¹ त्यति बेला विश्रामको दिनमा येशू अन्‍नका खेतहरू हुँदै जानुभयो । उहाँका चेलाहरू भोकाए र तिनीहरूले अन्‍न टिप्दै खान लागे । ² तर जब फरिसीहरूले त्यो देखे, तिनीहरूले येशूलाई भने, “हेर्नुहोस्, जे विश्रामको दिनमा गर्न अनुचित छ तपाईंका चेलाहरूले त्यही गर्छन् ।”

³ तर येशूले तिनीहरूलाई भन्‍नुभयो, “के दाऊदले तिनीसँग भएका मानिसहरूले भोकाएको बेलामा के गरे भन्‍ने कुरा तिमीहरूले कहिल्यै पढेका छैनौ? ⁴ कसरी तिनले परमेश्‍वरको भवनमा पसेर उपस्थितिको रोटी खाए, जुन तिनी र तिनीसँग भएकाहरूका निम्ति खानु अनुचित थियो तर त्यो पूजाहारीहरूका लागि मात्रै उचित थियो । ⁵ र विश्रामको दिनमा त्यस मन्दिरका पूजाहारीहरूले विश्राम दिनलाई अपवित्र गर्छन्, तरै पनि दोषरहित हुन्छन् भन्‍ने कुरा के तिमीहरूले व्यवस्थामा पढेका छैनौ र? ⁶ तर म तिमीहरूलाई भन्दछु, मन्दिरभन्दा महान् यहाँ एक जना छ । ⁷ तर यदि ‘म कृपा चाहन्छु र बलिदान होइन’ भन्‍ने कुराको अर्थ तिमीहरूले बुझेका भए तिमीहरूले निर्दोषको निन्दा गर्ने थिएनौ । ⁸ किनभने मानिसका पुत्र विश्राम दिनको प्रभु हुन् ।”

⁹ त्यसपछि येशू त्यहाँबाट अलग्गिनुभयो र तिनीहरूका सभाघरहरूमा जानुभयो । ¹⁰ हेर, त्यहाँ एक जना हात सुकेको व्यक्‍ति थियो । येशूलाई पापको दोष लगाउन फरिसीहरूले उहाँलाई सोधे, “के विश्रामको दिनमा निको पार्नु उचित छ?”

¹¹ येशूले तिनीहरूलाई भन्‍नुभयो, “तिमीहरूका बीचमा को यस्तो व्यक्‍ति होला जोसँग एउटा मात्र भेडा छ, र यदि विश्रामको दिनमा त्यो भेडा गहिरो खाल्डोमा खस्यो भने, त्यसलाई समातेर बाहिर ननिकाल्ला? ¹² त्यसो भए, एउटा मानिसको मूल्य त्यो भेडाभन्दा कति बढी छ! त्यसैले विश्रामको दिनमा असल गर्नु न्यायसङ्गत छ ।” ¹³ अनि येशूले त्यस व्यक्‍तिलाई भन्‍नुभयो, “तिम्रो हात पसार ।” त्यसले आफ्नो हात पसार्‍यो, र त्यसको त्यो हात अर्को हातजस्तै निको भयो । ¹⁴ तर ती फरिसीहरू बाहिर गए र षड्‍यन्‍‍त्र रच्‍न थाले । तिनीहरूले उहाँलाई कसरी मार्न सकिन्छ भनेर मौका खोज्‍न थाले ।

¹⁵ अनि जब येशूले यो थाहा पाउनुभयो, उहाँ त्यहाँबाट निस्कनुभयो । धेरै मानिसले उहाँलाई पछ्याए र उहाँले तिनीहरू सबैलाई निको पार्नुभयो । ¹⁶ उहाँको बारेमा अरूहरूलाई नभन्‍नू भनी उहाँले तिनीहरूलाई आदेश दिनुभयो, ¹⁷ ताकि यशैया अगमवक्‍ताद्वारा यसो भनिएको कुरा सत्य साबित होस्, ¹⁸ “हेर, मेरो दास जसलाई मैले छानेको छु; मेरा अति प्रिय, जसमा मेरो प्राण प्रसन्‍न छ । म तिनमा मेरा आत्मा खन्याउनेछु, अनि तिनले गैरयहूदीहरूलाई न्यायको घोषणा गर्नेछन् । ²² अनि भूतात्माले सताएको एक जना अन्धो र गूँगोलाई येशूकहाँ ल्याइयो । उहाँले त्यसलाई निको पार्नुभयो र फलस्वरूप त्यो गूँगो बोल्न र देख्‍न सक्‍ने भयो । ²³ सबै भीड छक्‍क परे र भने, “के यी मानिस दाऊदका पुत्र हुन सक्छन्?”

