آغاز فصل ۱۹ به نتیجه‌گیری موضوع سقوط بابل می‌پردازد.
برخی از ترجمه‌ها آیات منظوم را در سمت چپ و با فاصله بیشتری از مابقی متن قرار می‌دهند تا خواندن آنها ساده‌تر شود. ULB این کار را با آیات ۱- ۸ انجام می‌دهد.
کتاب مکاشفه، اغلب آسمان را جایی توصیف کرده که در آن سرود می‌خوانند. مردم[اشخاص] خدا را با سرودها می‌پرستند. چنین امری نشان می‌دهد که آسمان مکانی است که خدا همیشه در آن پرستش می‌شود.
(See: /WA-Catalog/en_tw?section=kt#heaven)
جشن عروسی یا ضیافت تصاویری مهم در کتاب مقدس هستند. در فرهنگ یهودی، فردوس یا زندگی بعد از مرگ با خدا مثل ضیافت توصیف شده‌اند. ضیافت عروسی برای بره و عروسش که خود عیسی و قومش هستند بر پا شده است.
این قسمت بعدی رویای یوحنا است. او در این قسمت شادی در آسمان را که بر اثر سقوط آن فاحشه بزرگ که همان شهر بابل است، توصیف می‌کند.
«من» اشاره به یوحنا دارد.
این کلمه یعنی «خدا را مجد باد» یا «خدا را باید تمجید کنیم»
یوحنا در این قسمت به شهر بابل اشاره دارد که مردم بدکار آن شهر بر همه مردم زمین حکومت می‌کردند و آنها را به سوی پرستش خدایان دروغین هدایت می‌نمودند. او به نحوی از مردم بدکار بابل سخن گفته که گویی فاحشه‌ای بزرگ هستند.
(See: /WA-Catalog/en_tm?section=translate#figs-metaphor)
«جهان» کنایه از ساکنین آن است. ترجمه جایگزین: «کسانی که مردم زمین را فاسد کرده‌اند»
(See: /WA-Catalog/en_tm?section=translate#figs-metonymy)
«خون» کنایه از به قتل رساندن است. ترجمه جایگزین: «به قتل رساندن خادم او به دست خود»
(See: /WA-Catalog/en_tm?section=translate#figs-metonymy)
این قسمت اشاره به بابل دارد. ضمیر مرتبط به فاعل[ضمیر تاکیدی][مسند الیه] «خود را» جهت تاکید بیشتر استفاده شده است.
(See: /WA-Catalog/en_tm?section=translate#figs-rpronouns)
شناسه مستتر فاعلی اشاره به جمع مردم در آسمان دارد.
«خدا را مجد باد» یا «باید خدا را تمجید کنیم» ببینید <مکاشفه ۱۸: ۱> را چطور ترجمه کرده‌اید.
«دودش» در رابطه با شهر بابل است و به نحوی از آن شهر سخن گفته شده که گویی فاحشه است. دود ناشی از آتشی است که سبب نابودی آن شهر می‌شود. ترجمه جایگزین: «دودی که از آن شهر بلند می‌شود»
«۲۴ شیخ.» ببینید در <مکاشفه ۴: ۴> چطور ترجمه کرده‌اید. (See: /WA-Catalog/en_tm?section=translate#translate-numbers)
«چهار حیوان زنده» یا «چهار چیز زنده» ببینید <مکاشفه ۴: ۶> را چطور ترجمه کرده‌اید.
این قسمت را می‌توان به حالت معلوم بیان کرد. ترجمه جایگزین: «که بر تخت نشسته»
(See: /WA-Catalog/en_tm?section=translate#figs-activepassive)
یوحنا در این قسمت به نحوی از «آواز» سخن گفته که گویی شخص است. ترجمه جایگزین: «کسی از تخت سخن گفت»
(See: /WA-Catalog/en_tm?section=translate#figs-personification)
«ما را» اشاره به آن سخنگو و همه خادمین خدا دارد.
(See: /WA-Catalog/en_tm?section=translate#figs-inclusive)
«ترس» به معنای ترس از خدا نیست، بلکه به معنای ارج نهادن او است. ترجمه جایگزین: «تمام کسانی که او را حرمت می‌نهید»
[ای همه حرمتگذاران او»
(See: /WA-Catalog/en_tm?section=translate#figs-explicit)
سخنگو از این کلمات کنار هم استفاده می‌کند تا اشاره به همه قوم خدا داشته باشد.
