10 ¹ Биродарлар! Менинг юрагимнинг хоҳиши ва Худога Исроил учун ибодатим уларнинг нажот топишлари учундир. ² Зеро мен уларга гувоҳлик беряпманки, уларнинг Худога нисбатан рашки бор, бироқ бу билим бўйича эмасдир. ³ Чунки улар Худонинг ҳақлигини англамай, ўзларининг ҳақлигини ўрнатишга тиришиб, Худонинг ҳақлигига бўйсунмадилар. ⁴ Зеро Қонуннинг охири – Масиҳдир, токи Унга имон келтирган ҳар бир одам ҳақликка эришсин. ⁵ Мусо Қонундан бўлган ҳақлик ҳақида шундай ёзмоқда: “Буларни бажараётган одам шулар билан яшайди”. ⁶ Имондан бўлган ҳақлик эса шундай демоқда: “Ўз юрагингда айтма: ким осмонга чиқар экан?” (яъни Масиҳни пастга тушириш учун); ⁷ ёки: “ким тубсизликка тушар экан?” (яъни Масиҳни ўликлардан олиб чиқариш учун). ⁸ Аммо Ёзув нима демоқда? “Сўз сенга яқиндир: сенинг оғзингда ва сенинг юрагингдадир”, яъни бу – биз воизлик қилаётган имон сўзидир. ⁹ Шундай қилиб, агар сен Исони Раббим, деб ўз оғзинг билан эътироф этсанг ва Худо Уни ўликлардан тирилтирганига ўз юрагинг билан ишонсанг, нажот топасан. ¹⁰ Чунки инсон ҳақликка эришиш учун юраги билан ишонади ва нажот топиш учун оғзи билан эътироф этади. ¹¹ Зеро Ёзув шундай демоқда: “Унга имон келтирган ҳар бир одам уятда қолмайди”. ¹² Шунинг учун яҳудий билан юноннинг орасида ҳеч фарқ йўқдир, чунки ҳамманинг ягона Раббийси Уни чақирганларнинг ҳаммаси учун бойдир. ¹³ Чунки “Раббийнинг номини чақирадиган ҳар бир одам нажот топади”. ¹⁴ Бироқ Унга имон келтирмаган бўлсалар, Уни қандай қилиб чақирадилар? У ҳақида эшитмаган бўлсалар, Унга қандай қилиб имон келтирадилар? Агар воизлик қилувчи бўлмаса, қандай қилиб эшитадилар? ¹⁵ Агар юборилган бўлмасалар, қандай қилиб воизлик қиладилар? Худди ёзилганидек: “Эзгулик хушхабарини келтирувчиларнинг оёқлари нақадар гўзалдир”. ¹⁶ Аммо ҳамма ҳам хушхабарга қулоқ солмади. Зеро Йешайаҳ демоқда: “Ё, Раббий! Бизнинг хабаримизга ким ишонибди?” ¹⁷ Шундай экан, имон – эшитишдан, эшитиш эса – Масиҳнинг сўзи орқалидир. ¹⁸ Лекин шундай дейман: Наҳот улар эшитмаган бўлсалар? Йўқ, аксинча, “уларнинг овози бутун ер юзига ва уларнинг сўзлари дунёнинг четларига етиб борди”. ¹⁹ Яна дейман: Наҳотки Исроил билмаган бўлса? Аммо Мусо биринчи бўлиб айтмоқда: “Мен халқ бўлмаганлар билан сизларда рашк уйғотаман, зеҳни паст халқ билан жаҳлингизни чиқараман”. ²⁰ Йешайаҳ эса дадиллик билан айтмоқда: “Мени изламаганлар Мени топдилар, Мен ҳақимда илтижо қилмаганларга Ўзимни зоҳир этдим”. ²¹ Исроилга нисбатан эса шундай айтмоқда: “Мен кун бўйи итоатсиз ва қайсар халққа Ўз қўлларимни узатиб турдим”.