Pasal 1

1 Kami Nulis nganai ahe nang udah ada samula sanape samuae di ciptaatn, ahe nang dah kami nangar, ahe nang udah kami tee bamata kami babaro, nang udah kami renugan, dan nang udah kami sangii yakoa nganai firman nang idup. 2 uga, kaidupatn nang udàh dirik nanuan dan kami udh tee uga kami jaji saksi nganai hal koa.Kami mare ka kitak samuae nganai idup nang kekal, nang udah barage ba Bapa dan udah jaji nyata ka kami. 3 Ahe nang kami tee ba kami dangar kami curitaatn ka kitak, supaya kitak uga bisa basakutu ba kami. parsekutuan kami ka Allah Bapa uga ba putra-E Yesus kristus. 4 Dan kami uga nulis samua nyian supaya sukacita kitak jaji sampurna. 5 Nyianlah barita nang kami dangar umpat ka Ia dan kami baritaatn ka kitak: Allah adalah tarakng, ka daapm Ia samasakai ina ada patakng. 6 kade diri bakata diri udah basekutu ba Ia tapi masih idup daapm patakng, diri pangalok dan ina ngarajaan nang batol. 7 Tetapi, kade diri idup daapm tarakng ayamae ia adalah tarakng, diri basekutu seko ba nang laine dan darah Yesus putera Allah udah marasehatn satiap dosa diri ba darah-He. 8 Kade diri ngakoi diri ina badosa samaja ngaloki diri babaro, dan kabanaratn ina ada ka daapm dirik. 9 Tetapi kade diri ngakoi diri urakng nang badosa, maka Ia satia dan adil uga pasti ngamponi diri dari samua dosa diri. 10 Tapi kade diri ngako ina badosa, diri minta Ia alok, firman-Ne pun ina ada ka daapm diri.