(See: /WA-Catalog/en_tm?section=translate#figs-merism)
یوحنا به نحوی از آنچه می‌شنود سخن می‌گوید که گویی صدای قومی عظیم، حجم کوبنده آب و رعدی بلند است.
(See: /WA-Catalog/en_tm?section=translate#figs-simile)
«خدا را مجد باد» یا «باید خدا را تمجید کنیم.» ببینید عبارت مشابه را در <مکاشفه ۱۹: ۱> چطور ترجمه کرده‌اید
«زیرا خداوند»
صدای آن جماعت از آیات قبلی به سخن گفتن ادامه می‌دهد.
شناسه فاعلی مستتر در فعل اشاره به همه خادمین خدا دارد.
«جلال را به خدا دهید» یا «خدا را حرمت نهید»
یوحنا در این قسمت از پیوستن عیسی و قومش به نحوی سخن گفته که گویی جشن عروسی است.
(See: /WA-Catalog/en_tm?section=translate#figs-metaphor)
بره‌ای کم سن و سال است. اینجا اشاره به مسیح دارد. ببینید <مکاشفه ۵: ۶> را چطور ترجمه کرده‌اید.
(See: /WA-Catalog/en_tm?section=translate#writing-symlanguage)
بودن در حضور مثل خانه آمدن بیان شده است.
(See: /WA-Catalog/en_tm?section=translate#figs-metaphor)
یوحنا به نحوی از قوم خدا سخن گفته که گویی عروسی آماده مراسم عروسی هستند.
(See: /WA-Catalog/en_tm?section=translate#figs-metaphor)
«او» اشاره به قوم خدا دارد. یوحنا به نحوی از عمل عادلانه قوم خدا سخن گفته که گویی لباسی روشن و تمیز است و عروس آنرا روز عروسی بر تن می‌کند. شما می‌توانید این قسمت را به حالت معلوم بیان کنید. ترجمه جایگزین: «خدا به او اجازه داد تا لباس گران کتان روشن و تمیزی را بر تن کند»
(See: /WA-Catalog/en_tm?section=translate#figs-metaphor and /WA-Catalog/en_tm?section=translate#figs-activepassive)
فرشته سخن گفتن با یوحنا را آغاز می‌کند. احتمالاً همان فرشته‌ای است که در <مکاشفه ۱۷: ۱> با یوحنا سخن گفته است.
این قسمت را می‌توانید به حالت معلوم بیان کنید. ترجمه جایگزین: «مردمی که خدا دعوت می‌کند»
(See: /WA-Catalog/en_tm?section=translate#figs-activepassive)
فرشته در این قسمت به نحوی از پیوستن به عیسی و قومش سخن گفته که گویی جشن عروسی است.
(See: /WA-Catalog/en_tm?section=translate#figs-metaphor)
یعنی یوحنا به قصد بر زمین دراز کشید و خود را از روی احترام یا تسلیم در حضور او قرار داد. چنین عملی بخش مهمی از پرستش است که نشان از احترام یا میل به خدمت کردن است. ببینید «افتادند» را در <مکاشفه ۵: ۸> چطور ترجمه کرده‌اید.
«برادران» اشاره به همه ایمانداران زن و مرد دارد.
در اصل اینجا از عبارت «شهادت...را نگه دارد» استفاده شده که به معنای باور کردن یا اعلام کردن است. ترجمه جایگزین: «کسی که حقیقت در مورد عیسی را بیان می‌کند»
(See: /WA-Catalog/en_tm?section=translate#figs-metaphor)
«روح نبوت» اشاره به روح‌القدس خدا دارد. ترجمه جایگزین: «زیرا روح خدا است که به مردم قدرت بیان حقیقت در مورد عیسی را می‌دهد»
(See: /WA-Catalog/en_tm?section=translate#figs-explicit)
این قسمت شروع رویایی جدید است. یوحنا سواری با اسب سفید را توصیف می‌کند.
این تصویر[تشبیه] برای اشاره به شروع رویا استفاده شده است. ببینید این انگاره را در <مکاشفه ۴: ۱> و <مکاشفه ۱۱: ۱۹> و < مکاشفه ۱۵: ۵> چطور ترجمه کرده‌اید.
آن سوار، عیسی است.
«عدل» اشاره به کار درست دارد. ترجمه جایگزین: «همه را داوری می‌کند و طبق آنچه درست است[بر حق است] جنگ‌افروزی می‌کند» (See: /WA-Catalog/en_tm?section=translate#figs-explicit)
یوحنا به نحوی از چشمان آن سوار سخن گفته که گویی شعله آتشی سوزان در آنها می‌درخشد.
