رسالت دوازده شاگرد10

1 عیسی شَه داوزده شاگرد خوش اُشگُت بی وشَه اَنیا اقتدار داتا ارواح پلید اَدَر بُکنن وهردرد بیماری شفاآدین 2 اِسمیای داوازده رسول اِده اِسی اول شمعون معرف اَ پترس وبِراسوش اَندِریاس یعقوب پُس زیدی وبِراسوش یوحنا 3 فیلپس وبرتولما توماومتای خراجگیریعقوب پُس حلفای وتدای 4 شمعون غیورویهودایاسخریوطی که عیسی تَسلیم دشمن اُشکه 5 اِدوازده تا عیسی اُش فِرِسا وشَه اِدیا گُت اَپَلو غیر یهودیا مَچی واَ شهریای سامریا داخل مَوی 6 اُچی اَ پَلوگوسفندیای گم بودَه قوم اسراییل اُچی 7 وقتی اَچی ا پیامی موعظه بُکنی کهُ پادشاهی آسمو نزدیک اِسی 8 بیماریا شفا آدی مردیا زنده بکنی جذامیا پاک بکنی دیویا ادر بکنی مفت توواجسه ومفت آدی 9 طلا یا نقره یا مس در کمربندیای خوت منسی 10 وبری سفرکوله باریا جمی اضافی یا کفش یاچوب دسی مواسیچون که کارگر مستحق 11 اَ هَر شَهریا روستایی که وارد اَبی فردی خَش پیدا بُکُنید و تا وقتی که تَوی اُچِش اَ خونَش اونَیش 12 چون اَ خونَی اَچی بُگُوی سلام برشما 13 اَگَه اَنَه خونَی شایستَ بو سلامِ شما قَبول اَکُن وَ اَگَه قبول نَکُن اَ شما اَ واگَردِه 14 اَگَه کِسی شما قَبول اُشنِکِه و حرفیَای تو گوشُش نِدا ، موقَع تَرک خونَه یا شهر،خاک پای یای خوتو بِتَکَنی . 15 آمین اَ شماییا اَگواِم در روز داوری تَحملِ مجازات بَرَی سُدوم و غَمورَه آسونتر اَ بو تا بَرَی اَنَه شهری 16 مَه شُماییا را مِثِه گوسفندیا اَ میونِ گُرگیا اَفِرِسِم پَس مِثه مار هوشیار بی و مِثه کبوتر سادَه . 17 اَز مَردُم بَر حَذَر بی اَنَیا شما را اَ مَحکَمَه اَبُرِن و در کَنیسَیای خوشو تازیانَه اَزَنِن ، 18 بخاطر مَه شما را اَ پَلوی والیا و پادشایا اَبُرِن تا در بَرابَر اَنَیا تا در میونِ قومیای دُنیا شهادَت آدَی 19 اما چون شما را تسلیم اَکُنِن نِگران مَبی که چگونَه یا چه بُگُوی در اَمی موقع اَمی که تاوی بُگُی اَ شما عَطا اَ بو ، 20 چون گویندَه شما نیسی بَلکه روحِ پدَرِ شما اِسی که اَ زَبو شما سُخَن اَگو 21 برادر برادر را وَ بوا بِچُش را تسلیمِ مَرگ اَکُن بِچیا اَ والدَینِ خوشو اَ وارُسِن و موجباتِ قَتلِ اَنَیا را فَراهَم اَکُنِن هَمَی مَردُم 22 بِخاطِر نامِ مَه اَ شما مُتِنَفِر اَبِن اما هَر که تا آخَر پایدار وامَنِه ، نِجات پیدا اَکُن . 23 چون در شهری اَ شما آزار اَرَسَنِن اَ شَهرِ دیگَه اُچی . آمین اَ شما اَگواِم ، پیش اَز اِنکِه تُبِشا اَ هَمَی شَهریای اسراییل اُچید ، پُسِ انسان دا 24 شاگرد اَز استادِ خود بَرتَر نی و نه غلام اَز اربابِ خود بَراتَر . 25 کافیِه شاگرد مِثِ استادِ خوُش بِبوو غلام را که چون اربابِ خوُش بِبو . اَگَه رییسِ خُونَه را بَعلزَبُول اَخَنِن ، سایرِ افرادیای خونَه چِه اَخَنِن 26 دِگَه اَ اَنَیا مَتَرسید ، هیچی پنهون نی کِه آشکار نبووَ هیچی پوشیدَه نی کِه مَلوم نَبو . 27 آنچه در تاریکی اَشما اُمگُتِه ، در روشنایی بُگُویید و آنچه در گوشِتو گُفتَه بُویس ، اَ بَرَی بامیا اعلام بُکُنید 28 از کَسیایی که جسم را اَکُشِن اما قادر اَ کُشتَن روح نیسِن مَتَرسید، از اَنَه بِتَرسید که قادر اِسی هَم روح و هم جِسمِ شمایا را در جَهَنَم هلاک بُکُنِ . 29 آیا دو گنجشک را به یک پولِ سیاه نافِرِشِن؟ با اِ هَمَه ، حتی یَک گُنجشک نیز بدونِ خواستِ بوای شما اَ زَمی ناکِت 30 حتی مویهای سَر شما اَ تمامی شُمُردَه بُدِه. 31 پس مَتَرسید چون ارزشِ شما بیش از هزاران گنجشک اِسی 32 هر که اَ پش مردم اَ مه اِقرار بُکن مَه اَ پِشِ بوای خوم که آسمو اِسی اَنَ اقرار اَکُنم 33 اَما هر که پِش مردم اِنکار بُکن مَهَ اَ پِش خداخوم که در آسمو اِسی انکار شَکُنم 34 فکر نکنی اُندِسِم صلح اَ زمی بیارِم نیوندِسِم تا صلح بیارِم بَلکه شمشیر بیارِم 35 چون اُندِسِم پُس را اَ بوآ دُت اَ مادر و عروس اَ نَنَی شو جدا بُکنم 36 دشمنیای شخص اَلِه خونَی خوش اِسی 37 هر که بوآ، ننی خوش بیشتراز مَه دوس بِدَرِه شایسته مَه نی و هر که پُس یا دُتِه خُوش بیشتَر اَز مَه دوس بِدَرِه شایستَی مَه نی 38 هَر که صلیب خوش نِواسی پشت مَه نیا شایستَی مَه نی و 39 هر که شوی جون خوش حفظ بُکن اََنه از دَس اَدِه وهر که جون خوش رابِه خاطرمَه از دَس آده اَنَه حفظشَ کُن 40 هَر که تو بِپَذیره مَش پَذیرُفتِه و کِسی که مَم بِپَذیرِه فِرِستَندِی مَش پَذیرُفتِه. 41 هَر که پیامبری را از آن رو که پیامبر اِسی بِپَذیرِه پاداش پیامبر را دریافت اَکُن هر که پارسایی را از آن رو که پارسا اِسی بِپَذیرِه پاداشِ پارسایی اَگیرِه 42 وَ هر که به اِ کَیدونیا از آن رو که شاگردِ مَه اِسِن حتی کاسه اُو سَرد آدِه آمین اَ شما اَگواِم بی پاداش نَوامَنَه