¹ Biga Yahwah kelim le Musa, “lisa fii ayan tani wahad al ana bi jebu le Faraon wa masir. Baad dak, Faraon bi sibu intum ashan bi tala min hinak, zaman huwo kalas bi sibu intum ruwa, huwo bi shilu intum bara towali ² Kelim le nus gali ayi rajil wa mara keli asalu min jeraan juo aw jeraan ta hiya afashat al fiedaa wa afashat al dahab. ³ Biga Yahwah wodi niya le masiriin ashan bi sibu shaab ta Israeliin bi kun inuk sutiin zeyada le kida, khudaam ta Faraon wa shaab ta Masir kan gi hibu Musa ⁴ Musa kelim, “Yahwah kelim keda: fi nus ta behil ana bi jaa fi kulu makan fi Masir. ⁵ Ayi jena al kiir fi beled ta Masir bi mutu, bada min bekiir ta Faraon, al gi geni fi kursi tuo, hata bekiir ta maraa al kadam al gi geni fi kursi tuo, hata bekiir ta maraa al kadam al gi atanu fi markaka. Wa ayi bekiir ta hey wanat. ⁶ Yala bi kun fi bi ka shedid fi kulu makan fi ardi ta Masir, bika al ma hasil kulu kulu wa ma bi hasiil tani mara. ⁷ Lakin hata kelib sakit ma bi kuri le ayi shaab ta Israel, wele hata le insan aw hiywan. Bi teriga de intum bi arufu gali ana gi ferigu beena mesriin wa shaab al Israel. ⁸ Faraon , miin taki deel kulu, homon bi ja le ana wa bi dengeri tehet le ana. Homon bi kelim, “Ruwa, inta wa nus taki kulu al gi duwuro inta!” bad keda ard bi tala bara. Bega howo tala bara miin gedam ta Faraon ma zalaan shedid. ⁹ Yahwah kelim le Musa, “Faraan ma bi asuma le inta ashan keli ana amulu hajat ketiir al kwese fi ardi ta masir.” ¹⁰ Musa wa Haron homon kulu gelba ta Faraon, wa Faraon ma sibu shab ta Israel ashan bi tala bara min ardi Masir.