កាដគឺជាឈ្មោះមួយក្នុងចំណោមកូនៗ របស់លោកយ៉ាកុបដែលជាជនជាតិអ៊ីស្រាអែល។
កាដេសគឺជាទីក្រុងរបស់ពួកសាសន៍កាណានដែលត្រូវបានជនជាតិអ៊ីស្រាអែលវាយដណ្តើមយកបាននៅពេលដែលពួកគេចូលទៅកាន់ទឹកដីកាណាន។
ឈ្មោះកាដេស កាដេសបារនៀរ មេរីបាកាដេស ទាំងអស់នេះគឺសំដៅទៅកាន់ក្រុងសំខាន់ៗនៅក្នុងប្រវត្តិសាស្រ្តរបស់ជនជាតិអ៊ីស្រាអែល ក្រុងទាំងនេះ មានទីតាំងនៅភាគខាងត្បូងនៃប្រទេសអ៊ីស្រាអែល នៅជិតទឹកដីរបស់ពួកកូនចៅអេដុម។
កាណាជាឈ្មោះភូមិ ឬក្រុងមួយ របស់ខេត្តកាលីឡេ ដែលមានទីតាំងស្ថិតនៅភាគខាងជើងនៃភូមិណាសារ៉ែត ប្រហែលជា១៤គីឡូម៉ែត្រ។
កាណានជាកូនប្រុសរបស់លោកហាំ ដែលត្រូវជាកូនប្រុសម្្នាក់ក្នុងចំណោមកូនប្រុសរបស់លោកណូអេ។ សាសន៍កាណានគឺជាកូនចៅរបស់លោកកាណាន។
កាពើណឹមជាភូមិនេសាទ ស្ថិតនៅខាងជើងឆៀងខាងលិចនៃសមុទ្រកាលីឡេ។
កាព្រីយ៉ែលជាឈ្មោះទេវតារបស់ព្រះ។ កាព្រីយ៉ែលត្រូវបានគេលើកមកនិយាយច្រើនដង ទាំងនៅក្នុងគម្ពីរមេត្រីចាស់ និងថ្មី។
តំបន់កាលីឡេគឺជាតំបន់ភាគខាងជើងបំផុតនៃប្រទេសអ៊ីស្រាអែល ស្ថិតនៅភាគខាងជើងនៃស្រុកសាម៉ារី។ «អ្នកស្រុកកាលីឡេ» គឺជាមនុស្សដែលរស់នៅស្រុកកាលីឡេ។
កាលែបគឺជាម្នាក់នៃអ្នកស៊ើបការណ៍ដប់ពីរនាក់របស់អ៊ីស្រាអែល ដែលលោកម៉ូសេបានបញ្ជូនឲ្យចូលទៅស៊ើបនៅក្នុងទឹកដីកាណាន។
នៅក្នុងគម្ពីរសម្ពន្ធមេត្រីថ្មី កាឡាទីជាស្រុកមួយដ៏ធំនៅរ៉ូមដែលមានទីតាំងនៅប្រទេសទួរគី បច្ចុប្បន្ន។
កាអ៊ីន ហើយនិងប្អូនប្រុសរបស់គាត់ អេបិល គឺជាកូនដំបូងរបស់លោកអដាំ និងនាងអេវ៉ា ដែលបានរៀបរាប់នៅក្នុងព្រះគម្ពី។
លោកកូនេលាស ជាសាសន៍ដទៃ ឬ ជាមនុស្សដែលមិនមែនជាសាសន៍យូដា គាត់ជាមេទ័ពកងវរសេនាតូច របស់ទាហានរ៉ូម។
កូលីយ៉ាតគឺជាទាហានដែលមានមាឌធំហើយខ្ពស់របស់ពួកភីលីស្ទីនដែលស្លាប់ដោយដៃស្តេចដាវីឌ។
«ភ្នំកើមែល» សំដៅលើជួរភ្នំមួយដែលមានទីតាំងនៅតាមបណ្ដោយសមុទ្រ មេឌីទែរ៉ានេ នៅភាគខាងជើងនៃវាលសារ៉ុន។ វាមានកម្ពស់៥៤៦ម៉ែត្រ។
កេដារគឺជាឈ្មោះរបស់កូនប្រុសទី២របស់លោកអ៊ីស្មាអែល។ វាក៏ជាឈ្មោះរបស់ក្រុងយ៉ាងសំខាន់មួយ ដែលប្រហែលជាត្រូវបានដាក់ឈ្មោះយកតាមឈ្មោះរបស់បុរសនោះផ្ទាល់។
កេតសេម៉ានី ជាសួនច្បារដើមអូលីវដែលនៅប៉ែកខាងកើតនៃក្រុងយេរ៉ូសាឡិម ហួស កេ្រដូន និង នៅជិតភ្នំដើមអូលីវ។
កេរ៉ាគឺជាក្រុង និងតំបន់មួយនៅក្នុងទឹកដីកាណានដែលមានទីតាំងស្ថិតនៅភាគនិរតីនៃទីក្រុងហេប្រុន និងពាយព្យនៃក្រុងបៀរសេបា។
កេរេធីមជាប្រជាជនមួយក្រុម ដែលប្រហែលជាមកពីផ្នែកមួយនៃជនជាតិភីលីស្ទីន ត្រូវបានសរសេរផងដែរថា «កេរេទី»។
កៃផាជាមហាបូជាចារ្យរបស់អ៊ីស្រាអែល នៅក្នុងសម័យរបស់លោកយ៉ូហានបាទីស្ត និងព្រះយេស៊ូ។
ក្រេត គឺជាឈ្មោះកោះមួយនៅមាត់សមុទ្រខាងត្បូងនៃប្រទេសក្រិក។ រីឯ «សាសន៍ក្រេត» គឺជាប្រជាជនដែលរស់នៅលើកោះនោះ។
នៅក្នុងក្នងសម័យនៃសម្ពន្ធមេត្រីថ្មី ក្រិក គឺជាខេត្តមួយរបស់ចក្រភពរ៉ូម។
មហាសមុទ្រម៉េឌីទែរ៉ាណេ មហាសមុទ្រអាជីអាន់ ហើយ និងមហាសមុទ្រឥណ្ឌា។
ក្រុងកាថជាក្រុងមួយក្នុងចំណោមក្រុងធំៗទាំងប្រាំរបស់ភីលីស្ទីន។ មានទីតាំងខាងប៉ែកខាងជើងនៃក្រុងអេក្រុន ហើយប៉ែកខាងកើតនៃក្រុងអាសដូឌ និង អាសកាឡូន។
នៅសម័យព្រះគម្ពីរតំបន់កាសាគឺជាទីក្រុងរបស់ពួកភីលីស្ទីនដ៏រុងរឿងមួយដែលមានទីតាំងនៅឆ្នេរសមុទ្រមេឌីទែរ៉ាណេដែលមានចម្ងាយប្រហែល ៣៨ គីឡូម៉ែត្រខាងត្បូងក្រុងអាសដូឌ។ វាជាក្រុងមួយក្នុងចំណោមទីក្រុងធំៗ ទាំងប្រាំរបស់ភីលីស្ទីន។
ក្រុងកូម៉ូរ៉ាជាក្រុងដែលមានទីតាំងនៅជ្រលងភ្នំ ក្បែរក្រុងសូដុមជាកន្លែងដែលក្មួយរបស់លោកអប្រាហាំបានជ្រើសរើសតាំងទីលំនៅ។
កូរិនថូស ជាឈ្មោះទីក្រុងមួយ នៅក្នុងប្រទេសក្រិក ចម្ងាយប្រហែលជា ៥០ម៉ាយ ពីខាងលេច ក្រុងអាថែន ។ ចំណែក កូរិនថូស គឺជាឈ្មោះមនុស្សដែលរស់នៅក្នុងទីក្រុងកូរិនថូសនោះ ។
នៅសម័យព្រះគម្ពីសម្ពន្ធមេត្រីថ្មី ក្រុងកូឡូសជាទៅក្រុងមួយដែលស្ថិតក្នុងអាណាចក្ររ៉ូម ស្រុកព្រីគា សព្វថ្ងៃនេះ នៅភាគខាងត្បូងរបស់ប្រទេសតួគី។ អ្នកស្រុកកូឡុសគឺជាមនុស្ស ដែលបានរស់នៅក្រុងកូឡុស។
ក្រុងគីបៀនគឺជាក្រុងដែលមានទីតាំងប្រហែល១៣គីឡូម៉ែតនៅភាគខាងជើងនៃក្រុងយេរ៉ូសាឡិម។ មនុស្សដែលរស់នៅក្រុងគីបៀនជាពួកគីបៀន។
គីបៀរជាឈ្មោះនៃក្រុងមួយដែលមានទីតាំងស្ថិតនៅប៉ែកខាងជើងនៃក្រុងយេរ៉ូសាឡិម និង ខាងត្បូងនៃបែតអែល។
ក្រុងទីរ៉ុស គឺជាក្រុងបុរាណមួយរបស់ជនជាតិកាណាន ដែលមានទីតាំងនៅឈូងសមុទ្រមេឌីទែរ៉ានេ តំបន់នោះបានក្លាយជាប្រទេសលីបង់សព្វថ្ងៃនេះ។ ប្រជាជនត្រូវបានគេហៅថា «សាសន៍ទីរ៉ុស»។
ក្រុងនីនីវេ គឺជាទីក្រុងសំខាន់នៃស្រុកអាសស៊ើរ។ «ប្រជារាស្ត្រនីនីវេ» គឺជាមនុស្សដែលរស់នៅក្នុងក្រុងនីនីវេ។
ពាក្យថា «ក្រុងនៃស្តេចដាវីឌ» ជាឈ្មោះមួយទៀតដែលបានហៅ ទាំងក្រុងយេរ៉ូសាឡិម និងបេថ្លេហិម។
នៅក្នុងសម័យគម្ពីរសម្ព័ន្ធមេត្រីថ្មី ក្រុងបេរា (ឬ បេអូរា) ជាទីក្រុងដ៏ចម្រុងចម្រើនរបស់ក្រិក នៅភាគខាងត្បូងស្រុកម៉ាសេដូន ប្រហែលជា៨០គីឡូម៉ែត្រ ភាគខាងត្បូងក្រុងថេស្សាឡូនីច។
ភីលីពជាក្រុងមួយស្ថិតនៅក្រោមអាណានិគមរ៉ូមដែលមានទីតាំងស្ថិតនៅស្រុកម៉ាសេដូនភាគខាងជើងនៃអាណាចក្រក្រិចសម័យបុរាណ។
ក្នុងសម័យការព្រះគម្ពីរ ក្រុងយ៉ុបប៉េគឺជាទីតាំងកំពង់ផែពាណិជ្ជកម្មដ៏សំខាន់នៃសមុទ្រមេឌីទ័ររានេ ភាគខាងត្បូងនៃវាលរបស់ក្រុងសារ៉ុន។
ក្ក្រុងយេរីខូគឺជាមានអនុភាពខ្លាំងនៅក្នុងទឹកដីកាណាន។ វាមានទីតាំងស្ថិតនៅភាគខាងលិចនៃទន្លេយ័រដាន់ ហើយភាគខាងជើងនៃសមុទ្រអំបិល។
យេរូ៉សាឡិមគឺជាក្រុងបុរាណរបស់ប្រជាជនកាណាន បន្ទាប់មកក៏ក្លាយជាក្រុងសំខាន់នៃស្រុកអ៊ីស្រាអែល។ វាមានចំងាយ៣៤គីឡូម៉ែត្រភាគខាងលិចនៃសមុទ្រអំបិល ហើយស្ថិតនៅភាគខាងជើងនៃភូមិបេថ្លេហិម។ បច្ចុប្បន្ននេះ វាក៏នៅតែជាក្រុងនៃប្រទេសអ៊ីស្រាអែលសព្វថ្ងៃ។
រ៉ាបាតជាក្រុងដ៏សំខាន់បំផុតរបស់ជនជាតិអាំម៉ូន។
ក្រុងរ៉ាម៉ូតជាក្រុងដ៏សំខាន់មួយនៅលើភ្នំកាឡាត នៅជិតទន្លេយ័រដាន់។ ត្រូវបានគេហៅផងដែរថា រ៉ាម៉ូត កាឡាត។
* ក្រុងរ៉ាម៉ូតជាកម្មសិទ្ធិរបស់អ៊ីស្រាអែលដែលជាកុលសម្ព័ន្ធកាដ ត្រូវបានបង្កើតជាក្រុងមួយនៃក្រុងជម្រក។ * ព្រះបាទអាហាប់ជាស្តេចរបស់អ៊ីស្រាអែល និងព្រះបាទយ៉ូសាផាតជាស្តេចយ៉ូដា បានរួមគ្នាធ្វើសង្គ្រាមប្រឆាំងជាមួយស្តេចរបស់ជនជាតិអារ៉ាម នៅឯរ៉ាម៉ូត។ * មួយរយៈក្រោយមក ព្រះបាទអហាស៊ីយ៉ា និងព្រះបាតយ៉ូរ៉ាមបានព្យាយាមយកក្រុងរបស់រ៉ាម៉ូតពីស្តេចរបស់ជនជាតិអារ៉ាមមកវិញ។ * រ៉ាម៉ូត កាឡាត ធ្លាប់ជាកន្លែងដែលោកយេហ៊ូវត្រូវបានចាក់ប្រេងតាំងឲ្យធ្វើជាស្តេចលើអ៊ីស្រាអែល។
លោកស៊ីដូនគឺជាកូនប្រុសច្បងរបស់លោកកាណាន។ ក្រុងកាណានក៏បានហៅថាក្រុងស៊ីដូន ផងដែរ ប្រហែលជាត្រូវបានដាក់ឈ្មោះតាមកូនប្រុសរបស់លោកកាណាន។