(See: /WA-Catalog/en_tm?section=translate#figs-simile)
این قسمت را می‌توان به حالت معلوم بیان کرد. ترجمه جایگزین: «کسی اسمی بر آن نوشته است»
(See: /WA-Catalog/en_tm?section=translate#figs-activepassive)
«بر خود، و فقط خود او معنای آن را می‌داند»
(See: /WA-Catalog/en_tm?section=translate#figs-rpronouns)
این قسمت را می‌توانید به حالت معلوم بیان کنید. ترجمه جایگزین: «جامه‌ای پوشیده که خون بر آن دارد»
(See: /WA-Catalog/en_tm?section=translate#figs-activepassive)
این قسمت را می‌توانید به حالت معلوم بیان کنید. «کلمه خدا» در این قسمت کنایه از عیسای مسیح است. ترجمه جایگزین: «اسم او پیغام خدا است» یا «نام او نیز کلام خدا است»
(See: /WA-Catalog/en_tm?section=translate#figs-activepassive and /WA-Catalog/en_tm?section=translate#figs-metonymy)
این صفحه عمداً خالی گذاشته شده است.
تیغ شمشیر از دهان او بیرون می‌زند. خود شمشیر حرکت نمی‌کرد. ببینید عبارت مشابه را در <مکاشفه ۱: ۱۶> چطور ترجمه کرده‌اید.
«ملت‌ها را نابود کند» یا «ملت‌ها را تحت کنترل آورد»
یوحنا به نحوی از قوت آن سوار سخن گفته که گویی با عصایی آهنین بر آن حکومت می‌کند. ببینید <مکاشفه ۱۲: ۵> را چطور ترجمه کرده‌اید.
(See: /WA-Catalog/en_tm?section=translate#figs-metaphor)
یوحنا به نحوی از نابود شدن دشمنان آن سوار به دست خود او سخن می‌گوید که گویی شخصی دانه‌های انگور را در چرخشت می‌فشارد. «غضب» اشاره به مجازات بدکاران[شریران] توسط خدا دارد. ترجمه جایگزین: «او دشمنان خود را طبق داوری خدای قادر له می‌کند[خرد می‌کند] همانطور که شخص در چرخشت انگور را له می‌کند»
(See: /WA-Catalog/en_tm?section=translate#figs-metaphor and /WA-Catalog/en_tm?section=translate#figs-explicit)
این قسمت را می‌توان به حالت معلوم بیان کرد. ترجمه جایگزین: «کسی اسمی بر آن جامه و ران نوشته است»
(See: /WA-Catalog/en_tm?section=translate#figs-activepassive)
«آفتاب» کنایه از نور خورشید است. ترجمه جایگزین: «سپس فرشته‌ای را دیدم که در نور آفتاب ایستاده بود»
(See: /WA-Catalog/en_tm?section=translate#figs-metonymy)
فرشته این دو گروه متضاد از کلمات را با هم به کار می‌برد تا به همه مردم اشاره کند.
(See: /WA-Catalog/en_tm?section=translate#figs-merism)
این صفحه عمداً خالی گذاشته شده است.
این قسمت را می‌توان به حالت معلوم بیان کرد. ترجمه جایگزین: «آن آن سوار بر اسب سفید وحش و انبیای دروغین را به اسارت گرفت»
(See: /WA-Catalog/en_tm?section=translate#figs-activepassive)
این نشان مشخص می‌کرد که آن شخص به واسطه پرستش آن وحش آن را کسب کرده است. ببینید در <مکاشفه ۱۳: ۱۷> چطور ترجمه کرده‌اید.
این قسمت را می‌توان به حالت معلوم بیان کرد. ترجمه جایگزین: «خدا آن وحش و انبیای دروغین را... انداخت[پرت کرد]»
(See: /WA-Catalog/en_tm?section=translate#figs-activepassive)
«دریاچه آتش که به سولفور می‌سوخت» یا «مکانی از آتش که با سولفور می‌سوخت»
این قسمت را می‌توان به حالت معلوم بیان کرد. ترجمه جایگزین: «سوار اسبی که مابقی سپاه وحش را به شمشیر بیرون آمده از دهان خود کشت»
(See: /WA-Catalog/en_tm?section=translate#figs-activepassive)
تیغ شمشیری که از دهان او بیرون بود. خود شمشیر حرکت نمی‌کرد. ببینید عبارت مشابه را در <مکشافه ۱: ۱۶> چطور ترجمه کرده‌اید.