²⁴ तर जब फरिसीहरूले यस आश्‍चर्यकर्मको बारेमा सुने, तिनीहरूले भने, “यो मानिसले अरू केही होइन, तर भूतात्माहरूको राजकुमार बालजिबुलद्वारा भूतहरू निकाल्दछ ।”

²⁵ तर येशूले तिनीहरूको विचार जान्‍नुभयो र तिनीहरूलाई भन्‍नुभयो, “आफैंमा विभाजित भएको हरेक राज्यलाई उजाड पारिनेछ, अनि आफैंमा विभाजित भएको हरेक सहर वा घराना टिक्‍नेछैन ।” ²⁶ यदि शैतानले नै शैतानलाई निकाल्दछ भने, त्यो आफैंमा विभाजित हुन्छ । त्यसको राज्य कसरी टिक्ला? ²⁷ अनि म बालजिबुलद्वारा भूतात्माहरू निकाल्छु भने, तिमीहरूलाई पछ्याउनेहरूले कोद्वारा तिनीहरूलाई निकाल्छन् त? यसकारण तिनीहरू तिमीहरूका न्यायाधीश हुनेछन् । ²⁸ तर यदि म परमेश्‍वरको आत्माद्वारा भूतात्माहरू निकाल्छु भने, परमेश्‍वरको राज्य तिमीहरूमा आएको छ ।

²⁹ कुनै मानिसले एक बलियो व्यक्‍तिलाई पहिले नबाँधेसम्म त्यसको घरमा छिरेर त्यसका सामानहरू कसरी चोर्न सक्छ? त्यस बलियो व्यक्‍तिलाई बाँधेपछि त्यसको घरका सामानहरू त्यसले चोर्नेछ ।

³⁰ जो मसित छैन त्यो मेरो विरुद्धमा हुन्छ, अनि जसले मसित बटुल्दैन त्यसले छरपष्‍ट पार्छ ।

³¹ त्यसैले म भन्दछु, मानिसले गरेको हरेक पाप र ईश्‍वर-निन्दा क्षमा हुनेछ, तर पवित्र आत्माको विरुद्धमा गरिएको निन्दा क्षमा हुनेछैन । ³² अनि जसले मानिसका पुत्रको विरुद्धमा कुनै वचन बोल्छ भने त्यसलाई क्षमा गरिनेछ । तर जो कोहीले पवित्र आत्माको विरुद्धमा बोल्छ, त्यसलाई न यो संसारमा न त आउने संसारमा क्षमा गरिनेछ ।

³³ कि त रूखलाई असल बनाओ र त्यसको फललाई पनि असल बनाओ, वा कि त त्यो रूखलाई खराब बनाओ र त्यसको फललाई पनि खराब बनाओ, किनकि रूख त्यसको फलद्वारा चिनिनेछ । ³⁴ ए सर्पका सन्तानहरू, तिमीहरू दुष्‍ट छौ त कसरी असल कुरा बोल्न सक्छौ? किनकि हृदयमा जे छ, त्यही मुखबाट निस्कन्छ । ³⁵ एउटा असल व्यक्‍तिले आफ्नो हृदयमा रहेको असल कुराले जे असल छ त्यो नै बाहिर ल्याउँछ, अनि एउटा दुष्‍ट व्यक्‍तिले आफ्नो हृदयमा रहेको दुष्‍ट कुराले जे दुष्‍ट छ त्यो नै बाहिर ल्याउँछ । ³⁶ र म तिमीहरूलाई भन्दछु, कि न्यायको दिनमा मानिसहरूले आफूले बोल्ने हरेक व्यर्थ वचनको निम्ति लेखा दिनेछन् । ³⁷ किनकि तिमीहरूका वचनद्वारा नै तिमीहरूको न्याय हुनेछ, अनि तिमीहरूकै वचनद्वारा तिमीहरू दोषी ठहरिनेछौ ।”