ក្រុងអាសដូឌជាក្រុងមួយនៃក្រុងទាំងប្រាំសំខាន់ៗនៃប្រទេសភីលីស្ទីន។ វាមានទីតាំងនៅភាគខាងត្បូងនៃស្រុកកាណាននៅជិតសមុទ្រមេឌីទែរ៉ាណេ នៅពាក់កណ្តាលផ្លូវក្រុងកាសា និងក្រុងយ៉ុបប៉េ។
ក្រុងអ៊ីកូនាមគឺជាក្រុងដែលស្ថិតនៅភាគខាងត្បូង បច្ចុប្បន្ននេះនៅកណ្តាលប្រទេសតួកគី។
ក្រុងអ៊ើរ គឺជាក្រុងដ៏សំខាន់នៃតំបន់ទន្លេអឺប្រាតនៃស្រុកខាល់ដេ កាលពីបុរាណ ជាផ្នែកមួយនៅតំបន់ មេសូប៉ូតាមា។ តំបន់នេះ ធ្លាប់ជាតំបន់មួយ ដែលក្នុងពេលបច្ចុប្បន្នជាប្រទេសអ៊ីរ៉ាក់។
ក្រុងអេក្រូនគឺជាទីក្រុងធំរបស់ប្រទេសភីលីស្ទីនដែលមានទីតាំង ដប់ប្រាំគីឡូម៉ែត្រពីសមុទ្រមេឌីទែរ៉ានេ។
ក្នុងគម្ពីរសម្ព័ន្ធមេត្រីចាស់ ក្រុងអៃយគឺជាឈ្មោះនៃស្រុកកាណានមានទីតាំងនៅប៉ែកខាងត្បូងនៃបេតអែលចម្ងាយ៨គីឡូម៉ែត្រពីក្រុងយេរីខូទិសខាងជើងឆៀងខាងលិច។
ឃ្លាថា «ក្រុមគ្រួសាររបស់ស្តេចដាវីឌ» សំដៅដល់គ្រួសារ ឬពូជពង្សរបស់ស្តេចដាវីឌ។
ពាក្យថា «គាល់កូថា» គឺជាឈ្មោះកន្លែងដែលព្រះយេស៊ូត្រូវគេឆ្កាង។ វាមកពីពាក្យអារ៉ាមិកដែលមានន័យថា «លលាដ៍ក្បាល» ឬ «កន្លែងនៃលលាដ៍ក្បាល»។
(https://git.door43.org/Door43/en-ta-translate-vol1/src/master/content/translate-names.md)
គីប្រុសគឺជាកោះមួយនៅក្នុងសមុទ្រមេឌីទែរ៉ានេ មានចម្ងាយ ៦៤ គីឡូម៉ែត្រ ខាងត្បូងនៃប្រទេសតួគី សព្វថ្ងៃ។
គីរេនគឺជាក្រុងរបស់ប្រទេសក្រិក ស្ថិតនៅភាគខាងជើងនៃប្រទេសអា្រហ្វិក នៅតាមសមុទ្រមេឌីទែរ៉ានេ នៅចំខាងត្បូងនៃកោះក្រែត។
ពាក្យគីលកាល់គឺជាស្រុកមួយស្ថិតនៅភាគខាងជើងនៃក្រុងយេរីខូ ហើយជាកន្លែងដំបូងគេដែលជនជាតីអីស្រាអែលបានបោះជំរំ បន្ទាប់ពីពួកគេឆ្លងកាត់ទន្លេយ័រដាន់ ឆ្ពោះទៅកាន់ទឹកដីកាណាន។
គូសគឺជាកូនច្បងរបស់លោកហាំដែលជាកូនរបស់លោកណូអេ។ គាត់ក៏ជាពូជពង្សរបស់លោក នីមរ៉ូឌ។ បងប្អូនរបស់គាត់ពីនាក់ទៀតបានដាក់ឈ្មោះថា អេស៊ីប និងកាណាន។
ជនជាតិគើកាស៊ី ជាក្រុមមនុស្សដែលរស់នៅក្បែរសមុទ្រកាលីឡេនៃទឹកដីកាណាន។
សាសន៍ភីលីស្ទីនជា សាសន៍ដែលរស់នៅលើទឹកដី ភីលីស្ទីនដែលលាតសណ្ធឹងតាមឆ្នេរសមុទ្រម៉េឌីទែរ៉ាណេ។ ឈ្មោះសាសន៍នេះមានន័យថា «មនុស្សសមុទ្រ»។
ជនជាតិហេវី ធ្លាប់ជាសាសន៍មួយក្នុងចំណោមជាតិសាសន៍ធំៗទាំងប្រាំពីរក្រុមដែលរស់នៅលើទឹកដីកាណាន។
ជ្រោះកេ្រដូនគឺជាជ្រោះមួយយ៉ាងជ្រៅដែលស្ថិតនៅខាងក្រៅទីក្រុងយេរូ៉សាឡិម ចន្លោះរវាងកំពែងខាងកើត និងភ្នំដើមអូលីវ។
ដាន់ គឺជាកូនប្រុសទីប្រាំរបស់លោកយ៉ាកុប ហើយគឺជាមនុស្សម្នាក់ក្នុងកុលសម្ព័ន្ធទាំងដប់ពីររបស់អ៊ីស្រាអែល។ តំបន់ដែលបានតាំងទីលំនៅនៃកុលសម្ព័ន្ធដាន់នេះ គឺនៅភូមិភាគខាងជើងនៃទឹកដីកាណាន ដោយត្រូវបានគេហៅឈ្មោះទំបន់នេះតាមឈ្មោះរបស់គាត់។
ដាម៉ាសគឺជាឈ្មោះទីក្រុងមួយនៃរដ្ឋធានីក្នុងប្រទេសស៊ីរី។ វាគឺជាក្រុងស្ថិតនៅកន្លែងដ៏ដែល ដូចនៅក្នុងសម័យព្រះគម្ពីរដែរ។
ដេលីឡា គឺជាស្ត្រីសាសន៍ភីលីស្ទីនម្នាក់ ដែលលោកសាំសុនបានស្រឡាញ់ ប៉ុន្តែ នាងមិនមែនជាប្រពន្ធរបស់គាត់ទេ។
ណាឃរគឺជាឈ្មោះមនុស្ស២នាក់ដែលសាច់ញាតិរបស់អប្រាហាំគឺជីតារបស់គាត់ និងបងប្រុសរបស់គាត់។
ណាហ៊ុមគឺជាព្យាការីដែលបានប្រកាសព្រះបន្ទូលនៅសម័យស្តេចដ៏អាក្រក់ឈ្មោះម៉ាណាសេដែលសោយរាជ្យលើជនជាតិយ៉ូដា។
តំបន់ណេកិបគឺជាតំបន់វាលរហោស្ថានស្ថិតនៅភាគខាងត្បូងនៃស្រុកអ៊ីស្រាអែល ឬភាគខាងត្បូងឈៀងខាងលិចនៃសមុទ្រអំបិល។
តាម៉ារ គឺជាឈ្មោះរបស់ស្ត្រីមួយចំនួននៅក្នុងគម្ពីរសម្ពន្ធមេត្រីចាស់។ វាក៏ជាឈ្មោះរបស់ក្រុង ឬទីកន្លែងមួយចំនួននៅក្នុងសម្ពន្ធមេត្រីចាស់ដែរ។
តើស៊ីសគឺជាឈ្មោះរបស់មនុស្សពីរនាក់នៅក្នុងគម្ពីរសម្ពន្ធមេត្រីចាស់។ វាក៏ជាឈ្មោះរបស់ក្រុងផងដែរ។
តើសុស គឺជាក្រុងដែលរីកចម្រើន សម្បូរសប្បាយ ដែលមានទីតាំងនៅក្នុងខេត្តស៊ីលីគា នៃអាណាចក្ររ៉ូម សព្វថ្ងៃនេះ ស្ថិតនៅកណ្តាលភាគខាងត្បូងនៃប្រទេសទួរគី។
ក្រុងត្រូអាស គឺជាក្រុងមាត់សមុទ្រដែលមានទីតាំងនៅមាត់សមុទ្រខាងជើងភាគខាងលិចនៃទឹកដីស្រុកអាស៊ី ជាដែលខេត្តបុរាណរបស់អាណាចក្ររ៉ូម។
លោកថូម៉ាស់គឺជាម្នាក់នៅក្នុងចំណោមសិស្សទាំង១២ដែលព្រះយេស៊ូបានជ្រើសរើសមកធ្វើជាសិស្ស និងជាសាវក។ គេស្គាល់ឈ្មោះគាត់មួយទៀតហៅថា «ឌីឌីម» មានន័យថា «ភ្លោះ»។
លោកថូម៉ាសបានសួរទៅកាន់ព្រះអង្គថា តើពួកគេអាចស្គាល់ផ្លូវទៅទីនោះដោយរបៀបណា បើពួកគេមិនដឹងថាព្រះអង្គយាងទៅណាផងនោះ។
ថេរ៉ា គឺជាពូជពង្សរបស់លោកសិមដែលត្រូវជាកូនរបស់លោកណូអេ លោកថេរ៉ាជាឪពុករបស់ លោកអាប់រ៉ាម លោកណាឃរ និង លោកហារ៉ាន។
នៅក្នុងព្រះគម្ពីរសម្ពន្ធមេត្រីថ្មី ក្រុងថែស្សាឡូនិក គឺជារាធានីរបស់ខេត្តម៉ាសេដូន នៃអាណាចក្ររ៉ូម។ អ្នករស់នៅក្នុងក្រុងនោះត្រូវបានគេហៅថា «អ្នកស្រុកថែស្សាឡូនិក»។
ទន្លេនីលគឺជាទន្លេដែលធំហើយវែងស្ថិតនៅភាគខាងជើងនៃទ្វីបអាហ្វ្រិក។ វាជាទន្លេដ៏ល្បីឈ្មោះហើយជាទន្លេដ៏សំខាន់នៃប្រទេសអេស៊ីព្ទ។
ទន្លេយ័រដាន់គឺជាទន្លេដែលហូរពីទិសខាងជើងទៅទិសខាងត្បូង ហើយទម្រង់នៃដីដែលជាព្រំដែនភាគខាងកើតត្រូវបានគេហៅថាទឹកដីកាណាន។
ទន្លេអឺប្រាតជាឈ្មោះទន្លេមួយក្នុងចំណោមទន្លេបួនដែលហូរកាត់សួនច្បារអេដែន។ វាគឺជាទន្លេដែលត្រូវបានរៀបរាប់ជាញឹកញាប់បំផុតនៅក្នុងព្រះគម្ពីរ។
នៅក្នុងព្រះគម្ពីរសម្ពន្ធមេត្រីថ្មី មានមនុស្សមួយចំនួនដែលមានឈ្មោះថា «ទូបាល»។
ធីម៉ូថេ គឺជាយុវជនម្នាក់មកពីទីក្រុងលីស្ត្រា គាត់បានជឿលើព្រះយេស៊ូគ្រិស្ត តាមរយៈព័ន្ធកិច្ចរបស់សាវកប៉ូលនៅក្នុងក្រុងរបស់គាត់។ ក្រោយមកគាត់បានចូលរួមជាមួយសាវកប៉ូលនៅក្នុងដំណើរបេសកកម្មរបស់គាត់ ហើយបានជួយមើលការខុសត្រូវលើសហគមន៍អ្នកជឿថ្មីមួយ។
ធើសាគឺជាក្រុងយ៉ាងសំខាន់របស់ជនជាតិកាណាន ដែលជនជាតិអ៊ីស្រាអែលវាយដណ្តើមយកបាន។ ធើសា ក៏ជាឈ្មោះកូនស្រីរបស់លោកកាឡាដជាពូជពង្សរបស់ម៉ាណាសេ។
ពាក្យថា «នគរអ៊ីស្រាអែល» គឺសំដៅទៅកាន់នគរអ៊ីស្រាអែលភាគខាងជើងបន្ទាប់ពីកុលសម្ព័ន្ធទាំង១២របស់ពួកអ៊ីស្រាអែលបែងចែកជានគរជាពី ក្រោយពេលដែលព្រះបាទសាឡូម៉ូនសុគត។
ម៉ាថាគឺជាស្រ្តីម្នាក់មកពីភូមិបេតថានីជាអ្នកដែលដើរតាមព្រះយេស៊ូវ។
នាងម៉ារាគឺជាស្រ្តីមកពីភូមិបេតថានីដែលដើរតាមព្រះយេស៊ូ។
នាងរស់ជាស្រ្តីសាសន៍ម៉ូអាប់ ដែលបានរៀបការជាមួយបុរសជនជាតិអ៊ីស្រាអែល ដែលទៅរស់នៅក្នុងស្រុកម៉ូអាប់ជាមួយគ្រួសាររបស់គាត់នៅក្នុងសម័យកាលពួកចៅហ្វាយដឹកនាំអ៊ីស្រាអែល។
នាងរ៉ាជែលជាប្រពន្ធម្នាក់ក្នុងចំណោមប្រពន្ធរបស់លោកយ៉ាកុប។ នាង និងបងស្រីរបស់នាង គឺនាងលេអាត្រូវជាកូនស្រីរបស់លោកឡាបាន់ ជាពូរបស់លោកយ៉ាកុប។
នាងរ៉ាហាបជាស្រី្តម្នាក់រស់នៅក្នុងក្រុងយេរីខូ នៅពេលអ៊ីស្រាអែលវាយប្រហារក្រុង។ នាងជាស្រីពេស្យា។
នាងរេបិកាជាចៅស្រីរបស់លោកណាឃរជាប្អូនប្រុសរបស់លោកអប្រាហាំ។
