¹ Балъам Балакка: “Менга шу ерда еттита қурбонгоҳ қур ва еттита ҳўкизни, еттита қўйни тайёрла”,- деди. ² Балак Балъам айтганидек қилди. Балак ҳамда Балъам ҳар бир қурбонгоҳга биттадан ҳўкиз ва қўйни қурбонликка келтирдилар. ³ Балъам Балакка: “Сен ўз тамоман ёндириш қурбонлигингнинг олдида тур, мен эса борай-чи, балки Раббий мен билан учрашишга келар ва У менга очадиганини сенга айтаман”,- деди. Шундай деб, у баланд жойга кетди. ⁴ Худо Балъам билан учрашди ва Балъам унга деди: “Мен еттита қурбонгоҳ ўрнатдим ва ҳар бир қурбонгоҳга биттадан ҳўкиз ва қўйни қурбонликка келтирдим” ⁵ Раббий Балъамнинг оғзига сўз солиб, деди: “Балакнинг олдига қайтиб бориб шундай дегин”. ⁶ У эса унинг олдига қайтиб келди. Мана, Балак ва барча мўаблик ҳокимлар тамоман ёндириш қурбонлигининг олдида турар эдилар. ⁷ У ўз ҳикматини сўзлаб деди: “Мўаб подшоҳи Балак мени Арамдан, шарқий тоғлардан олиб келиб, деди: Келиб, мен учун Ёқубни лаънатла. Келиб, Исроилга қарши ёвузликни эълон қил!” ⁸ Қандай қилиб, Худо лаънатламаётган халқни мен лаънатлайман? Ёки қандай қилиб, Худо ёвузликни эълон қилмаётган халққа мен ёвузликни эълон қиламан? ⁹ Зеро мен қоянинг чўққисидан уни кўрмоқдаман ва тепаликлардан унга қарамоқдаман: мана, алоҳида яшайдиган халқ, у халқлар орасида ҳисобланмайди. ¹⁰ Ким Ёқубнинг қумини ва Исроилнинг тўртдан бир қисмининг сонини санай олади? Менинг жоним ҳақ кишиларнинг ўлими билан ўлсин ва менинг ниҳоям уларники каби бўлсин!” ¹¹ Балак Балъамга: “Сен менга нима қиляпсан? Мен сени душманларимни лаънатлашинг учун олиб келдим, сен эса уларни дуо қиляпсан”,- деди. ¹² У жавоб бериб: “Раббий менинг оғзимга солаётганини мен сенга аниқ қилиб айтишим керак эмасми?”- деди. ¹³ Балак унга: “Мен билан бошқа жойга юр, сен уни у ердан кўрасан, унинг фақатгина бир қисмини кўрасан, аммо уларнинг ҳаммасини кўрмайсан. Мен учун ўша ердан уни лаънатла”,- деди. ¹⁴ У уни Писгаҳ тоғи чўққисидаги Зофим даласига олиб борди ва еттита қурбонгоҳ қурди ҳамда ҳар бир қурбонгоҳда биттадан буқа ва биттадан қўчқорни қурбонликка келтирди. ¹⁵ Балъам Балакка: “Сен шу ерда, тамоман ёндириш қурбонлигингнинг олдида тур, мен эса у ерга Раббий билан учрашишга бораман”,- деди. ¹⁶ Раббий Балъам билан учрашди ва унинг оғзига сўз солиб: “Балакнинг олдига қайтиб бориб, унга шундай деб айт”,- деди. ¹⁷ У унинг олдига келганида, Балак ва у билан бирга Мўаблик ҳокимлар унинг тамоман ёндириш қурбонлиги олдида турар эдилар. Балак унга: “Раббий нима деди?”- деди. ¹⁸ У ўз ҳикматини сўзлаб деди: “Ўрнингдан тур, эй, Балак, ва эшит! Эй, Зиппорнинг ўғли, менга қулоқ сол. ¹⁹ Худо одам эмаски, алдаса ва инсон ўғли эмаски, ўзгарса. У гапириб, айтганини қилмайдими? Ёки сўзлаб, уни амалга оширмайдими? ²⁰ Мана, мен дуо қилиш буйруғини олдим. Зеро у дуо қилди ва мен буни ўзгартира олмайман. ²¹ Ёқубда кулфат назарга тушмаяпти ва Исроилда бахтсизлик кўринмаяпти. Унинг Раббий Худоси у билан бирга ва шоҳона карнай овози уларнинг орасидадир. ²² Худо уларни Мисрдан олиб чиқди. Ёввойи буқанинг кучи ундадир. ²³ Ёқубга қарши жодугарлик йўқдир, Исроилга қарши ҳеч қандай фолбинлик йўқдир. Ўз вақтида Ёқуб ва Исроил ҳақида шундай дейишади: Мана, Худо нимани амалга оширди! ²⁴ Мана, бу халқ улкан шер каби ўрнидан туради ва арслон каби кўтарилади. Ўлжасини еб тугатмагунича ётмайди ва ўлдирилганларнинг қонини ичиб тўймайди”. ²⁵ Балак Балъамга: “Уни лаънатламасанг лаънатлама, лекин дуо қилиб, дуо ҳам қилма”. ²⁶ Балъам Балакка жавоб бериб: “Мен сенга Раббий менга нимаики деса, шуни қиламан, деб айтган эмасмидим?”- деди. ²⁷ Балак Балъамга: “Юр, мен сени бошқа жойга олиб бораман. Балки, бу Худога маъқул бўлар ва сен мен учун ўша ердан халқни лаънатларсан”,- деди. ²⁸ Балак Балъамни саҳро томонга қараган Пеҳорнинг чўққисига олиб келди. ²⁹ Балъам Балакка: “Шу ерда менга еттита қурбонгоҳ қургин ва шу ерда менга еттита буқа ва еттита қўчқорни тайёрлагин”,- деди. ³⁰ Балак Балъам айтганидек қилди ва ҳар бир қурбонгоҳда биттадан буқа ва биттадан қўчқорни қурбонликка келтирди.