزیدَیا کوتاه اَبو
23
دراَمی زمان اَگَر کسی اَ شما بِگو ببینی مسیح اِنکه اِسی یا مسیح اَنکَه اِسی باور مَکُنی
24
چون مسیحیای کذاب و پیامبریای دروغین بلند وابِن آیات و معجزَیای عظیم اَ ظهور دارِن تا اَگَه ممکن بو حتی برگزیدَیا را گمراه اَکُنِن ببینی
25
جلوتر اَ شما اُمگُتِه
26
پس اَگَه اَشما بُگُواِن اَنَه در بیابان اِسی اَنکَه مَچی و اَگَه بُگواِن اَ داخلِ خونَه اِسی باور مَکُنی
27
چون اَمدِه که صاعِقَه اَ شرقِ آسمو دا و نورُش تا اَ غرب اَرَسِه ظهورِ پُسِ انسان اِندِه اِسی
28
هر جا لاشَه ی بو لاشخوریا در اَمکِه جَمع اَبِن
29
فورا پس از مصیبت اَنَه رُزیا خورشید تاریک اَبو و ماه دِگَه نورُش نی سِتارَیا از آسمو اَ زیر اَکِوِن و نیروهای آسمو اَ لَرزَهَ اَ دَر داین
30
اَمی موقع نشانه پُسِ انسان در آسمو ظاهر اَبو و هَمَی طوایفِ دنیا اَ سینَی خوشو اَزَنِن و پُسِ انسان را اَبینِن که با قدرت و جلالِ عظیم بر ابریای آسمو دا
31
اَنَه فرشتَیای خوش را نفیرِ بلند شیپور اَفِرِسِه و اَنَیا بَرگزیدَیا اَنَه از چهار گوشَی جهان از یَک کرانِه آسمو تا یَک کرانَه دِگِه گِردِ هم جَمع اَبِن
32
آلا از درختِ انجیر اِ درسی بِگِری بِمحضِ اِدِه که شاخَیا ی اَنَه جونَه اُشزَتِه اَفَمی که تاواِسونَزدیک اِسی .
33
پس هرگاه اِ چیزیا تو بینا اَفَمی که اَنَه نزدیک بلکه بر دَر اِسی
34
آمین اَ شما اَگواِم تا اِدِه واقع نِبو اِ نسلی از میون ناچو
35
آسمو و زَمی زایل اَبِن اما حرفیای مَه هرگز زایل نابو
36
هیچ که اَنَه رُز و ساعت را نادَنِه جز پدر حتی فرشتَیای آسمو و پُس نیز از اَنَه آگاه نیسِن
37
زمان ظهورِ پُسِ انسان مِثِ روزگارِ نوح اِسی
38
در روزیایِ پیش از طوفان قبل از اِدِه نوح اَ کشتی اُچو مَردُم شا خَه وشا نوشی و زن شا گِرِت و شووشا کِه
39
و شو نا فَمی چه در پیش اِسی تا اِدِه که طوفان اُند و هَمَه با خوشُش بو ظهورِ پُسِ انسان نیز اَمدِه اِسی
40
از دو مَرد که در مزرعه اِسی یکی گِرِتَه ابو و دِگَری اَنِسِه .
41
و از دو زن دستاس اَکُنَن یکی گِرِتَه اَبو و دِگَری اَنِسِه
42
پس بیدار بی چون نادَنی سرورِ شما چه رُزی دا
43
اِدِه بفهمی که اَگَه صاحب خونَه شَه فَمی دزد در چه پاسی از شو دا بیدار اَ وامُند اُشنااِشت اَ خونَش دستبرد بِزَنِن
44
پس شما هم آمادَ بی چون پُسِ انسان ساعتی دا که انتظار رُش تُنی
45
پس اَنَه غلامِ امین و دانا کِه اِسی که اربابُش اَنَه اَ سرپرستی خانوادی خوش اُشنَدِه تا خوراکِ اَنَیا اَ موقع آدِه
46
خوشابحالِ اَنَه غلامی که چون اربابُش واگَردِه اَنَه مَشغولِ اِ کاری بِبینِه
47
آمین اَ شما اَگواِم که اَنَه بَر هَمَی مایملَکِ خوت اَنِسِه
48
اما اَگَه اَنَه غلام شَریر بو وبا خوت فِک بُکُن اربابُم تاخیرُش کِردِه
49
واَ اَذیت کِردَی همکاریای خُش بِپردازِه و با میگساریا مشغولِ خَردَه و نوشیدَه بِبو
50
یَکدَفَی اربابُش در رُزی که انتظارُش نی اَند و در ساعتی که از اَنَه آگاه نی دا
51
و اَنَه از میون دو پَرَش که در جایِ ریاکاریا اَبی جایی که گیریخ و دَندواَ دَندو ساییدَه اَبو