នាងលេអាគឺជាម្នាក់ក្នុងចំណោមប្រពន្ធរបស់លោកយ៉ាកុប។ នាងបានបង្កើតកូនប្រុស៨នាក់ដល់លោកយ៉ាកុប ហើយបានក្លាយជាកុលសម្ព័ន្ធផ្សេងៗក្នុងចំណោមកុលសម្ព័ន្ធទាំង១២របស់អ៊ីស្រាអែល។
នាងហាការគឺជាស្ត្រីសាសន៍អេស៊ីប ដែលជាបាវបម្រើស្រីរបស់លោកស្រីសារ៉ា។
នាងហាន់ណា គឺជាម្តាយរបស់ព្យាការីសាំយូ៉អែល។ នាងគឺជាភរិយាម្នាក់នៃភរិយាទាំងពីររបស់លោកអែលកាណា។
នាងអេលីសាបិតគឺជាម្តាយរបស់លោកយ៉ូហានបាទីស្ដ។ ស្វាមីរបស់នាងឈ្មោះលោកសាការី។
នេះជាឈ្មោះរបស់ស្ត្រីដំបូង។ ឈ្មោះរបស់នាងមានន័យថា «ជីវិត» ឬ «ការរស់នៅ»។
នាងអេសធើរគឺជាស្ត្រីជនជាតិយូដាម្នាក់ ដែលបានក្លាយជាជាមហាក្សត្រីនៃនគរពែរ្សក្នុងអំឡុងពេលដែលពួកបាប៊ីឡូនកាន់កាប់សាសន៍យូដា។
បាណាបាសជាម្នាក់នៅក្នុងចំណោមគ្រិស្តបរិស័ទសម័យដើម គាត់រស់នៅក្នុងសម័យរបស់ពួកសាវក។
បាតសេបា ជាភរិយារបស់លោកអ៊ូរី ជាមេទ័ពនៅក្នុងកងទ័ពរបស់ព្រះបាទដាវីឌ។ បន្ទាប់ពីលោកអ៊ូរីស្លាប់ទៅ នាងបានក្លាយជាមហេសីរបស់ព្រះបាទដាវីឌ និងជាមាតារបស់ព្រះបាទសាឡូម៉ូន។
បាបិលជាក្រុងនៃតំបន់ដែលហៅថា ស៊ីណើរ នៅភាគខាងត្បូងនៃស្រុកមេសូប៉ូតាមា។ ក្រោយមក គេហៅស្រុកស៊ីណើរ ថាបាប៊ីឡូន។
ក្រុងបាប៊ីឡូនជាក្រុងបុរាណនៅក្នុងតំបន់បាប៊ីឡូន ហើយវាក៏ជាចំណែកនៅក្នុងអាណាចក្របាប៊ីឡូនដែរ។
បារាបាសជាអ្នកទោសនៅក្នុងក្រុងយេរូសាឡឹម នៅពេលព្រះយេស៊ូត្រូវគេចាប់។
បារូកជាឈ្មោះមនុស្សមួយចំនួននៅក្នុងគម្ពីរសម្ព័ន្ធមេត្រីចាស់។
ទីរហោស្ថានបារ៉ែដ គឺជាវាលខ្សាច់យ៉ាងធំស្ថិតនៅតំបន់ភាគខាងកើតនៃប្រទេសអេស៊ីព្ទ និងភាគខាងត្បូងនៃទឹកដីកាណាន។ ទីនោះមានភ្នំបារ៉ែដ ដែលមានឈ្មោះមួយទៀតហៅថា ភ្នំស៊ីណៃ។
ឈ្មោះថា «យេត្រូ» និង «រេហួល» ទាំងពីនេះ តំណាងទៅឲ្យឪពុករបស់ប្រពន្ធលោកម៉ូសេ នាងស៊ីផូរ៉ា។ មានបុរសពីរនាក់ផ្សេងទៀតឈ្មោះថា «រេហួល» នៅក្នុងព្រះគម្ពីរសម្ពន្ធមេត្រីចាស់។
ប៉ូទីផារ គឺជាមន្រ្តីសំខាន់ម្នាក់របស់ស្តេចផារ៉ោនដែលជាសេ្ដចអេស៊ីព្ទ នៅក្នុងពេលដែលយ៉ូសែបត្រូវបានលក់ទៅឲ្យជនជាតិ អ៊ីស្មាអែល។
លោកបូអូសជាបុរសជនជាតិអ៊ីស្រាអែល ដែលស្វាមីរបស់នាងរស់ ជាជីតារបស់សេ្តចដាវីឌ ហើយជាដូនតារបស់ព្រះយេស៊ូគ្រិស្ត។
នៅក្នុងគម្ពីរសម្ព័ន្ធមេត្រីចាស់ បៀរសេបាជាក្រុងមួយដែលមានទីតាំង នៅភាគខាងត្បូងនៃទីរហោស្ថានចំងាយប្រមាណ ៦៤គីលូម៉ែត្រពីក្រុងយេរូសាឡិម ដែលសព្វថ្ងៃគេហៅក្រុងនេះថា «ណេកិប» ។
បេណាយ៉ាជាឈ្មោះរបស់មនុស្សមួយចំនួននៅក្នុងគម្ពីរសម្ព័ន្ធមេត្រីចាស់។
ក្រុងបេតថានីមានទីតាំងនៅភាគខាងកើតនៃភ្នំអូលីវ ប្រហែលជា២គីឡូម៉ែត្រនៅខាងកើតក្រុងយេរូសាឡិម។
បេតសេម៉េស ជាឈ្មោះរបស់ក្រុងកាណាន ប្រហែលជា៣០គីឡូម៉ែត្រភាគខាងជើងក្រុងយេរូសាឡិម។
បេតអែលជាក្រុងមួយមានទីតាំងនៅភាគខាងជើងក្រុងយេរូសាឡិម នៅក្នុងទឹកដីស្រុកកាណាន។ ពីមុនគេហៅក្រុងនេះថា «លូស»។
បេថ្លេហិម ជាក្រុងតូចមួយនៅក្នុងទឹកដីអ៊ីស្រាអែល នៅជិតក្រុងយេរូសាឡឹម។ គេបានស្គាល់ក្រុងនោះផងដែរថាជា «ក្រុងអេប្រាតា»។ នោះប្រហែលជាឈ្មោះដើមផងដែរ។
បេធូអែលជាកូនប្រុសរបស់លោកលោកណាឃរ ប្អូនប្រុសរបស់លោកអប្រាហាំ ។
បេនយ៉ាមីនជាកូនពៅដែលបានកើតមកដល់លោកយ៉ាកុប នឹងរ៉ាជែលភរិយារបស់គាត់។ ឈ្មោះរបស់គាត់មានន័យថា «កូននៃខាងស្តាំខ្ញុំ»។
បេលសេប៊ូលគឺជាឈ្មោះមួយផ្សេងទៀតរបស់សាតាំង ឬ មេអារក្ស។ ពេលខ្លះនិយាយថា «អារក្សបេលសេប៊ូល»។
ស៊ីរីគឺប្រទេសដែលមានទីតាំងស្ថិតនៅភាគខាងជើងនៃប្រទេសអុីស្រាអែល។ នៅក្នុងសម័យកាលនៃព្រះគម្ពីរសម្ពន្ធមេត្រីថ្មី ប្រទេសនោះគឺជាខេត្តមួយដែលស្ថិតនៅក្រោមការគ្រប់គ្រងរបស់អាណាចក្ររ៉ូម។
ប្រទេសអារ៉ាប់គឺជាជ្រោយដ៏ធំនៅក្នុងពិភពលោក គ្រប់ដណ្តប់ជិត ៣,០០០,០០០គីឡូម៉ែត្រក្រឡា។ វាមានទីតាំងនៅភាគអាគ្នេយ៍នៃប្រទេសអ៊ីស្រាអែល ហើយមានព្រំប្រទល់ជាមួយនឹងសមុទ្រក្រហម សមុទ្រអារ៉ាប់ និងឈូងសមុទ្រពើស៊ី។
ប្រទេសអេស៊ីបគឺជាប្រទេសមួយនៅភាគអាគ្នេយ៍នៃទ្វីបអា្រហ្វិកនៅទិសនិរតីនៃស្រុកកាណាន។ ជនជាតិអេស៊ីបគឺជាមនុស្សម្នាក់មកពីស្រុកអេស៊ីប។
នៅសម័យបុរាណស្តេចដែលគ្រប់គ្រងប្រទេសអេស៊ីព្ទនៅសម័យនោះគឺ ស្តេចផារ៉ោន។
ពួកយេប៊ូសគឺជាក្រុមមនុស្សដែលរស់នៅក្នុងទឹកដីកាណាន។ ពួកគេជាពូួជអំបូររបស់កាណានដែលជាកូនប្រុសរបស់លោកហាំ។
លោកពេត្រុសគឺជាម្នាក់ក្នុងចំណោមសាវ័កទាំង១២របស់ព្រះយេស៊ូ។ គាត់គឺជាអ្នកដឹកនាំដ៏សំខាន់ម្នាក់នៃក្រុមជំនុំដើមដំបូង។
ពាក្យថា «ពេអរ» ឬ «ភ្នំពេអរ» សំដៅលើភ្នំមួយដែលមានទីតាំងនៅភាគឥ្ឍសាននៃសមុទ្រស្លាប់ នៅក្នុងតំបន់ម៉ូអាប់។
ព្យាការីយ៉ូណាសគឺជាព្យាការីជនជាតិហេព្រើរក្នុងព្រះគម្ពីរសញ្ញាចាស់។
ព្រះចៅអធិរាជហេរ៉ូឌ បានគ្រងរាជ្យលើយ៉ូដានៅសម័យកាលដែលព្រះយេស៊ូបានប្រសូត។ ទ្រង់គឺជាអ្នកគ្រប់គ្រងជនជាតិអេដុមទីមួយ ឈ្មោះថា ហេរ៉ូឌ ដែលគ្រប់គ្រងលើផ្នែកមួយនៃអាណាចក្ររ៉ូម៉ាំង។
ក្នុងព្រះគម្ពីរសម្ពន្ធមេត្រីចាស់ កណ្ឌគម្ពីនាងអេសធើរ ព្រះនាងវ៉ាសធីគឺជាអគ្គមហេសីរបស់ព្រះចៅអហាស៊ូរុសនៃអាណាចក្រពែរ្ស។
ព្រះនាងអថាលា ជាមហេសីអាក្រក់របស់យេហូរ៉ាម ស្តេចរបស់យូដា។ ព្រះនាងជាចៅរបស់ស្តេចអាក្រក់របស់អ៊ីស្រាអែល ព្រះនាមថា អំរី។
ព្រះបាទដារីយូសគឺជាឈ្មោះរបស់ស្ដេចជាច្រើនចំនួននៃចក្រភពពែក្ស។ បើអាចទៅរួច «ដារីយុស» គួរជាចំណងជើងប្រសើរជាងហៅថាជាឈ្មោះ។
ព្រះបាទដាវីឌគឺជាស្ដេចទីពីរនៃអ៊ីស្រាអែល ហើយព្រះបាទដាវីឌស្រឡាញ់ព្រះជាម្ចាស់ និងបានបម្រើព្រះជាម្ចាស់ផង។ ព្រះបាទដាវីឌក៏ជាអ្នកនិពន្ធចម្បងផងដែលនៅក្នុងកណ្ឌព្រះគម្ពីរទំនុកតម្តើង។
ព្រះបាទប្អាសាជាស្តេចអាក្រក់មួយអង្គរបស់អ៊ីស្រាអែល ដែលនាំជនជាតិអ៊ីស្រាអែលថ្វាយបង្គំរូបព្រះក្លែងក្លាយ។
នៅក្នុងសម័យកាលរបស់លោកអប្រាហាំ ម៉ិលគីស្សាដែកគឺជាស្តេចនៃក្រុងសាឡិម (ក្រោយមកគឺជាក្រុងយេរូ៉សាឡិម)។
នៅក្នុងព្រះគម្ពីរសម្ពន្ធមេត្រីចាស់ មានបុរសបីនាក់ដែលមានឈ្មោះថា យ៉ូថាម។
ព្រះបាទយ៉ូរ៉ាមបុត្ររបស់ព្រះបាទអហាប់ដែលជាស្តេចនៃសាសន៍អ៊ីស្រាអែល។ ពេលខ្លះ ទ្រង់ត្រូវបានគេសំដៅជា «ព្រះបាទយេហូរ៉ាម»។
ព្រះបាទយ៉ូសៀសគឺជាស្តេចរបស់ព្រះជាម្ចាស់ដែលបានសោយរាជ្យនៅអាណាចក្រយូដាអស់រយៈពេលសាមសិបមួយឆ្នាំ។ ទ្រង់បានដឹកនាំប្រជារាស្ត្រយូដាឲ្យគោរព ហើយថ្វាយបង្គំព្រះជាម្ចាស់។
យ៉ូអាសគឺជាឈ្មោះនៃបុរសមួយចំនួនក្នុងព្រះគម្ពីរសម្ពន្ធមេត្រីចាស់។
ព្រះបាទយេរ៉ូបោមជាកូនប្រុសរបស់ព្រះបាទនេបាតដែលជាស្តេចនៃចក្រភពភាគខាងជើងនៃអ៊ីស្រាអែលនៅចន្លោះឆ្នាំ ៩០០ដល់៩១០ មុនគ.ស។ ព្រះបាទយេរ៉ូបោមផ្សេងទៀតដែលជាបុត្រារបស់ព្រះបាទយ៉ូអាស បានសោយរាជ្យលើទឹកដីអ៊ីស្រាអែលអស់រយៈពេល១២០ឆ្នាំ។
ព្រះបាទយេហូសាផាតគឺជាឈ្មោះមនុស្ស២នាក់យ៉ាងតិចនៅក្នុងព្រះគម្ពីរសម្ពន្ធមេត្រីចាស់។
ព្រះបាទរេហូបោមជាបុត្រមួយអង្គនៃបុត្រផ្សេងទៀតរបស់ព្រះបាទសាឡូម៉ូន ហើយបានក្លាយជាស្តេចរបស់អ៊ីស្រាអែលបន្ទាប់ពីព្រះបាទសាឡូម៉ូនសុគត។
