1
۔تد ایوبؔ نے جواب دِتا ۔
2
۔ تُوں ماڑے دی کِس طرحاں مدد کیِتی ؟ تے ماڑیاں باہواں نُوں کیویں زور بخشیا اے ؟
3
۔ تُوں بے عقلے نُوں کینج صلاح دِتی اے ۔ توں اوہنوں آؤن والیاں گلاں دی سچائی دسی اے ۔
4
۔ تُوں کیہدے نال ایہہ گلاں کیِتیاں ۔ تے کیہدی روُح تیرے وِچوں ہو کے لنگھی اے ۔
5
۔ مَرن والیاں دیاں روُحاں دھرتی ہیٹھاں کمبدیاں نیں ۔ تے پانی اُتے رہن والے کمبدے نیں ۔
6
۔ پاتال اوہدے اَگے کھُلا اے تے روح دے اَگے کوئی پردہ نئیں ۔
7
۔ اوہ اُتر نُوں فضا چہ کھلار دا اے تے دھرتی نُوں خلا چہ لمکاندا اے ۔
8
۔ اوہ پانی نُوں بدلاں چہ بُن دا اے تے اوہ اوہدے نال پا ٹدے نیں ۔
9
۔ اوہ اَپنے تخت نُوں ڈھک لیندا اے ۔ تے اوہدے اُتے بدل نُوں وچھاندا اے ۔
10
۔ اوہنے پانی دے اُتے گول چکر کھِچیا اے ۔ تے لو تے ہنیرے دی حد بُن دِتی اے ۔
11
۔ اوہدے جھِڑکن نال آسمان دے تھم کمبدے نیں تے گا بھر جاندے نیں ۔
12
۔ اوہی اَپنی عقل نال رہبؔ نُوں ماردا اے ۔
13
۔ اوہنے اپنی روُح نال آسمان نُوں سجایا اے ۔ تے اوہدے ہَتھ تے پھُرتیلی سَپ نُوں چیِریا اے ۔
14
۔ ویکھو ! ایہہ تے اوہدیاں دے اَجے کَنڈے ا ی نیں ۔ تے اسیں اوہدی واج کنّی نِمی سُننےہاں ۔ پَر اوہدی قُدرت دے گرجن نُوں کیہڑا جان سکدا اے ۔