¹ اُنہاں دِناں وچ اک وار فیر وڈی بھیڑ ہو گئی تے اُنہاں کول کھان نعں کُجھ نیں سی، یسوع نے اپنے شاگرداں نوں سدیا تے اُنہاں نوں کیا۔ ² مینوں ایس بھیڑ تے بڑا ترس آوندا اے کینکہ اے تین دن توں میرے نال رہے نیں۔ تے ایناں کول کھان نوں کُجھ نئیں۔ ³ جے میں اینہاں نوں بغیر کجھ کھاندیاں گھراں نوں بھیج دیواں، تے کئ راه وچ بے ہوش ہو جان گے تے کئ انہاں وچوں بڑی دور تو آے نے۔ ⁴ اُس دے شاگرداں نے جواب دِتا، اِس اجاڑ جکہ وچ اینے لوکاں نوں رجاون لئ اینیاں روٹیاں کیتھوں لے کے آیے۔ ⁵ اُس نے پوچھیا"تہواڈے کول کِینیاں روٹیاں نے؟ " اُنہاں کہیا۔ "سَت"۔ ⁶ اُس نے حُکم دِتا کہ سارے لوک زمین تے بہہ جان، اُس نے (اُنہے) سَت روٹیاں لئیاں، تے شکر کر کے توڑیاں تے اپنے چیلیاں نوں دِتیاں کہ لوکاں دے آگے رکھن، ⁷ اُہناں دے کول کُجھ تھوڑیاں چھوٹیاں مچھلیاں وی سن۔ تے اُنہاں دے اُتے برکت دے کے اپنے چیلیاں نوں دِتیاں کہ اُنہاں نوں وی لوکاں دے اگے رکھ دو، تے چیلاں نے رکھ دیتیاں، ⁸ اوه کھا کے رج گئے تے چیلیاں نے بچے ہوئے تُکڑیاں دے سَت ٹوکرے اکھٹے کیتے۔ ⁹ اور (تے) اُتھے چار ہزار آدمی سن۔ یسوع نے اُنہاں سب نوں وداع کیتا، ¹⁰ فوری طور تے اوه اپنے چیلیاں نال کشتی وچ سوار ہو گیا۔ تے اوه ڈالمنوتھا دے علاقے وچ چلے گئے۔ ¹¹ فیر فریسی آئے تے اُس (اُہدے) نال بحث کرن لگ گئے۔ اُنہاں نے اُوس نوں (اُہنوں) آزمان لئی اِک آسمانی نِشان منگیا۔ ¹² اُس نے(اُہنے)رُوح وچ آه بھر کے کہیا اے نسل نشان کیوں منگ دی اے؟۔ میں تہوانوں سچ سچ کہنا ہاں۔ ایس نسل نوں کوئی نشان نئیں ملے گا۔ ¹³ فیر اوه ُتھوں چلا گیا، تے کشتی وچ بہہ کے جھیل دےاُس پار چلا گیا۔ ¹⁴ فیرچیلے اپنے نال روٹی لینا بُھل گئے۔ اُنہاں دے کول اِک روٹی روں زیاده نئیں سی۔ ¹⁵ اُس نے اُنہاں نوں خبردار کرے کہیا، " فریسی تے ہیرودیس دے خمیر توں ہوشیار رہنا"۔ ¹⁶ اُس دے چیلے آپس وچ جِرع کرن لگے کہ اے ایس لئی اے کہ ساڈے کول روٹی نئیں"۔ ¹⁷ یسوع نوں ایس بارے پتہ سی تے اوه اُنہاں اُنہاں نوں کہن لگا، تُسی روٹی تے (دے) نہ ہون اُتے بحث کیوں کر رہے ہو؟" تُسی ہُن کیوں نئیں جان دے، تے سمجھ دے؟" کیا(کی) تہاڈے دِل سخت ہوگئے نے؟۔ ¹⁸ تہاڈے کول اکھاں ہین پر ویکھ دے نئیں، تہاڈے کول کَن ہین پر سُن دے نئیں۔ تہوانوں یاد کیوں نئیں آنده ؟ ¹⁹ جدوں میں پنج ہزار وچ پنج روٹیاں توڑیاں تےتُسان روٹی دے ٹُکڑیاں دیاں کِنیاں ٹوکریاں اکٹھی کیتیاں سن ؟ اُنہاں نے کہیا، " باره۔" ²⁰ تےجدوں میں چار ہزار وچ وست روٹیاں توڑیاں سی تے تُساں کِنیاں ٹوکریاں اکھٹیاں کیتیاں سی (سن)" ؟ اُناں دسیا ، " سَت" ۔ ²¹ ہالے فیر وی تُسی نئیں سمجھے ؟ ²² اوه بیتِ صدا وچ آئے، لوک اوتھے اِک انھے نوں اُس کول لے کے آے تے یسوع دی منت کیتی کہ اُس نوں چُھوئے۔ ²³ یسوع نے اُس انھےدا ہتھ پھڑیا تے اُس نوں پِنڈ دے باہر لے گیا۔ اوس نے تُھک دے نال اُس دیاں اکھاں نوں چُھویا تے اپنا ہتھ اوس تے رکھیا، تے اُس نے پُچھیا ۔ " تو کُجھ ویکھ سک دا ایں۔؟ ²⁴ اوس نے اُتے ویکھیا تے کہیا، " میں آدمیاں نوں ویکھنا ہاں، پر اوه چل دے پِھر دے درختاں وانگوں لگ دے نے" ²⁵ اُس نے دوباره اپنے ہتھ اوس دیاں (اوہدیاں) اکھاں تے رکھے تے اُس آدمی نے اپنیاں اکھیاں کھولیاں تے اُس دی نظر بحال ہو گئی تے اُس نوں (اُنہوں) سب چیزارں (شئیواں) صاف نظر آون لگ گئیاں۔ ²⁶ یسوع نے اُس نوں(اُنہوں) اپنے(اوہدے) گھر بھیج دِتا تے کہیا " شہر دے وچ داخل نہ ہونا"۔ ²⁷ یسوع اپنے چیلیاں نال قیصر یا فِلپی دے پنڈاں وچ گیا، جاندے ہویاں اُس نے اپنے چیلیاں نوں پُچھیا، لوکاں نے کی آکھیا کہ میں کون آں؟" ²⁸ اُنہاں نے جواب دِتا، " یوحنا بپتسمہ دین والا"، کجھ کہندے نے "نبیان وچوں اِک"۔ ²⁹ اوس نے اُنہاں نوں پُچھیا، " تُسی کی سمجھ دے او کہ میں کون آں ؟ "پطرس نے جواب دِتا " توں مسیح ایں"۔ ³⁰ یسوع نے اُنہاں نوں خبردار کیتا کہ کسے ہور نوں نہ دَسیو۔ ³¹ فیر اوه اُنہاں نوں سکھاون لگا کہ ضروری اے کہ ابنِ آدم بہت دُکھ سہے، بزرگ، وڈا کاہن تے عالم اُس نعن رد کرن گئے، قتل کیتا جائےگا، تے تِن دِن (دِناں) بعد جی اُٹھے گا۔ ³² اوس نے اے بڑی صفائی نال دسیا، فیر پطرس نے اُس نوں پاسے لے جا کے جھڑکنا شُروع کر دِتا۔ ³³ یسوع پچھے مُڑیا تے اپنے چیلیاں ول ویکھ کے پطرس نعں جھڑکیا تے کہیا۔ " اے شیطان میرے کعلعں دُور ہو"۔ توں خُدا دِیاں گلّاں دی پرواه نئیں کر دا، بلکہ لوکاں دیاں گلّاں دی۔" ³⁴ فیر اُہنے بھیڑ تے اپنے چیلیاں نوں اِکھٹے کیتا تے کہیا۔ اگر (جے) کوئی میرے پچھے آونا چاہے، اوہ اپنے آپ دا (آپنا) اِنکار کرے، اپنی صلیب چُک کے میرے پچھے چلے۔" ³⁵ کیونکہ جیڑا کوئی اپنی جان بچانی چاہے، اُس نوں گوا اے گا۔ پر جیڑا وی میری تے انجیل دی وجہ نال اپنی جان گنواندا اے، اُس نوں بچاوے گا۔ ³⁶ اک بندے نوں کہ نفع کہ ساری دُنیا نوں کماوے تے اپنی جان گنوا لےَ۔ ³⁷ اِک بنده اپنی اپنی زندگی دے بدلے کی دے سک دا اے؟۔ ³⁸ جیڑا میرے تے، میرے کلام توں، اِس زنا کار تے گُناه گار نسل وچوں شرمائے گا، ابنِ آدم وی جدوں اپنے باپ دے جلاج وچ، پاک فرِشتیاں نال آئے گا تے اوس توں شرمائے گا۔