ព្រះបាទសានហេរីបគឺជាស្តេចដ៏មានអំណាចនៃស្រុកអាសស៊ើរ ជាស្តេចដែលធ្វើឲ្យក្រុងនីនីវក្លាយជាក្រុងអ្នកមាន និងជាក្រុងដ៏សំខាន់។
លោកសូលជាបុរសជនជាតិអ៊ីស្រាអែល ដែលព្រះជាម្ចាស់បានជ្រើសរើស ដើម្បីឲ្យក្លាយជាស្តេចទីមួយនៃសាសន៍អ៊ីស្រាអែល។
ព្រះបាទហូស៊ាគឺជាឈ្មោះស្តេចរបស់អ៊ីស្រាអែលមួយអង្គ និងមនុស្សពីរបីនាក់ផ្សេងទៀតនៅក្នុងសម្ពន្ធមេត្រីចាស់។
អ័ហាសគឺជាស្តេចទុច្ចរិតលើអាណាចក្រយូដាពីឹឆ្នាំ៧៣២ មុន គ ស ដល់ ឆ្នាំ៧១៦ មុនគ ស។ ក្នុងរយះពេល ១៤០ឆ្នាំមុនពេលដែលមនុស្សជាច្រើនក្នុងស្រុកអ៊ីស្រាអ៊ែលនិងស្រុកយូដាត្រូវចាប់ជាឈ្លើយទៅស្រុកបាុប៊ីឡូន។
ព្រះបាទអ័ហាស៊ូរុសគឺជាសេ្តចមួយអង្គគ្រប់គ្រងស្រុកពើស៊ីក្នុងសម័យបុរាណរយះពេល២០ឆ្នាំ។
ព្រះបាលមានន័យថា «ព្រះជាម្ចាស់» ឬ «ចៅហ្វាយនាយ» ជានាមនៃព្រះក្លែងក្លាយ ដែលជនជាតិកាណានថ្វាយបង្គំ។
* អ្នកខ្លះដាក់ឈ្មេាះខ្លួនឯងដោយលាយជាមួយពាក្យថា «បាល» នៅក្នុងឈ្មោះនោះដែរ។ * ការថា្វយបងំ្គដល់ព្្រះបាលគឺមានរាប់បព្ចាូលទាំងការប្រព្រឹត្តអំពើអាក្រក់ផ្សេងៗ ដូចជាការថ្វាយកូនជាបូជាយញ្ញ និងការប្រព្រឹត្តពេស្យាចាជាដើម។ * នៅក្នុងសម័យកាលផ្សេងៗគ្នា នៅក្នុងប្រវត្តិសាស្រ្តជនជាតិអ៊ីស្រាអែលបានធ្លាក់ខ្លួនទៅក្នុងការថ្វាយបង្គំព្រះបាលយ៉ាងជ្រៅ ធ្វើតាមសាសន៍ដទៃដែលនៅជុំវិញពួកគេផងដែរ។ * នៅសម័យស្តេចអាហាប់ ហោរារបស់ព្រះ លោកអេលីយ៉ា បានធ្វើការសាកល្បង ដើម្បីបង្ហាញថា គ្មានព្រះបាលទេ ហើយថា ព្រះជាម្ចាស់តែមួយគត់ជាព្រះពិត។ ជាលទ្ធផល ហោរារបស់ព្រះបាលត្រូវបានបំផ្លាញ ហើយមនុស្សចាប់ផ្តើមថ្វាយបង្គំព្រះជាម្ចាស់វិញ។
ព្រះអាសេរ៉ាជាឈ្មោះរបស់ព្រះស្រី ដែលជនជាតិកាណានថ្វាយបង្គំ នៅក្នុងសម័យគម្ពីរសម្ព័ន្ធមេត្រីចាស់។ «អាសថារ៉ូត» ជាឈ្មោះមួយទៀតសម្រាប់ហៅឈ្មោះ «ព្រះអាសេរ៉ា» ឬ អាចជាឈ្មោះព្រះស្រីដែលស្រដៀងគ្នា។
ព្រីសុីលនិងប្តីរបស់នាងឈ្មោះអគីឡា ជាគ្រីស្ទានសាសន៍យូដា ជាអ្នកដែលធ្វើការជាមួយលោកសាវកប៉ុល។
ពាក្យថា «ក្រិក» សំដៅទៅលើភាសានិយាយនៅប្រទេសក្រិក។ ភាសាក្រិកក៏ត្រូវបានគេយកទៅនិយាយនៅក្នុងចក្រភពរ៉ូមដែរ។ ពាក្យថា «ជនជាតិក្រិក» មានន័យថា «អ្នកដែលនិយាយភាសាក្រិក»។
ភ្នំដើមអូលីវគឺជាភ្នំ ឬជាជ្រលងធំមួយ ដែលស្ថិតនៅភាគខាងកើតនៃក្រុងយេរូ៉សាឡិម។ ភ្នំនេះមានកំពស់៧៨៧ម៉ែត្រ។
ភ្នំហ៊ើរម៉ូនគឺជាឈ្មោះភ្នំខ្ពស់ជាងគេនៅអ៊ីស្រាអែលនៅភាគខាងត្បូងនៃចុងភ្នំលីបង់។
ក្រុង ម៉មភីស គឺជាទីក្រុងរដ្ឋធានីបុរាណមួយនៅក្នុងប្រទេសអេស៊ីប ស្ថិតនៅតាមបណ្តោយទន្លេនីល។
ម៉ាឌានគឺជាកូនប្រុសរបស់អប្រាហាំ និងភរិយារបស់គាត់ នាងកិទូរ៉ា។ គឺជាឈ្មោះនៃក្រុមប្រជាជននិងតំបន់មួយដែលមានទីតាំងស្ថិតនៅភាគខាងជើងវាលខ្សាច់អារ៉ាប់ និងនៅភាគខាងត្បូងនៃស្រុកកាណាន។ ក្រុមមនុស្សនោះត្រូវបានគេហៅថា «សាសន៍ម៉ាឌាន»។
ម៉ាថាយគឺជាម្នាក់នៅក្នុងចំណោមមនុស្សទាំង១២នាក់ដែលព្រះយេស៊ូបានជ្រើសរើសធ្វើជាសាវក។ គាត់ក៏ត្រូវបានស្គាល់ថាជាលេវីគឺជាកូនរបស់លោកអាល់ផាយ។
នាងម៉ារាជាអ្នកស្រុកម៉ាក់ដេឡា ជាស្ត្រីម្នាក់នៅក្នុងចំណោមស្រ្តីមួយចំនួនទៀត ដែលបានជឿ និងដើរតាមព្រះយេស៊ូនៅពេលទ្រង់ធ្វើព័ន្ធកិច្ច។ នាងត្រូវបានគេស្គាល់ថាជានារីម្នាក់ដែលព្រះយេស៊ូទ្រង់បានបណ្តេញអារក្សជាច្រើនពីរូបនាងចេញ។
ម៉ារាមគឺជាបងស្រីរបស់លោកអើរ៉ុន និងលោកម៉ូសេ។
នាងម៉ារាគឺជាក្រមុំព្រហ្មចារីម្នាក់ដែលរស់នៅក្នុងភូមិណាសារ៉ែត ហើយត្រូវបានគេដណ្តឹងទុកឲ្យរៀបការជាមួយបុរសម្នាក់ឈ្មោះលោកយ៉ូសែប។ ព្រះជាម្ចាស់បានជ្រើសរើសនាងម៉ារា ដើម្បីធ្វើជាមាតារបស់ព្រះយេស៊ូគឺជាព្រះសង្រ្គោះ គឺជាព្រះបុត្រានៃព្រះ។
នៅក្នុងសម័យព្រះគម្ពីរសញ្ញាថ្មី ម៉ាសេដូនគឺជាដែនខេត្តមួយរបស់អាណាចក្ររ៉ូម ដែលមានទីតាំងនៅភាគខាងជើងប្រទេសក្រិកបុរាណ។
ម៉ាឡាគី គឺជាព្យាការីរបស់ព្រះមួយ ក្នុងចំណោមព្យាការីជាច្រើនដែលព្រះបានបញ្ជូនទៅកាន់នគរយូដា។ គាត់រស់នៅប្រហែល៥០០ឆ្នាំមុនព្រះគ្រិស្តប្រសូតលើផែនដី។
មីកាគឺជាព្យាការីនៅក្នុងស្រុកយូដា ដែលរស់នៅប្រហែលជា៧០០ឆ្នាំមុនព្រះគ្រិស្ត គាត់មប្រើព័ន្ធកិច្ចនៅក្នុងពេលជាមួយព្យាការីអេសាយដែរ។ បុរសម្នាក់ទៀតក៏មានឈ្មោះថា មីកាដែរ ប៉ុន្តែ រស់នៅក្នុងសម័យពួកចៅហ្វាយ។
មីកែលគឺជាមេលើពួកទេវតាដ៏វិសុទ្ធទាំងអស់ដែលគោរពប្រតិបត្តិដល់ព្រះ។ លោកគឺជាទេវតាតែមួយគត់ដែលត្រូវបានហៅជាពិសេសថាជា «មហាទេវតា» នៃព្រះ។
មីសប៉ាគឺជាឈ្មោះនៃក្រុងមួយចំនួនដែលបានរៀបរាប់នៅក្នុងគម្ពីរសម្ពន្ធមេត្រីចាស់។ មានន័យថា «ចំណុចមើលឃើញ» ឬ «ឃ្លាំមើល»។
មីសាអែលគឺជាឈ្មោះរបស់មនុស្ស៣នាក់នៅក្នុងព្រះគម្ពីរសម្ពន្ធមេត្រីចាស់។
ម៉ូឡេកគឺជាឈ្មោះរបស់ព្រះក្លែងក្លាយមួយដែលជនជាតិកាណានគោរពបូជា។ ការប្រកបផ្សេងទៀតគឺ «ម៉ូឡុក» និង «ម៉ូលែក» ។
ម៉ូអាប់ជាកូនប្រុសរបស់កូនស្រីច្បងរបស់លោកឡុត។ វាក៏បានក្លាយជាឈ្មោះទឹកដីដែលគាត់ និងគ្រួសាររបស់គាត់រស់នៅដែរ។ ពាក្យថា «ម៉ូអាប់» សំដៅទៅលើមនុស្សម្នាក់ដែលមកពីម៉ូអាប់ ឬរស់នៅក្នុងស្រុកម៉ូអាប់។
មេឌីគឺជាអាណាចក្របុរាណមួយដែលមានទីតាំងស្ថិតនៅភាគខាងកើតនៃអាណាចក្រ អាស្ស៊ីរីនិងបាប៊ីឡូន និងភាគខាងជើងនៃស្រុកអាឡាម និងអាណាចក្រពែរ្ស។ ប្រជាជានដែលរស់នៅក្នុងអាណាចក្រនេះត្រូវបានគេហៅថាជាសាសន៍មេឌី។
មេសូប៉ូតាមាគឺជាផ្ទៃដីចន្លោះកណ្តាលវាងទន្លេទីគ្រី និងទន្លេអឺប្រាត។ ទីតាំងសព្វថ្ងៃស្ថិតនៅក្នុងតំបន់មួយនៃប្រទេសអ៊ីរ៉ាក់។
មែសេកគឺជាឈ្មោះរបស់មនុស្សពីរនាក់នៅក្នុងគម្ពីរសម្ពន្ធមេត្រីចាស់។
ព្រះនាងយេសិបិលគឺជាម្ចាស់ក្សត្រីដ៏កំណាចរបស់ព្រះបាទអហាប់ជាស្តេចសាសន៍អ៊ីស្រាអែល។
ម្អាកា (ឬម៉ាកា) គឺជាកូនប្រុសម្នាក់របស់ណាឃរដែលជាប្អូនប្រុសរបស់លោកអប្រាហាំ។ មនុស្សផ្សេងទៀតនៅក្នុងគម្ពីរសម្ពន្ធមេត្រីចាស់ក៏មានឈ្មោះនេះផងដែរ។
កុលសម្ព័ន្ធយូដាគឺជាកុលសម្ព័ន្ធដែលធំជាងគេនៅក្នុងចំណោមកុលសម្ព័ន្ធទាំង១២។ នគរយូដាត្រូវបានកើតឡើងដោយកុលសម្ព័ន្ធយូដារួមបញ្ចូលគ្នាជាមួយកុលសម្ព័ន្ធបេនយ៉ាមីន។
យ៉ូយ៉ាគីនគឺជាស្តេចមួយអង្គដែលបានត្រួតត្រាលើអាណាចក្រយូដា។
យេហូយ៉ាគីមគឺជាស្តេចដ៏អាក្រក់ដែលបានសោយរាជ្យលើអាណាចក្រយូដា ប្រហែលពីដើមឆ្នាំ៦០៨ មុនគ្រិស្តសករាជ។ ទ្រង់គឺជាបុត្រារបស់ស្តេចយ៉ូសៀលដែលឈ្មោះដើមហៅថាអេលាគីម។
យេហូយ៉ាដាគឺជាបូជាចារ្យម្នាក់ដែលបានជួយលាក់ និងការពារយ៉ូអាសដែលជាបុត្រារបស់ស្តេច អហាស៊ីយ៉ា រហូតដល់គ្រប់វ័យក្លាយជាស្តេច។
យេហូរ៉ាមគឺជាឈ្មោះរបស់ស្តេច២អង្គផ្សេងគ្នានៅក្នុងព្រះគម្ពីរសម្ពន្ធមេត្រីចាស់ ស្តេចទាំងពីរអង្គនេះត្រូវបានគេស្គាល់ថាជា «យ៉ូរ៉ាម»។
យេហ៊ូវគឺជាឈ្មោះរបស់មនុស្ស២នាក់នៅក្នុងព្រះគម្ពីរសម្ពន្ធមេត្រីចាស់