³⁸ त्यसपछि केही शास्‍‍त्रीहरू र फरिसीहरूले येशूलाई उत्तर दिए र भने, “गुरुज्यू, हामी तपाईंबाट केही चिन्हहरू हेर्न चाहन्छौं ।”

³⁹ तर येशूले तिनीहरूलाई जवाफ दिनुभयो र भन्‍नुभयो, “एउटा दुष्‍ट र व्यभिचारी पुस्ताले चिन्ह खोज्छ । तर त्यसलाई योना अगमवक्‍ताको चिन्हबाहेक अरू चिन्ह दिइनेछैन । ⁴⁰ किनकि जसरी योना तीन दिन र तीन रात माछाको पेटमा थिए, त्यसरी नै मानिसका पुत्र तीन दिन र तीन रात पृथ्वीको गर्भभित्र रहनेछन् । ⁴¹ निनवेका मानिसहरू न्यायको दिनमा यस पुस्तासँग खडा हुनेछन् र यस जातिको निन्दा गर्नेछन् । किनकि योनाको सन्देश सुनेर तिनीहरूले पश्‍चात्ताप गरेका थिए, तर हेर, योनाभन्दा अझै महान् कोही यहाँ छ । ⁴² दक्षिणकी रानी यस पुस्ताका मानिसहरूसँग न्यायको दिनमा उठ्नेछिन् र यसको निन्दा गर्नेछिन् । तिनी पृथ्वीका कुनाबाट सोलोमनका ज्ञानका कुराहरू सुन्‍न आइन्, तर हेर, सोलोमनभन्दा महान् कोही यहाँ छ ।

⁴³ जब कुनै अशुद्ध आत्माले मानिसलाई छोड्छ, त्यो पानी नभएको ठाउँ हुँदै जान्छ र त्यसले आराम खोज्छ, तर त्यसले त्यो भेट्टाउँदैन । ⁴⁴ अनि त्यसले भन्छ, ‘म मेरो घरमा फर्कनेछु जहाँबाट म आएँ ।’ फर्किएपछि त्यसले आफ्नो घर सफा गरिएको र मिलाएर राखिएको भेट्टाउँछ । ⁴⁵ त्यसपछि त्यो गएर आफूभन्दा दुष्‍ट अरू सात आत्मालाई बटुल्छ अनि तिनीहरू सबै त्यहाँभित्र बस्‍न आउँछन् । अनि त्यस मानिसको पछिल्लो अवस्था पहिलेको भन्दा अझ खराब हुन्छ । यस दुष्‍ट पुस्ताको निम्ति ठिक यस्तै हुनेछ ।”

⁴⁶ जब येशू भीडसँग बोल्दै हुनुहुन्थ्यो, हेर, उहाँकी आमा र उहाँका भाइहरू उहाँसँग बोल्नको निम्ति बाहिर पर्खिरहे । ⁴⁷ कसैले उहाँलाई भन्यो, “हेर्नुहोस्, तपाईंकी आमा र तपाईंका भाइहरू तपाईंसँग बोल्न बाहिर पर्खिरहेका छन् ।”

⁴⁸ तर येशूले उत्तर दिनुभयो र त्यसो भन्‍ने व्यक्‍तिलाई भन्‍नुभयो, “मेरी आमा को हुन्? र मेरा भाइहरू को हुन्?” ⁴⁹ अनि उहाँले आफ्नो हात उहाँका चेलाहरूतर्फ पसारेर भन्‍नुभयो, “हेर, मेरी आमा र मेरा भाइहरू यिनीहरू नै हुन्! ⁵⁰ किनकि जसले स्वर्गमा हुनुहुने मेरा पिताको इच्छाअनुसार गर्छ, त्यो मानिस नै मेरो भाइ, मेरी बहिनी र मेरी आमा हुन् ।”