4 ¹ Эҳуд ўлганидан сўнг Исроил ўғиллари яна Раббий нигоҳида ёвуз нарсаларни қила бошладилар. ² Шунда Раббий уларни Ҳазорда ҳукмронлик қиладиган Канъан подшоҳи Йабиннинг қўлига топширди. Унинг лашкарбошиси – Харошет-Гойимда яшайдиган Сисаро эди. ³ Исроилнинг ўғиллари Раббийга фарёд қилдилар, чунки унинг тўққиз юзта темир араваси бор эди ва у Исроил ўғилларини йигирма йил оғир эзди. ⁴ Ўша вақтда Лапидотнинг хотини, башоратчи Дебораҳ Исроилда ҳакам эди. ⁵ У Эфрайим тоғидаги, Рамаҳ ва Бейт-Эл оралиғидаги Дебораҳнинг палмаси тагида яшар эди. Исроилнинг ўғиллари унинг олдига ҳукмга келар эдилар. ⁶ Дебораҳ одам юбориб, Нафтали қабиласига тегишли Қедеш шаҳридан Абиноам ўғли Баракни чақиртирди ва унга деди: “Сенга Раббий, Исроилнинг Худоси амр қилмоқда: Бориб, Табўр тоғига чиққин. Ўзинг билан бирга Нафтали ва Зебулун ўғилларидан ўн минг кишини ол. ⁷ Мен эса, сенинг олдингга, Кишон оқимига Йабиннинг лашкарбошиси Сисарони, унинг аравалари ва кўп сонли қўшинини олиб келаман, уни сенинг қўлларингга топшираман”. ⁸ Барак унга: “Агар сен мен билан бирга борсанг, бораман. Агар мен билан бормасанг, бормайман”,- деди. ⁹ У эса деди: “Хўп, мен сен билан бирга бораман. Фақат унда сен бораётган бу йўлда шараф сенга бўлмайди, Раббий Сисарони аёлнинг қўлига топширади”. Дебораҳ туриб, Барак билан бирга Қедешга борди. ¹⁰ Барак Зебулун ва Нафтали қабиласини Қедешга чақирди ва унинг ортидан ўн минг киши борди. Дебораҳ ҳам у билан бирга борди. ¹¹ Қайнлик Хебер Мусонинг қайнатаси Ҳобаб ўғилларидан, қайнликлардан ажралди ва Қедеш яқинидаги Заананним эманзорида чодир ёйди. ¹² Сисарога эса Абиноамнинг ўғли Баракни Табўр тоғига кўтарилганини етказдилар. ¹³ Сисаро ўзининг барча араваларини, тўққиз юзта темир аравани, ўзида бўлган бор халқни Харошет-Гойимдан Кишонга чақиртирди. ¹⁴ Дебораҳ Баракка: “Тур, чунки бу – Раббий Сисарони сенинг қўлларингга топширадиган кундир. Раббийнинг Ўзи сендан олдинда боради”,- деди. Барак ва унинг ортидан ўн минг киши Табўр тоғидан тушди. ¹⁵ Шунда Раббий Сисарони, унинг барча араваларини, унинг бор қўшинини Баракнинг қиличидан саросимага солди. Сисаро эса аравасидан тушиб, пиёда қочиб кетди. ¹⁶ Барак унинг аравалари ва қўшинини Харошет-Гойимгача таъқиб қилди ва Сисаронинг бор қўшини қилич тиғидан қулади, ҳеч ким қолмади. ¹⁷ Сисаро эса қайнлик Хебернинг хотини Йаэлнинг чодирига пиёда қочиб кетди. Зеро Ҳазор подшоҳи Йабин ва қайнлик Хебернинг орасида тинчлик бор эди. ¹⁸ Йаэл Сисарога пешвоз чиқди ва деди: “Киринг, эгам менинг, меникига киринг. Қўрқманг”. У унинг чодирига кирди ва у уни гилам билан ёпди. ¹⁹ Сисаро унга: “Менга ичишга озроқ сув бер, мен чанқадим”,- деди. У сут солинган мешни олди, унга ичирди ва уни яна ёпиб қўйди. ²⁰ Сисаро унга яна деди: “Чодирнинг эшиги ёнида тур, агар бирор киши келиб, сендан сўраса: Бу ерда ҳеч ким йўқми?- деса, сен: Йўқ,- дегин”. ²¹ Лекин Хебернинг хотини Йаэл чодирнинг қозиғи ва болғани қўлига олиб, секингина унинг олдига келди ва қозиқни унинг чаккасига шундай санчдики, ерга қоқиб қўйди. У эса чарчоқдан ухлаб қолган эди ва шундай ўлди. ²² Мана, Барак Сисаронинг ортидан таъқиб қилар эди. Йаэл унга пешвоз чиқди ва деди: “Киринг, сиз излаётган кишини мен сизга кўрсатаман”. У уникига кирди ва, мана, Сисаро ўлиб ётар, қозиқ эса унинг чаккасида эди. ²³ Ўша куни Худо Канъан подшоҳи Йабинни Исроил ўғиллари олдида бўйсундирди. ²⁴ Исроил ўғиллари Канъан подшоҳи Йабинни қириб ташламагунларича, уларнинг қўли Канъан подшоҳи Йабин устидан тобора ва тобора кучайиб бораверди.