រ៉ាម៉ាជាក្រុងចាស់របស់ជនជាតិអ៊ីស្រាអែល មានទីតាំង ៨គីឡូម៉ែត្រពីយេរ៉ូសាឡិម។ គឺនៅតំបន់សំខាន់ដែលអំបូរបេនយ៉ាមិនរស់នៅ។
រីម៉ូនជាឈ្មោះរបស់បុរសម្នាក់ និងជាឈ្មោះរបស់ទីកន្លែងមួយចំនួនដែលបាននិយាយនៅក្នុងព្រះគម្ពីរ។ ហើយក៏ជាឈ្មោះរបស់ព្រះក្លែងក្លាយដែរ។
នៅសម័យសម្ពន្ធមេត្រីថ្មី ក្រុងរ៉ូមជាចំណុចកណ្តាលនៃអាណាចក្រ។ នៅបច្ចុប្បន្ននេះ ជាក្រុងនៅក្នុងប្រទេសអ៊ីតាលី។
លីស្ត្រាគឺជាឈ្មោះក្រុងមួយនៅតំបន់អាស៊ីមីន័របុរាណដែលប៉ុលបានធ្វើដំណើរទៅនៅក្នុងដំណើរបេសកកម្មរបស់លោក។ វាមានទីតាំងស្ថិតនៅក្នុងតំបន់លីកាអូណាដែលឥឡូវនេះស្ថិតនៅក្នុងប្រទេសទួរគី។
លូកាគឺជាអ្នកនិពន្ធព្រះគម្ពីរ ពីរកណ្ឌនៅក្នុងព្រះគម្ពីសម្ពន្ធមេត្រីថ្មីៈ គឺគម្ពីរដំណឹងល្អរបស់លោកលូកា និងកិច្ចការ។
លេវីគឺជាម្នាក់ក្នុងចំណោមកូនប្រុសទាំង១២របស់លោកយ៉ាកុប ឬអ៊ីស្រាអែល។ ពួកលេវីគឺសំដៅទៅកាន់ជនជាតិអ៊ីស្រាអែលដែលជាពូជពង្សរបស់លេវី។
ភីនេហាស គឺជាឈ្មោះនៃបុរសពីរនាក់នៅក្នុងព្រះគម្ពីរសម្ព័ន្ធមេត្រីចាស់។
លោកកូរេ គឺជាឈ្មោះរបស់មនុស្ស៣នាក់នៅក្នុងព្រះគម្ពីរសម្ពន្ធមេត្រីចាស់។
លោកគេឌានជាបុរសជនជាតិអ៊ីស្រាអែលម្នាក់ ដែលព្រះបានរើសតាំងឡើង ដើម្បីនាំជនជាតិអ៊ីស្រាអែលចេញពីខ្មាំងសត្រូវរបស់ពួកគេ។
លោកដានីយ៉ែល គឺជាព្យាការីរបស់ជនជាតិអ៊ីស្រាអែល គាត់គឺជាបុរសជំទង់ម្នាក់ដែលត្រូវបានស្ដេច នេបូគ្នេសារនៃប្រទេសបាប៊ីឡូនបានចាប់ធ្វើជាឈ្លើយ អំឡុងពេល ៦០០ ឆ្នាំមុនគ្រិស្តសករាជ។
នៅក្នុងព្រះគម្ពីរសម្ព័ន្ធមេត្រីចាស់ លោកណាម៉ានគឺជាមេទ័ពរបស់ស្តេចអើរ៉ាម។
លោកណូអេគឺជាបុរសដែលបានរស់នៅកំឡុងបួនពាន់ឆ្នាំមុន ហើយគឺនៅពេលដែលព្រះជាម្ចាស់បានបញ្ជូនទឹកជំនន់ទូទាំងភពផែនដីដើម្បីបំផ្លាញមនុស្សអាក្រក់លើផែនដី។ ព្រះជាម្ចាស់បានមានព្រះបន្ទូលឲ្យលោកណូអេសាងសង់ទូកដ៏ធំមួយ ដែលអាចឲ្យគ្រួសាររបស់គាត់រស់នៅកំឡុងពេលដែលទឹកជំនន់គ្រប់ដណ្តប់ផែនដី។
លោកណែបថាលីគឺជាកូនទីប្រាំមួយរបស់លោកយ៉ាកុប។ ពូជពង្សរបស់លោកណែបថាលីបានក្លាយជាកុលសម្ព័ន្ធណែបថាលីដែលជាផ្នែកមួយនៃកុលសម្ព័ន្ធទាំងដប់ពីររបស់អ៊ីស្រាអែល។
លោកទីឃីកុសគឺជាសហការីម្នាក់របស់លោកប៉ូលនៅក្នុងដំណើរផ្សាយដំណឹងល្អរបស់គាត់។
លោកទីតុសគឺជាសាសន៍ដទៃដែលបានក្លាយជាអ្នកជឿ តាមរយៈព័ន្ធកិច្ចផ្សាយដំណឹងល្អរបស់សាវកប៉ូល។ លោកទីតុសទទួលបានការបណ្តុះបណ្តាលពីសាវកប៉ូល បានក្លាយជាអ្នកដឹកនាំក្រុមជំនុំដើម។
លោកនេហេមាគឺជាជនជាតិអ៊ីស្រាអែលដែលរស់នៅចក្រភពបាប៊ីឡូននៅពេលដែលប្រជាជនអ៊ីស្រាអែល និងសាសន៍យូដាត្រូវបានក្លាយជាទាសករនៃចក្រភពបាប៊ីឡូន។
លោកបារថូឡូមេជាម្នាក់នៃសាវកទាំងដប់ពីររបស់ព្រះយេស៊ូ។
លោកបាឡាមជាហោរាសាសន៍ដទៃ ស្តេចបាឡាក់បានជួលគាត់ឲ្យដាក់បណ្តាសាអ៊ីស្រាអែល ក្នុងពេលដែលពួកគេបោះជំរំនៅទន្លែយ័រដាន់ ក្នុងភាគខាងជើងនៃស្រុកម៉ូអាប់ ក្នុងការរៀបចំខ្លួនដើម្បីចូលទៅក្នុងទឹកដីកាណាន។
លោកប៉ូលគឺជាអ្នកដឹកនាំក្រុមជំនុំជំនាន់ដើមដែលព្រះជាម្ចាស់បានជ្រើសរើសដើម្បីចេញទៅផ្សាយដំណឹងល្អដល់មនុស្សគ្រប់ជាតិសាសន៍។
លោកពីឡាត់ ជាទេសាភិបាលក្រុងរ៉ូមប្រចាំនៅស្រុកយូដា ដែលបានប្រគល់ព្រះយេស៊ូទៅឲ្យគេឆ្កាង។
ព្រះវិហារគ្រិស្តបរិស័ទដំបូងនៅទីក្រុងយេរូសាឡិម លោកភីលីពជាម្នាក់ក្នុងចំណោមអ្នកដឹកនាំទាំង៧នាក់ដែលត្រូវបានជ្រើសរើសដើម្បីឲ្យគាត់មើលថែ មនុស្សទាល់ក្រ គ្រិស្តបរិស័ទដែលលំបាកវេទនា ជាពិសេសស្រ្តីមេម៉ាយ។
លោកម៉ាដេកាយជាជនជាតិយូដាដែលរស់នៅក្នុងស្រុកពែរ្ស។ គាត់គឺជាអាណាព្យាបាលរបស់ប្អូនជីដូនមួយរបស់គាត់គឺនាងអេសធើរ ដែលក្រោយមកបានក្លាយជាអគ្គមហេសីរបស់ស្ដេចពែរ្ស ដែលមាននាមថា ព្រះចៅអហាស៊ូរុស។
មានបុរស៥នាក់នៅក្នុងព្រះគម្ពីរសម្ពន្ធមេត្រីចាស់មានឈ្មោះថា ម៉ាណាសេ។
លោកម៉ូសេគឺជាព្យាការី ហើយជាអ្នកដឹកនាំសាសន៍អ៊ីស្រាអែល អស់រយៈពេលជាង៤០ឆ្នាំ។
លោកយ៉ាកុបជាកូនប្រុសម្នាក់របស់លោកសេបេដេ គឺជាម្នាក់ក្នុងចំណោមពួកសាវកទាំង១២របស់ព្រះយេស៊ូ។ គាត់មានប្អូនប្រុសម្នាក់ឈ្មោះលោកយ៉ូហានដែលជាម្នាក់ក្នុងចំណោមពួកសាវករបស់ព្រះយេស៊ូផងដែរ។
លោកយ៉ាកុបដែលជាកូនប្រុសរបស់លោកអាលផាយ គឺជាសាវកម្នាក់ក្នុងចំណោមពួកសាវកទាំង១២របស់ព្រះយេស៊ូ។
លោកយ៉ាកុបគឺជាកូនប្រុសម្នាក់របស់នាងម៉ារា និងលោកយ៉ូសែប គាត់គឺជាប្អូនប្រុសម្នាក់ក្នុងចំណោមប្អូនប្រុសរួមម្តាយជាមួយបងប្អូនផ្សេងទៀតរបស់ព្រះយេស៊ូ។
លោកយ៉ាកុបគឺជាកូនភ្លោះប្អូនរបស់លោកអ៊ីសាក់ និងនាងរេបេកា។
ថាជាឪពុករបស់លោកយ៉ូសែបនៅក្នុងពង្សាវតារបស់លោកម៉ាថាយ។
លោកយ៉ាផែតគឺជាកូនប្រុសម្នាក់ក្នុងចំណោមកូនប្រុសទាំង៣នាក់របស់លោកណូអេ។
លោកយូដាគឺជាកូនប្រុសច្បងរបស់លោកយ៉ាកុប។ ម្តាយរបស់គាត់ឈ្មោះនាងលេអា។ ពូជពង្សរបស់គាត់ត្រូវបានហៅថា «កុលសម្ព័ន្ធយូដា»។
លោកយូដាស ជាកូនរបស់លោកយ៉ាកុបដែលជាសាវកទីដប់ពីររបស់ព្រះយេស៊ូ។ ចំណាំ លោកមិនមែនជាលោកយូដាស-អ៊ីស្ការីយ៉ុតទេ។
លោកយូដាស-អ៊ីស្ការីយ៉ុតគឺជាម្នាក់ក្នុងចំណោមសាវករបស់ព្រះយេស៊ូ។ លោកគឺជាម្នាក់ដែលបានបញ្ជូនព្រះយេស៊ូទៅឲ្យអ្នកដឹកនាំយូដា។
លោកយ៉ូបគឺជាមនុស្សម្នាក់នៅក្នុងព្រះគម្ពីរដែលបង្ហាញថាលោកជាមនុស្សគ្មានបាប និងមនុស្សត្រឹមត្រូវនៅចំពោះព្រះជាម្ចាស់។ គាត់គឺជាអ្នកដែលមានសេចក្តីខ្ជាប់ខ្ជួននូវសេចក្តីជំនឿក្នុងព្រះជាម្ចាស់កំឡុងពេលទទួលសេចក្តីឈឺចាប់។
លោកយ៉ូសែបគឺជាឪពុករបស់ព្រះយេស៊ូនៅផែនដី ហើយបានចិញ្ចឹមបីបាច់ព្រះយេស៊ូដូចជាកូនរបស់គាត់។ គាត់គឺជាមនុស្សត្រឹមត្រូវដែលបានធ្វើការជាជាងឈើ។
លោកយ៉ូសែបគឺជាកូនទីដប់មួយរបស់លោកយ៉ាកុប ហើយជាកូនប្រុសទីមួយរបស់ម្តាយគាត់ឈ្មោះនាងរ៉ាជែល។
មានជនជាតិអ៊ីស្រាអែលជាច្រើនដែលមានឈ្មោះយ៉ូស្វេនៅក្នុងព្រះគម្ពីរ។ គ្រប់គ្នាតែងតែដឹងថាលោកយ៉ូស្វេគឺជាកូនរបស់លោកនុនដែលជាជំនួយការលោកម៉ូសេ ព្រមទាំងជាមនុស្សបន្ទាប់ដែលជាអ្នកដឹកនាំដ៏សំខាន់របស់ប្រជារាស្រ្តរបស់ព្រះ។
លោកយ៉ូហានគឺជាកូនប្រុសរបស់លោកសាការី និងនាងអេលីសាបិត។ «យ៉ូហាន» គឺជាឈ្មោះដើម គេតែងតែហៅគាត់ថា «យ៉ូហាន បាទីស្ត» ដើម្បីសម្គាល់គាត់ពីឈ្មោះយ៉ូហានផ្សេងទៀត ដូចជាសាវកយ៉ូហាន។
សាវកយ៉ូហានគឺជាសាវកមួយក្នុងចំណោមសាវកទាំងដប់ពីរ ហើយជាមិត្តជិតស្និទ្ធរបស់ព្រះយេស៊ូដែរ។
លោកយ៉ូហាន ម៉ាកុស គេបានស្គាល់គាត់ថាជាលោក «ម៉ាកុស» ជាបុរសម្នាក់ដែលបានធ្វើដំណើរជាមួយសាវកប៉ូលក្នុងដំណើរបេសកកម្មរបស់គាត់។ គាត់ទំនងជាអ្នកដែលនិពន្ធដំណឹងល្អនៃម៉ាកុស។
លោកយ៉ូអាប់គឺជាមេទ័ពដ៏សំខាន់របស់ព្រះបាទដាវីឌ រហូតក្នុងការសោយរាជ្យរបស់ទ្រង់។
លោកយ៉ូអែលគឺជាឈ្មោះនៃព្យាការីដែលបានរស់នៅអំឡុងពេលរជ្ជកាលរបស់ព្រះបាទយ៉ូអាសស្តេចនៃស្រុកយូដា។ ក៏មានបុរសផ្សេងទៀតដែលមានឈ្មោះថាយ៉ូអែលក្នុងព្រះគម្ពីរសម្ពន្ធមេត្រីចាស់ដែរ។
