¹ در اَمی موقَع شاگردیا اَ پَلو عیسی اُندِن و شو پُرسی ، چه کَسی در پادشاهی آسمو گَپتَر اِسی ؟ ² عیسی شَه بِچی گُت بِدا و اَنَه در میونِه اِدَیا قَرارُش دا ³ و اُشگُت ، آمین اَ شما اَگُوام تا تَغییر نِکونی و مِثِ بِچ نِبی هیچ وقت اَ پادشاهیِ آسمو راه پیدا ناکُنی ⁴ پس هر که خوش مِثِ اِ بِچ فروتَن بُکُن در پادشاهیِ آسمو گَپتر اَبو . ⁵ و هر که چنین بِچی اَ نامِ مَه بِپَذیرِه مَش پَذیرُفتِه. ⁶ اما هر که سَبَب بِبو یکی اَ اِ کَیدونیا که اَ مَه ایمانشو اِ لَغزِش بُخوی اَنَه بِهتَر اِسی که سنگِ آسیابی گَپ اَ گَردَنُش بَسَه در اعماقِ دریا غرق بِبو ⁷ وای بَر اِ دُنیا اَ سَبَبِ لَغزِشیا ، چون که لَغزشیا اجتناب ناپَذیرِن اما وای بشر اَنَیا که سَبَب بُسِن . ⁸ پس اَگَه دَسُت یا پات تو را اَلَغزَنِه اَنَه قَعط بُکُن وَ دور اُبی چون تو را بِهتَر اِسی که لَنگ یا شَل اَ حیات را پیدا بُکُنِش تا اِنکه با دو دَس یا دو پا در تَشِ اَبَدی اَفکَندِه بِبِش ⁹ و اَگَه چِشُت تَلَغزَنِه اَنَه اَ دَر بیا و اَ دور اُبی چون تو را بهتَر اِسی که با یَک چِشم اَ حیات اُچِش تا اِنکِه با دو چِشم اَ تَشِ دوزَخ اَفکَندِه بِبِش ¹⁰ آگاه بی که هیچ یک اَز اِ کَیدونیا را تحقیر مَکُنی چون اَ شما اَگواِم که فرشتیای اِدَیا در آسمو هَمیشَه روی بوای مَه که در آسمو اِسی چون اَبینِن ¹¹ چون پُسِ انسان اُندِه تا گُمشدَیا نجات بِبَخشِه ¹² چه گُمان اَکُنی؟ اَگَه مَردی صَد گوسفَند اُشبو و یکی اَز اَنَیا گُم بُبو آیا اَنه نود و نه گوسفند در کوهسار نانِسِه و اَ جُستجویِ اَنَه گُم بُدَه ناچو ؟ ¹³ آمین اَ شما اَگواِم که اَگَه اَنَه پَیدا بُکُنی بَرَی اَنَه یَک گوسفند بیشتر شاد اَبی تا بَرَی نودونه گوسفندی که گُم نِبُسِن . ¹⁴ همچنین ارادِه بوای شما که در آسمو اِسی اِدِ نی که حتی یکی از اِ کَیدونیا اَز دست اُچو ¹⁵ اَگَه برادَرُت اَ تو گناه وَرزِدِه شَه پَلو بُرو و میونِ خوت و اَنَه خَطاش را اُشبِگو اَگَه سُخَنُت اُش پَذیرُفت برادرُت را باز پیدات کِردِه ¹⁶ اما اَگَه قَبولُش نِکِه یَک یا دو نفردِگَه با خوت بُبوتا هر سُخَنی یا گواهی دو یا سه شاهد ثابت بِبو ¹⁷ اَگَه اُشنُوس اَ اَنَیا گُش آدِه اَ کلیسا بِگو و اَگَه کلیسا را قبولُش نِکِه اَمی موقَع اَنَه اَجنبی یا خراجگیر تلقی بُکُن ¹⁸ آمین اَشما اَگواِم هر چه بر زَمی آبنی در آسمو بَسَه اَبو و هر چه بر زمی بگشایی در آسمو گشودَه اَبو . ¹⁹ باز اَشما اَگواِم که هر موقَع دُو نفر از شما بر روی زَمی در بارَی هرمسئلَی که در خصوصِ اَنَه سوال اَکُنِن با هم موافق بِن اَمدِه که از جانِبِ بوای مَه که در آسمو اِسی بَرَی اِدیا اَ انجام اَرَسِه ²⁰ چون جایی که دو یا سه نفر در نامِ مَه جَمع بُسِن مَه اَمکِه در میونِ اِدَیا اِسِم ²¹ سپس پطرس اَ پَلو عیسی اُند و اُشگُت، سَروَرِ مَه تا چند بار اَگَه برادرُم اَمَه گناه بُکُن باید اَنَه بِبَخشِم آیا تا هفت بار؟ ²² عیسی اُشگُت ، اَ تو اَگُواِم نه هفت بار بلکه هفتادُ هفت بار ²³ از این رو ماشا پادشاهی آسمو را اَ شاهی تَشبی بُکُنَم که تصمیم اَگِرِِه با خادمیای خوش تصفیه حساب بُکُن . ²⁴ پس چون شروع اَ حساب رَسیش که شَخصی شا پَلو آوکه ده هزار قنطاراَ اَنَه بِدِهکارَن . ²⁵ چون اُشناشَیس قرضُش آدِه اربابُش دستوراُشدا اَنَه با زَن و بِچیاش و تمامِ دارایش بِفِرِشِن و طلب را وصول بُکُنِن ²⁶ خادِم اَپِشِ پای ارباب اَزانو کَت و التماس کنان اُشگُت ، اَمَه مهلَت آدِه تا هَمی قرضِ خوت آدَیم ²⁷ پس دِل ارباب اَ حالِ اَنَه سُت و قرضِ اَنَش بَخشی و آزادُش که ²⁸ اَمی موقَع که خادم اَ دَر اَچو یکی از همکاریای خوش اُشبینا که صد دینار اَ اَنَه بدهکاراَند پس اَنَه اُشگِرِت و گلوش فشارُش دا و اُشگُت قرضُت مادِه ²⁹ همکارُش پِشِ پای اَنَه زانوش زَت و التماس کنان اُشگُت اَمَه مهلت آدِه تا همَی قرضیای خوم پرداخت بُکُنِم ³⁰ اما اَنَه قبول اُشنِکِه بلکه چو اَنَه شَه زندان بِس تا قرضِ خوش آدِه . ³¹ اَمی موقع که سایر خادمیا اِ واقعه شو بینا ناراحت بُدِن اَپِشِ اربابِ خوشو چِدِن و تمام ماجرا را بازگو شو که ³² پَس ارباب اَنَه خادِم اَ پَلو خوش فَراش خَواند و اُشگُت ، ای خادمِ شریر مَگه مَه محضِ خواهش تو تمام قرضِت اُم نِبَخشی؟ ³³ آیا اُتنُوِس تو نیز اَ همکارِ خوت رحم بُکُنِش اَمدِه که مَه بر تو رَحمُم که؟ ³⁴ پس ارباب خشمگین بُیس اَنَه شَه زندان بِس تا شکنجَه بِبو و هَمَی قرضِ خوت آدِه. ³⁵ اَمدِه پدرِ آسمونی مَه نیز با هر یک از شما اِ رفتاری اَکُن اَگَه شما نیز برادر خوت اَز دل نِبَخشی