1
۱۔مینوں ہیکل وِچوں اِک اُوچی آواز سُنائی دیتی جینے ستوں فرشتیاں نوں کیہا، ’جاؤ تے رب دے قہر دیاں ستوں پیالیاں زمین (دھرتی) تے ڈول دو۔
2
۲۔پہلا فرشتہ گیا تے اوہنے اپنی پیالی زمین اتے ڈول دیتی تے جیناں لوکاں تے حیوان دے نشان لگے سان، جیہڑے بت دی پرستش کر دےسان اوہناں تے گندے تے درد ناک چھالے نکل آئے۔
3
۳۔دوجے فرشتے نے اپنی پیالی سمندر وچ ڈول دیتی تے سمندر اِک مُردے بندے دے خون وانگر بن گیا، تے سمندر دے اندر ہر جیوندی شے مرگئی۔
4
۴۔تیجے فرشتے نے اپنی پیالی دریاؤں تے پانی دے چشمیاں وچ ڈول دیتی تے اوہ خون بن گئے۔
5
۵۔مَیں پانیاں دے فرشتے نوں کہندے سُںیا، ’’تُوں راستباز ایں۔ جیہڑا اے، جیہڑا سی، پاک۔ کیوں جوں توں ایناں چیزاں دا انصاف کیتا اے۔
[نوٹ: کجھ پرانے ترجمیاں وچ لکھیا اے، توں راستباز ایں مالک۔ جیہڑا ہیں تے جیہڑا سی تے جیہڑا آن والا ایں۔ کیوں جوں توں ایناں چیزاں دی عدالت کیتی اے۔]
6
۶۔کیوں کہ اوہناں نیں مقدساں تے نبیاں دا خون بہایا اے۔ توں اوہناں نوں پین دے لئی خون دیتا اے، ایہہ ایدے لائق نئیں۔‘‘
7
۷۔مینوں مذبح خانہ دے جواب دی آواز سنائی دیتی ’آہی، رب قادر ملطق، تیری عدالت سچی تے راستباز اے‘
8
۸۔چوتھے فرشتے نے اپنی پیالی سورج تے ڈول دیتی، تے اوہنوں لوکاں نوں اگ نال ساڑن دی اجازت مل گئی۔
9
۹۔اوہ اک غضب دار اگ نال جل گئے، تے اوہ رب دے ناں دے خلاف کفر بکن لگے، جیدے کول ایناں آفتاں دے اُتے قدرت اے۔ اوہناں نیں توبہ نئیں کیتی تے ناں ہی اوہدے ناں نوں جلال دیتا۔
10
۱۰۔فیر پنجویں فرشتے نے اپنی پیالی حیوان دے تخت اُتے ڈول دیتی ، تے اوہدی سلطنت تے ہنیرا چھاگیا۔ اوہ درد نال اپنی زباناں نوں چبان لگے۔
11
۱۱۔اوہ اپنے درد تے چھالیاں دی وجہ توں آسمان دے رب دے خلاف کفر بکن لگے تے فیر وی جو کچھ کیتا اوہدے توں توبہ نئیں کیتی۔
12
۱۲۔چھیویں فرشتے نے اپنی پیالی وڈے دریا، عرفات وچ ڈول دیتی تے اوہدا پانی خشک ہوگیا تاں جوں مشرق توں آن والے بادشاہ لئی راہ تیار کیتی جاؤے ۔
13
۱۳۔تے میں اژدھے تے حیوان تے جھوٹے نبی دے مُنہ وچوں تین بدروحاں ویکھیاں جو ڈڈواں وانگر لگدیاں ساں۔
14
۱۴۔کیوں کہ اوہ بدروحاں نیں جیہڑیاں معجزیاں دیاں نشانیاں وکھاندیاں نیں۔ اوہ دنیا دے سارے بادشاہاں کول جاں ڈیاں ساں تاں جو اوہناں نوں قادر مطلق رب دے وڈے دن نوں جنگ لئی اکٹھیاں کرن ۔
15
۱۵۔ویکھو! مَیں چور وانگوں آن والا آں! مبارک اے اوہ جو راکھی رکھدا اے، تے اپنے لیڑے پائی رکھدا اے، تاں جو اوہ ننگا باہر نہیں جائے گا تے اوہ اوہدی شرمناک حالت نہ ویکھن گے۔
16
۱۶۔اوہ اوہناں نُوں اِک جگہ جینوں عبرانی وچ ہر مجدون کیندے نیں ، لیایا۔
17
۱۷۔فیر ستویں فرشتے نے اپنی پیالی ہوا وچ ڈول دیتی۔ خیر ہیکل دے تخت وچوں اک اوچی آواز آئی تے آکھن لگی، ’ایہہ پورا ہوگیا!‘
18
۱۸۔فیر چکمدی بجلی، گرج، تے اِک وڈا بھونچال آیا۔ ایناں وڈا بھونچال سی کہ جدوں دے بندے ایس دنیا وچ نیں، ایناں وڈا بھونچال پہلاں کدا نیں آیا۔
19
۱۹۔وڈا شہر تین حصاں وچ ونڈ گیا تے قوماں دے شہر ڈھ پئے۔ فیر رب نے وڈے بابل نوں یاد کیتا، تے اوہنے اپنے غصے دے قہر نال بنی ہوئی شراب دا پیالہ اوس شہر نوں دیتا۔
20
۲۰۔سارے جزیرے غیب ہوگئے، تےپہاڑ وی۔
21
۲۱۔وڈے اولے، جیناں دا وزن اِک قنطار جیناں سی، آسمان توں لوکاں اُتے ڈگن لگ پئے۔ اوہ رب نوں گالاں کڈن لگےپئے کیوں جو اولایاں دی آفت اینی پھیڑی سی۔