លោកយេរេមាគឺជាព្យាការីម្នាក់របស់ព្រះជាម្ចាស់នៅសម័យអាណាចក្រយូដា។ កណ្ឌគម្ពីរយេរេមានៅក្នុងសម្ពន្ធមេត្រីចាស់មានភ្ជាប់មកជាមួយនូវទំនាយជាច្រើនរបស់គាត់។
លោកយែបថាគឺជាអ្នកចម្បាំងម្នាក់មកពីស្រុកកាឡាតដែលបានធ្វើជាចៅហ្វាយលើពួកអ៊ីស្រាអែល។
លោករូបេនជាកូនច្បងរបស់លោកយ៉ាកុប។ ម្តាយរបស់គាត់ឈ្មោះ នាងលេអា។
លោកសាំយូអែលជាព្យាការី និងជាចៅហា្វយចុងក្រោយនៃប្រជាជនអ៊ីស្រាអែល។ លោកសាំយូអែលនិងដេវិឌត្រូវបានចាក់ប្រេងតាំងឲ្យក្លាយស្តេចគ្រប់គ្រងលើរាស្រ្តអ៊ីស្រាអែល។
លោកសាំសុនគឺជាចៅហ្វាយដែល និងជាអ្នករំដោះជនជាតិអ៊ីស្រាអែល។ លោកសាំសុនគឺមកពីកុលសម្ព័ន្ធដាន់។
លោកស្ទេផាន ត្រូវបានគេចងចាំថា ជាគ្រិស្តបរិស័ទដំបូងគេបង្អស់ដែលត្រូវបានគេសម្លាប់ដោយសារតែគាត់មានជំនឿលើព្រះយេស៊ូ។ ហេតុការណ៍ពិត អំពីជីវិតរបស់គាត់ ហើយនិងការស្លាប់របស់គាត់ត្រូវបានគេសរសេរទុកនៅក្នុងព្រះគម្ពីរកិច្ចការ។
លោកហាំគឺជាកួនប្រុសទីបីរបស់លោកណូអេ។
លោកហាកាយគឺជាព្យាការីនៃយូដា នៅអំឡុងពេល បន្ទាប់ពីជនជាតិយូដាត្រឡប់មកស្រុកកំណើតពីឈ្លើយក្នុងបាប៊ីឡូន។
លោកហាណានា គឺជាឈ្មោះរបស់បុរសមួយចំនួនផ្សេងគ្នានៅក្នុងព្រះគម្ពីរសម្ពន្ធមេត្រីចាស់។
លោកហាម៉ោរគឺជាបុរសជនជាតិកាណាន ដែលរស់នៅក្នុងទឹកដីស៊ីគែម នៅពេលដែលលោកយ៉ាកុប និងគ្រួសាររបស់គាត់កំពុងរស់នៅក្បែរតំបន់ស៊ូកូត។ គាត់គឺជាសាសន៍ហេវី។
លោកហារ៉ាន គឺជាប្អូនប្រុសរបស់លោកអាប្រាហាំ និងជាឪពុករបស់លោកឡុត។
លោកហូសេគឺជាព្យាការីរបស់ជនជាតិអ៊ីស្រាអែលដែលបានរស់នៅ និងថ្លែងទំនាយក្នុងអំឡុងឆ្នាំ ៧៥០ មុនគ្រិស្តសករាជ។
លោកហេណុកគឺជាឈ្មោះរបស់បុរសពីរនាក់នៅក្នុងគម្ពីរសម្ពន្ធមេត្រីចាស់។
នៅក្នុងព្រះគម្ពីរសម្ពន្ធមេត្រីចាស់ លោកឡាបាន់គឺជាបុរសម្នាក់ដែលត្រូវជាអ៊ំ និងជាឪពុកក្មេករបស់លោកយ៉ាកុប។
លោកឡាម៉េក គឺជាឈ្មោះរបស់មនុស្ស២នាក់ដែលមាននិយាយនៅក្នុងព្រះគម្ពីរលោកុប្បត្តិ។
លោកឡុតគឺជាក្មួយរបស់លោកអប្រាហាំ។
លោកអ័ប៊ីនើរជាជីដូនមួយនឺងស្តេចសូលក្នុងគម្ពីរសម្ព័ន្ធមេត្រីចាស់។
លោកអ័ប៉ូឡូសជាសាសន៍យូដា មកពីក្រុងអ័លេក្សានទ្រានៅក្នុងប្រទេសអេស៊ីព្ទ គាត់ជាម្នាក់ដែលមានសត្ថភាពពិសេសក្នុងការបង្រៀនមនុស្សអំពីព្រះយេស៊ូ។
លោកអ៊ំរីជាមេទ័ពម្នាក់ដែលបានក្លាយជាស្តេចអ៊ីស្រាអែលទី៦។
លោកអ៊ីសាយគឺជាព្រះបិតារបស់ព្រះបាទដាវីឌ ហើយជាចៅរបស់នាងរស់ និងលោកបូអូស។
លោកអ៊ីស្មាអែលជាកូនប្រុសរបស់លោកអប្រាហាំជាមួយស្រ្តីបម្រើសាសន៍អេស៊ីបឈ្មោះ នាងហាកា។ បុរសមួយចំនួនផ្សេងទៀតក្នុងព្រះគម្ពីរសម្ពន្ធមេត្រីចាស់ឈ្មោះលោកអ៊ីស្មាអែលនេះដែរ។
លោកអូបាឌាជាហោរានៅក្នុងគម្ពីរសម្ព័ន្ធមេត្រីចាស់ ដែលថ្លែងទំនាយទាស់នឹងអ្នកក្រុងអេដុម ដែលជាពូជពង្សរបស់លោកអេសាវ។ នៅក្នុងគម្ពីរសម្ព័ន្ធមេត្រីចាស់ក៏មានមនុស្សផ្សេងទៀតឈ្មោះអូបាឌាផងដែរ។
លោកអើរ៉ុនគឺជាបងប្រុសរបស់លោកម៉ូសេ។ ព្រះជាម្ចាស់បានជ្រើសរើសលោកអើរ៉ុនឲ្យធ្វើជាសម្តេចសង្ឃដំបូងគេ សម្រាប់ប្រជាជនអ៊ីស្រាអែល។
លោកអេលីយ៉ាគឺជាព្យាការីដ៏សំខាន់ម្នាក់របស់ព្រះអម្ចាស់។ លោកអេលីយ៉ាបានទាយក្នុងអំឡុងរជ្ជកាលស្ដេចមួយចំនួនរបស់អ៊ីស្រាអែល ឬជនជាតិយូដា រួមទាំងព្រះបាទអហាប់ផងដែរ។
លោកអេលីសេជាព្យាការីម្នាក់នៅក្នុងប្រទេសអ៊ីស្រាអែលក្នុងអំឡុងរជ្ជកាលស្ដេចអ៊ីស្រាអែលមួយចំនួនគឺៈ ព្រះបាទអហាប់ អហាស៊ីយ៉ា យ៉ូរ៉ាម យេហ៊ូវ ព្រះបាទយ៉ូអាហាស និងយ៉ូអាស។
លោកអេសាភជាសង្ឃលេវី ហើយមានអំណោយទានលេងភ្លេង ហើយបាននិពន្ធបទភ្លេងសម្រាប់ទំនុកតម្កើតរបស់សេ្តចដាវីឌ។ គាត់ក៏បាននិពន្ធទំនុកតម្កើងដោយខ្លួនគាត់ដែរ។
លោកអេសាយគឺជាព្យាការីរបស់ព្រះ ដែលបានថ្លែងទំនាយក្នុងអំឡុងពេលរាជ្យនៃស្ដេចយូដា។ ស្ដេចអូសៀសព្រះបាទយ៉ូថាម អ័ហាស និងហេសេគា។
លោកអេសាវគឺជាកូនប្រុសភ្លោះម្នាក់ របស់លោកអ៊ីសាក និងលោកស្រីរេបិកា។ គាត់ជាទារកដំបូងដែលបានកើត។ ប្អូនប្រុសភ្លោះរបស់គាត់គឺលោកយ៉ាកុប។
ល្បាណូនគឺជាតំបន់ជួរភ្នំដ៏ស្រស់ស្អាត ដែលមានទីតាំងស្ថិតនៅតាមបណ្តោយឈូងសមុទ្រម៉េឌីទែរ៉ាណេ ភាគខាងជើងប្រទេសអ៊ីស្រាអែល។ នៅក្នុងសម័យកាលព្រះគម្ពីរតំបន់នេះគឺជាតំបន់ដែលពោរពេញដោយឈើរប្រណិត ដូចជាឈើតាត្រៅ និងឈើកកោះជាដើម។
ពាក្យថា «សត្វធំសំបើម» សំដៅទៅលើសត្វដ៏ធំដែលផុតពូជដែលត្រូវបានរៀបរាប់នៅក្នុងសំណេរដំបូងនៃគម្ពីរសម្ពន្ធមេត្រីចាស់នៅក្នុងកណ្ឌគម្ពីរយ៉ូប ទំនុកតម្កើង និងអេសាយ។
នៅក្នុងព្រះគម្ពីរ «សមុទ្រធំ» ឬ «សមុទ្រខាងលិច» គឺសំដៅទៅកាន់សមុទ្រដែលឥឡូវហៅថា «សមុទ្រមេឌីទែរ៉ាណេ» ដែលជាទឹកដ៏ធំបំផុតដែលមនុស្សស្គាល់នៅសម័យព្រះគម្ពីរ។
«សមុទ្រកាលីឡេ ជាឈ្មោះរបស់បឹងមួយនៅភាគខាងត្បូងអ៊ីស្រាអែល។ នៅក្នុងគម្ពីរសញ្ញាចាស់ គេហៅថា «សមុទ្រគេនេសារ៉ែត»។
«សមុទ្រដើមត្រែង» ជាឈ្មោះរបស់សមុទ្រដែលមានទីតាំងនៅរវាង ប្រទេសអេស៊ីប និងប្រទេសអារ៉ាប់។ បច្ចុប្បន្ននេះ គេហៅសមុទ្រនេះថា «សមុទ្រក្រហម»។
សមុទ្រប្រៃ (អាចប្រែថា សមុទ្រស្លាប់) មានទីតាំងនៅចន្លោះខាងត្បូងឈាងខាងលិចនៃស្រុកអ៊ីស្រាអែល និងស្រុកម៉ូអាប់បែកបូព៌ា។
សម្តេចយ៉ូណាថានគឺ់ជាឈ្មោះនៃបុរសទីដប់ចុងក្រោយគេក្នុងព្រះគម្ពីរសម្ពន្ធមេត្រីចាស់។ ឈ្មោះនេះមានន័យថា «ព្រះជាម្ចាស់បានប្រទានឲ្យ»។
សាការីគឺជាហោរាដែលបានប្រកាសទំនាយនៅក្នុងរាជ្យនៃព្រះបាទដារីយុសទី១ របស់អាណាចក្រពែរ្ស។ កណ្ឌគម្ពីរសាការីនៅក្នុងគម្ពីរសម្ពន្ធមេត្រីចាស់គឺសុទ្ធសឹងជាពាក្យទំនាយរបស់គាត់ ដែលបានជំរុញឲ្យពួកយូដាដែលត្រឡប់ពីនិរទេសមកវិញ បានសាងសង់ព្រះវិហារឡើងវិញ។
នៅក្នុងគម្ពីរសម្ពន្ធមេត្រីថ្មី សាការីគឺជាសង្ឃម្នាក់របស់ពួកយូដា ក្រោយមកកា្លយជាឪពុករបស់យ៉ូហានបាទិស្ត។
លោកសាខេ គឺជាអ្នកយកពន្ធ មកពីក្រុងយេរីខូ គាត់គឺជាអ្នកដែលបានឡើងដើមឈើ ដើម្បីឲ្យបានឃើញព្រះយេស៊ូ ដែលមនុស្សជាច្រើនកំពុងចោមរោមព្រះអង្គ។
សាដុកគឺជាឈ្មោះរបស់មហាបូជាចារ្យដ៏សំខាន់ម្នាក់ នៅក្នុងប្រទេសអ៊ីស្រាអែល ក្នុងរាជ្យរបស់ព្រះបាទដាវីឌ។
លោកសាប់យូឡូនគឺជាកូនប្រុសចុងក្រោយដែលនាងលេអាបានបង្កើតឲ្យលោកយ៉ាកុប ហើយក៏បានក្លាយទៅជាកុលសម្ព័ន្ធមួយក្នុងចំណោមកុលសម្ព័ន្ធទាំង១២របស់អ៊ីស្រាអែល។
សារ៉ុនគឺជាឈ្មោះរបស់វាលមួយ ជាទឹកដីដែលមានជីជាតិ នៅតាមបណ្តោយឆ្នេរនៃសមុទ្រមេឌីទែរ៉ាណេ នៅប៉ែកខាងត្បូងនៃភ្នំកើមែល។ ត្រូវបានគេស្គាល់ផងដែរ «វាលសារ៉ុន»។
លោកភីលីពជាសាវ័កម្នាក់ក្នុងចំណោមសាវ័កទាំង១២នាក់របស់ព្រះយេស៊ូ។ គាត់មកពីក្រុងបេតសៃដា។
សាសន៍ពេរិស៊ីត គឺជាសាសន៍មួយនៃសាសន៍ផ្សេងៗទៀតដែលរស់នៅលើទឹកដីកាណាន។ មានមនុស្សមួយចំនួនតូចដែលស្គាល់ថាអ្នកណាជាដូនតារបស់ក្រុមមនុស្សនេះឬផ្នែកមួយណានៃស្រុកកាណានដែលពួកគេបានរស់នៅ។
សាឡូម៉ូន គឺជាបុត្រាមួយអង្គក្នុងចំណោមបុត្រាជាច្រើនផ្សេងទៀតរបស់ស្ដេចដាវីឌ។ មាតារបស់ព្រះអង្គគឺនាងបាតសេបា។
លោកសិម គឺជាកូនប្រុសច្បងក្នុងគ្រួសាររបស់លោកណូអេ ដែលបានចូលទៅក្នងទូកធំអំឡុងពេលដែលទឹកជំនន់ពាសពេញពិភពលោក ដែលបានរៀបរាប់ក្នុងគម្ពីរលោកុប្បត្តិ។
ស៊ីគែមជាក្រុងដែលស្ថិតនៅក្នុងស្រុកកាណាន និងខាងជើងក្រុងយេរូ៉សាឡិម ប្រហែលជា ៦៤ គីឡូម៉ែត្រ។ ស៊ីគែមគីឈ្មោះរបស់បុរសម្នាក់ដែលមាននៅក្នុងគម្ពីរសម្ពន្ធមេត្រីចាស់។
ភ្នំស៊ីណាយគឺជាឈ្មោះនៃភ្នំមួយដែលប្រហែលជាស្ថិតនៅភាគខាងត្បូងដែលឥឡូវហៅថា ឧបទ្វីបស៊ីណាយ។ ត្រូវបានគេស្គាល់ថា «ភ្នំហោរែប»។
ទៅទឹកដីសន្យា។
ស៊ីណើរមានន័យថា «ស្រុកមានទន្លេពីរ» ហើយក៏ជាឈ្មោះនៃតំបន់ទន្លេ ឬតំបន់មួយនៅភាគខាងត្បូងនៃស្រុកមេសូប៉ូតាមា។
ស៊ីម៉ាយគឹជាឈ្មោះបុរសជាច្រើននៅក្នុងគម្ពីរសម្ពន្ធមេត្រីចាស់។
លោកស៊ីម៉ូនជាអ្នកជាតិនិយមក្នុងចំណោមសិស្សទាំងដប់ពីររបស់ព្រះយេស៊ូ។
នៅក្នុងព្រះគម្ពីរមានបុរសជាច្រើនដែលមានឈ្មោះថាស៊ីម្មាន។
លោកស៊ីឡាសជាមេដឹកនាំម្នាក់ក្នុងចំណោមអ្នកជឿនៅក្រុងយេរូ៉សាឡិម។
ស៊ីឡូគឺជាក្រុងដែលមានជញ្ជាំងនៅស្រុកកាណានដែលបានច្បាំងឈ្នះដោយជនជាតិអ៊ីស្រាអែលក្រោមការដឹកនាំរបស់លោកយ៉ូស្វេ។
ស៊ូកូត គឺជាឈ្មោះនៃក្រុងដែលស្ថិតនៅក្នុងព្រះគម្ពីរសម្ពន្ធមេត្រីចាស់។ ពាក្យ «ស៊ូកូត» មានន័យថា «ទីជម្រក»។
សូដុមគឺជាទីក្រុងមួយដែលស្ថិតនៅទឹកដីកាណានភាគខាងត្បូង ជាកន្លែងដែលលោកឡុតជាក្មួយប្រុសរបស់លោកអប្រាហាំបានរស់នៅជាមួយប្រពន្ធ និងកូនៗរបស់គាត់។
សូរូបាបិលគឺជាឈ្មោះរបស់មនុស្សពីរនាក់ដែលនៅក្នុងសាសន៍អ៊ីស្រាអែលនៅក្នុងសម្ពន្ធមេត្រីចាស់។
សូអារជាទីក្រុងតូចមួយដែលឡុតបានរត់ភៀសខ្លួនទៅជ្រកកោន ពេលដែលព្រះអង្គបំផ្លាញក្រុងសុដុម និងក្រុងកូម៉ូរ៉ា។
សេដេគា គឺជាបុត្រារបស់ព្រះបាទយ៉ូសៀស គឺជាស្តេចចុងក្រោយនៅយូដា (ឆ្នាំ៥៩៧-៥៨៧ មុន គ.ស) ជាមួយគ្នាក៏មានមនុស្សមួយចំនួនឈ្មោះសេដេគា នៅក្នុងសម្ពន្ធមេត្រីចាស់ដែរ។
នៅក្នុងគម្ពីរលោកុប្បត្តិ លោកសេតជាកូនទីបីរបស់លោកអដាម និងនាងអេវ៉ា។
នៅសម័យបុរាណ សេបាគឺជាអរិយធម៌បុរាណ ឬតំបន់ទឹកដីដែលមានទីតាំងស្ថិតនៅភាគខាងត្បូងនៃប្រទេសអារ៉ាប់។
សេបេដេ គឺជាអ្នកនេសាទត្រីមកពីស្រុកកាលីឡេ គេស្គាល់គាត់ ដោយសារតែគាត់មានកូនប្រុសពីរនាក់ យ៉ាកុប និង យ៉ូហាន ដែលជាសិស្សរបស់ព្រះយេស៊ូ។ គេស្គាល់នៅក្នុងគម្ពីរសម្ពន្ធមេត្រីថ្មី ថាជា «កូនរបស់លោកសេបេដេ»។
សេផានាគឺជាកូនរបស់លោកគូស៊ី ជាហោរាដែលបានរស់នៅក្រុងយេរូ៉សាឡិមក្នុងរាជ្យរបស់ព្រះបាទយ៉ូសៀស។ គាត់រស់នៅក្នុងសម័យកាលជាមួយគ្នានឹងលោកយេរេមាដែរ។
ពាក្យសេសារ គឺជាឈ្មោះ ឬ ជាតំណែង ឬ ជាងា ត្រូវបានប្រើ សម្រាប់អ្នកគ្រប់គ្រងជាច្រើននៅក្នុងអាណាចក្ររ៉ូម។ នៅក្នុងព្រះគម្ពី ឈ្មោះនេះ សំដៅលើអ្នកគ្រប់គ្រងបីខុសគ្នានៅក្នុងរ៉ូម។
សេសារា ជាឈ្មោះក្រុងមួយនៅមាត់សមុទ្រ មេឌីតឺរាន ប្រមាណជា៣៩គីឡូម៉ែត្រ ទៅខាងត្បូងភ្នំ ហឺមូន។
ស្តេចនេប៊ូក្នេសាគឺជាស្តេចនៃអាណាចក្របាប៊ីឡូនដែលមានទាហានយ៉ាងខ្លាំងក្លា ហើយបានគ្រប់គ្រងលើប្រជាជន និងជាតិសាសន៍ជាច្រើន។
ស្តេចអូសៀស សោយរាជ្យនៅក្នុងព្រះជន្ម ១៦ ព្រះវស្សា ហើយបានគ្រងរាជ្យអស់រយៈពេល ៥២ឆ្នាំ ដែលជាការគ្រងរាជ្យដ៏យូរមិនធម្មតា។ ស្តេចអូសៀស ទ្រង់ក៏បានស្គាល់ «អសារា» ដែរ។
គ្រួសារលោកអប្រាហាំ បានរស់នៅក្នុងស្រុកបាដន អើរ៉ាមមុនពេលទៅរស់នៅលើទឹកដីកាណាន។
កាឡាតជាឈ្មោះនៃតំបន់ភ្នំមួយដែលនៅខាងកើតទន្លេយ័រដាន់ ជាកន្លែងដែលកុលសម្ព័ន្ធអ៊ីស្រាអែលរស់នៅមានដូចជា កាដ កុលសម្ព័ន្ធរូបេន និងកុលសម្ព័ន្ធម៉ាណាសេ។
ស្រុកកូសែនជាតំបន់មួយដែលមានទីតាំងនៅតាមដងទន្លេនីលនៅភាគខាងជើងស្រុកអេស៊ីប។
នៅសម័យព្រះបាទដាវីឌ ស្រុកកេស៊ូរីជាអាណាចក្រតូចមួយដែលមានទីតាំងស្ថិតនៅប៉ែកខាងកើតនៃសមុទ្រកាលីឡេ រវាងប្រទេសអ៊ីស្រាអែល និងប្រទេសស៊ីរី។
ស្រុកខាល់ដេ ជាតំបន់មួយនៅខាងត្បូង ស្រុកមេសូប៉ូតាមៀ ឬ បាប៊ីឡូន។ មនុស្សដែលរស់នៅតំបន់នេះត្រូវបានហៅថាសាសន៍ខាល់ដេ។
គីលីគាគឺជាខេត្តតូចមួយនៅក្នុងរ៉ូម ដែលមានទីតាំងនៅភាគខាងត្បូងនៃប្រទេសប្រទេសតួគីបច្ចុប្បន្ន។ នៅជាប់ព្រំប្រទល់សមុទ្រ អាជីអាន់។
ណាសារ៉ែតគឺជាក្រុងមួយនៃតំបន់កាលីឡេស្ថិតនៅភាគខាងជើងនៃប្រទេសអ៊ីស្រាអែល។ វាមានចម្ងាយប្រហែលមួយរយគីឡូម៉ែតពីភាគខាងជើងនៃក្រុងយេរូសាឡឹម ប្រសិនបើធ្វើដំណើរដោយជើងត្រូវចំណាយរយៈពេលប្រហែលពីបីទៅប្រាំថ្ងៃ។
ស្រុកបាសានជាតំបន់មួយនៃទឹកដីភាគខាងកើតបឹងកាលីឡេ។ ស្រុកបាសានលាតសន្ធឹងនៅក្នុងតំបន់ស៊ីរីសព្វថ្ងៃ និងតាមជ្រលងកូឡាន។
ស្រុកប៉ុនតុសជាខេត្តមួយរបស់ចក្រភពរ៉ូមនៅក្នុងសម័យកាលនៃចក្រភពរ៉ូមនិងក្រុមជំនុំសម័យដើម។ វាមានទីតាំងសិ្ថតតាមបណ្ដោយឆ្នេរសមុទ្រភាគខាងត្បូងនៃសមុទ្រខ្មៅ និងភាគខាងជើងនៃប្រទេសទួរគីសព្វថ្ងៃនេះ។
ស្រុកពើស៊ី ជាចក្រភពដែលមានអំណាចនៅក្នុងរាជ្យស្តេច ស៊ីរូស ក្នុងឆ្នាំ៥៥០ មុន គ្រឹស្តសករាជ ។ ស្រុកពើស៊ីមាន ទីតាំងស្ថិតនៅប៉ែកអាគ្នេយ៍នៃទីក្រុងបាប៊ីឡូន និង ទីក្រុងអាសស៊ើរនៅតំបន់មួយដែលសព្វថ្ងៃនេះស្ថិតនៅប្រទេសអ៊ីរ៉ង់។
ភីលីស្ទីនជាតំបន់ធំមួយនៅលើទឹកដីកាណាន ដែលលាតសណ្ធិងនៅតាមឆ្នេរសមុទ្រមេឌីទែរ៉ាណេ។
នៅសម័យបុរាណស្រុកភេនីស គឺជា ស្រុកដែលមានទ្រព្យសម្បត្តិស្តុកស្តម្ភ ហើយមានទីតាំងស្ថិតនៅស្រុកកាណាន តាមបណ្តោយឆ្នេរនៃសមុទ្រមេឌីទែរ៉ាណេភាគខាងជើងនៃស្រុកអ៊ីស្រាអែល។
ពាក្យថា «ស្រុកយូដា» គឺសំដៅទៅតំបន់របស់ជនជាតិអ៊ីស្រាអែលពីបុរាណ។ ពេលខ្លះវាប្រើសម្រាប់ន័យតូចចង្អៀត ហើយពេលខ្លះវាប្រើសម្រាប់ន័យទូលាយ។
យេសរាលគឺជាឈ្មោះនៃក្រុងដ៏សំខាន់របស់អ៊ីស្រាអែលក្នុងអាណាខេត្តនៃកុលសម្ព័ន្ធកុលសម្ព័ន្ធអ៊ីសាខារ ដែលស្ថិតនៅទិសនិរតីនៃសមុទ្រស្លាប់។
ស្រុកសាម៉ារីជាឈ្មោះរបស់ទីក្រុងមួយដែលព័ទ្ធជុំវិញតំបន់ភាគខាងជើងនៃប្រទេសអ៊ីស្រាអែល។ តំបន់នេះជាប់ទីតាំងនៅចន្លោះវាលទំនាបសារ៉ុននៅទិសខាងលិច ហើយទិសខាងកើតនៃទន្លេយ័រដាន់។
ហាបាគូក គឺជាព្យាការីនៅក្នុងព្រះគម្ពីរសម្ពន្ធមេត្រីចាស់ នៅក្នុងកំឡុងរជ្ជកាលស្តេចយេហូយ៉ាគីម ដែលគ្រងរាជ្យនៅស្រុកយូដា។
ហាម៉ាត់ ធ្លាប់ជាទីក្រុងដ៏សំខាន់មួយក្នុងភាគខាងជើងនៃប្រទេសស៊ីរី ខាងជើងទឹកដីកាណាន។ ជនជាតិហាម៉ាត់ ជាតំណរក្រោយរបស់កូនប្រុសលោកណូអេ កាណាន។
ហ៊ីលគីយ៉ា ជាឈ្មោះសម្ដេចសង្ឃក្នុងរជ្ជកាលព្រះបាទយ៉ូសៀស។
ជននជាតិហេតជាពូជពង្សរបស់លោកហាំ តាមរយះកូនប្រុសរបស់កាណាន។ ពួកគេបានក្លាយជាអាណាចក្រដ៏ធំ ដែលមានទីតាំងនៅក្នុងតួគីនិងភាគខាងជើងប្រទេសភេលីស្ទីន។
ហេប្រុន គឺជាទីក្រុងដែលមានទីតាំងនៅលើទួលខ្ពស់ ជាទីទួលដែលពោពេញទៅដោយថ្ម ដែលមានចម្ងាយប្រហែល ២៦ គីឡូម៉ែត្រពីទីក្រុងយេរូ៉សាឡិម។
នៅក្នុងអំឡុងពេលព្រះយេស៊ូរស់នៅផែនដី ហេរ៉ូឌ អាន់ទីប៉ាសជាអ្នកគ្រប់គ្រងនៃផ្នែកមួយនៃអាណាចក្ររ៉ូម៉ាំង ដែលគ្រប់គ្រងលើអាណាខេត្តកាលីឡេ។
ហេរ៉ូឌាស គឺជាមហេសីរបស់ស្តេចហេរ៉ូឌ អាន់ទីប៉ាស នៅស្រុកយូដា ក្នុងសម័យកាលលោកយ៉ូហានបាទិស្ត។
ហោរាណាថាន់គឺជាហោរាដែលស្មោះត្រង់របស់ព្រះជាម្ចាស់ ដែលរស់នៅកំឡុងពេលដែលស្តេចដាវីឌសោយរជ្យលើអ៊ីស្រាអែល។
ភ្នំហោរ៉ែប គឺជាឈ្មោះមួយផ្សេងទៀតរបស់ភ្នំស៊ីណៃ ជាកន្លែងដែលព្រះជាម្ចាស់បានប្រទានផ្ទាំងថ្មជាមួយនឹងក្រឹត្យវិន័យ។
ឡាសារ និងបងស្រីរបស់គាត់ នាងម៉ារា និងនាងម៉ាថា គឺជាមិត្តសម្លាញ់របស់ព្រះយេស៊ូ។ ជាច្រើនដងទ្រង់ស្នាក់នៅផ្ទះរបស់ពួកគេ នៅភូមិបេតថានី។
អ័គីឡាជាគ្រិស្តបរិស័ទសាសន៍យូដាមកពីស្រុកប៉ុនតុស ជាតំបន់មួយដែលនៅផ្នែកខាងត្បូងនៃឆ្នេរសមុទ្រខ្មៅ។
អ័ដាមគឺជាមនុស្សទីមួយដែលព្រះបានបង្កើត។ គាត់និងប្រពន្ធរបស់លោកអេវ៉ាត្រូវបានបង្កើតឡើងតាមរូបអង្គនៃព្រះ។
អ័ដូនីយ៉ាជាបុត្រទីបួនរបស់ស្តេចដាវីឌ។
អនទ្រេគឺជាម្នាក់ក្នុងចំណោមបុរសទាំង១២នាក់ដែលព្រះយេស៊ូបានជ្រើសរើសឲ្យក្លាយជាសិស្សជិតស្និទ្ធរបស់ទ្រង់ (ក្រោយមកក៏ហៅថាសាវ័ក)។
អ័ប៊ីម្ម៉ាឡិច ជាស្តេចសាសន៍ភីលីស្ទីនសោយរាជ្្យក្នុងស្រុកកេរ៉ា នៅជំនាន់លោកអ័ប្រាហាំ និងលោកអ៊ីសាករស់នៅក្នុងស្រុកកាណាន។
អ័ប៊ីយ៉ាជាឈ្មោះស្តេចសាសន៍យូដាមួយអង្គសោយរាជ្យពីឆ្នាំ៩១៥-៩១៣ មុនគ្រិស្តសករាជ។ ទ្រង់ជាបុត្រស្តេចរេហូបោម។ ក្នុងគម្ពីរសម្ព័ន្ធមេត្រីចាស់មានមនុស្សមួយចំនួនទៀតមានឈ្មោះ អ័ប៊ីយ៉ាដែរ។
អ័បៀថើរ ជាសម្តេចសង្ឃសម្រាប់ជនជាតិអ៊ីស្រាអែល ក្នុងរាជ្យស្តេចដាវីឌ។
(សូមមើលសាដុក · សូល (OT) · ដាវីឌ · សាឡូម៉ូន · អ័ដូនីយ៉ា)
អាប់រ៉ាម ជាសាសន៍ខាល់ដេពីក្រុងអ៊ើរ ជាអ្នកដែលព្រះបានជ្រើសរើសមកធ្វើជាព្ធយុកោនៃសាសន៍អ៊ីស្រាអែល។ ព្រះបានប្តូរឈ្មោះគាត់ទៅជា «អ័ប្រាហាំ»
អ័ម៉ាស៊ីយ៉ាក្លាយជាស្តេចលើអាណាចក្រនៃស្រុកយូដានៅពេលដែលបិតាទ្រង់ព្រះបាទយូអាសត្រូវបានគេធ្វើឃាដ។
អ័ម៉ូសគឺជាឪពុករបស់ហោរាអេសាយ។
អសារាគឺជាឈ្មោះបុរសមួយចំនួននៅក្នុងគម្ពីរសម្ព័ន្ធមេត្រីចាស់។
អ័ហាប់ជាស្តេចដែលប្រព្រឹត្តអំពើអាក្រក់ដែលសោយរាជ្រនៅអាណាចក្រអ៊ីស្រាអែលខាងជើងក្នុងឆ្នាំ ៨៧៥ រហូតដល់ ឆ្នាំ ៨៥៤ មុនគស។
អ័ហាស៊ីយ៉ា គឺជាឈ្មោះនៃស្តេចពីរអង្គ មួយអង្គគឺជាស្តេចគ្រប់គ្រងលើអាណាចក្រអ៊ីស្រាអែល និងមួយអង្គទៀតគ្រប់គ្រងលើអាណាចក្រយូដា។
ទ្រង់ឡើងគ្រង់រាជ្យរយះពេលមួយឆ្នាំ (៨៤១ មុន គស) ហើយត្រូវបានសំលាប់ដោយលោកយេហ៊ូវ។ កូនប្រុសរបស់លោកអ័ហាស៊ីយ៉ា ព្រះបាទយ៉ូអាសនៅទីបំផុតត្រូវឡើងសោយរាជ្យជាសេ្តចជំនួសបិតាទ្រង់។
អ័ហ៊ីយ៉ាគឺជាឈ្មោះបុរសផ្សេងៗដែលនៅក្នុងព្រះគម្ពីរសញ្ញាចាស់។ ខាងក្រោមនេះគឺជាឈ្មោះនៃបុរសដែលមានឈ្មោះអ័ហ៊ីយ៉ា :
អាណគឺជាសម្តេចសង្ឃសាសន៍យូដាក្នុងក្រុងយេរូសាឡឹមក្នុងរយះពេល១០ឆ្នាំ ប្រហែលពីឆ្នាំទី៦នៃគសដល់ឆ្នាំទី១៥គស។ បន្ទាប់មកលោកក៏បានដកចេញពីសម្តេចសង្ឃដោយរដ្ឋាភិបាលរ៉ូម ទោះបីជាយ៉ាងណាលោកអាណនៅតែបន្តរជាអ្នកដឹកនាំដែលមានឥទ្ធិពលម្នាក់ក្នុងចំណោមសាសន៍យូដា។
អាំណូនគឺជាកូនប្រុសច្បងរបស់ស្តេចដាវីឌនិងអ័រហ៊ីណោមជាភរិយារបស់លោក។
អាន់ទីយ៉ូកគឺជាឈ្មោះរបស់ក្រុងពីរនៅក្នុងគម្ពីរសម្ព័ន្ធមេត្រីថ្មី។ មួយនៅក្នុងប្រទេសស៊ីរី ជិតឆ្នេរសមុទ្ឬមេឌីទែរ៉ាណេ។ ហើយមួយទៀតនៅក្នុងអាណាចក្ររ៉ូមក្នុងខេត្តពីស៊ីឌា នៅជិតក្រុងកូឡុស។
អាប់សាឡំម ជាកូនប្រុសទី៣របស់ស្តេចដាវីឌ គាត់ត្រូវបានគេស្គាល់ដោយសាររូបរាងសង្ហានិងភាពឆេះឆួលរបស់គាត់។
សាសន៍អាម៉ាឡេកគឺជាក្រុមកុលសម្ព័ន្ធដែលរស់នៅពាសពេញប៉ែកខាងត្បូងនៃស្រុកកាណាន ពីទីរហោស្ថានណេកិបឆ្ពោះទៅស្រុកអារ៉ាប់។ ក្រុមមនុស្សនេះមានពូជអំបូរកើតពីអាម៉ាឡេក និងជាចៅប្រុសរបស់លោកអេសាវ។
«ប្រជាជនអាំម៉ូន» ឬ «សាសន៍អាំម៉ូន» គឺជាក្រុមមនុស្សក្នុងស្រុកកាណាន។ ពួកគេជាពូជពង្សរបស់ បេន-អាំមី ជាកូនប្រុសបង្កើតរបស់ឡុតជាមួយកូនស្រីពៅរបស់គាត។
ពួកអាម៉ូរីគឺជាក្រុមប្រជាជនដែលមានអំណាចជាងគេ ហើយពួកគេជាពូជពង្សរបស់កាណានត្រូវជាចៅប្រុសរបស់លោកណូអេ។
នៅក្នុងគម្ពីរសម្ព័ន្ធមេត្រីចាស់ «អារ៉ាបា» ជាញឹកញាប់សំដៅទៅលើទីរហោស្ថានដ៏ធំមួយ និងតំបន់វាលស្មៅដែលបូករួមជាមួយនឹងជ្រលងព័ទ្ធជុំវិញទន្លេយ័រដាន់ និងលាតសន្ធឹងពីផ្នែកខាងត្បូងទៅចុងផ្នែកខាងជើងនៃសមុទ្រក្រហម។
នៅក្នុងព្រះគម្ពីរ «អារ៉ារ៉ាត» ជាឈ្មោះដែលបានដាក់លើទឹកដីមួយ ឬអាណាចក្រមួយ និងជួរភ្នំ។
នៅក្នុងសម័យព្រះគម្ពីរ អាសកាឡូនជាក្រុងធំរបស់ភីលីស្ទីន ដែលមានទីតាំងនៅតាមឆ្នេរសមុទ្ឬមេឌីទែរ៉ាណេ។ ក្រុងនេះ មាននៅក្នុងអ៊ីស្រាអែលសព្វថ្ងៃ។
អាសស៊ើជាប្រជាជាតិមួយដែលមានអំណាច នៅក្នុងអំឡុងពេលដែលជនជាតិអ៊ីស្រាអែលរស់នៅក្នុងទឹកដីកាណាន។ អាណាចក្រអាសស៊ើជាប្រជាជាតិមួយក្រុមដែលគ្រប់គ្រងដោយស្តេចអាសស៊ើ។
នៅសម័យព្រះគម្ពីរសម្ព័ន្ធមេត្រីថ្មី «អាស៊ី» ជាឈ្មោះរបស់ខេត្តមួយរបស់អាណាចក្ររ៉ូម។ វាមានទីតាំងនៅភាគខាងលិចប្រទេសទួរគីបច្ចុប្បន្ន។
អ៊ីសាក គឺជាកូនតែមួយគត់របស់លោកអប្រាហាំ និងនាងសារ៉ា។ ព្រះជាម្ចាស់បានសន្យាថានឹងប្រទានកូនប្រុសឲ្យពួកគេ ទោះបីជាពួកគេមានវ័យចាស់ណាស់ហើយក៏ដោយ។
អ៊ីសាខារគឺជាកូនទីប្រាំរបស់លោកយ៉ាកុប។ នាងលេអាគឺជាម្ដាយរបស់គាត់។
អ៊ូរី ជាមនុស្សសុចរិត ហើយជាទាហានដ៏ល្អបំផុតរបស់ស្តេចដេវីឌ។ ជាញឹកញាប់គាត់ត្រូវបានហៅថា «លោកអ៊ូរីជាជនជាតិហេត»។
អើថាស៊ើកសេសជាស្តេចដែលសោយរាជ្យនៅលើអាណាចក្រពើស៊ី ពីឆ្នាំ ៤៦៤-៤២៤មុនគ្រីស្ទសករាជ។
«អើរ៉ាម» ជាឈ្មោះរបស់បុរសពីនាក់នៅក្នុងគម្ពីរសម្ព័ន្ធមេត្រីចាស់។ ហើយវាក៏ជាឈ្មោះរបស់តំបន់នៅខាងជើងស្រុកកាណាន បច្ចុប្បន្ននេះ ជាទីតាំងរបស់ប្រទេសស៊ីរី។
អេដុមគឺជាឈ្មោះមួយទៀតសម្រាប់លោកអេសាវ។ តំបន់ដែលជាកន្លែងដែលគាត់បានរស់នៅ ហើយត្រូវបានគេស្គាល់ថាជា «អេដុម» ហើយក្រោយមកទៀត «ស្រុកអេដុម»។ «ជនជាតិអេដុម» គឺជាកូនចៅរបស់គាត់។
នៅសម័យបុរាណអេដែនគឺជាតំបន់ដែលមានសួនច្បារមួយដែលព្រះបានដាក់បុរស និងស្ដ្រីដំបូងឲ្យរស់នៅ។
អេត្យូពីគឺជាប្រទេសមួយនៅទ្វីបអា្រហ្វិក ដែលមានទីតាំងស្ថិតនៅខាងត្បូងអេស៊ីបដែលជាប់ព្រំប្រទល់ដោយទន្លេនីលទៅខាងលិច និងដោយសមុទ្រក្រហមនៅទិសខាងកើត។ មនុស្សម្នាក់មកពីប្រទេសអេត្យូពីគឺជាជនជាតិអេត្យូពី។
អេនកេឌីគឺជាឈ្មោះក្រុងមួយនៅក្នុងទីរហោស្ថាននៃស្រុកយូដាភាគអាគ្នេយ៍ក្រុងយេរូ៉សាឡិម។
អេបិលជាកូនប្រុសទី២របស់អ័ដាម និងអេវ៉ា។ គាត់ជាប្អូនប្រុសរបស់កាអ៊ីន ។
អេប្រាតាគឺជាឈ្មោះរបស់ក្រុង និងតំបន់មួយនៅភាគខាងជើងនៃអ៊ីស្រាអែល។ ក្រោយមកទីក្រុងអេប្រាតាត្រូវបានគេហៅថា «ភូមិបេថ្លេហិម» ឬ «អេប្រាតា-បេថ្លេហិម»។
អេប្រាអិមជាកូនទីពីររបស់លោកយ៉ូសែប។ កូនចៅរបស់គាត់ដែលជាពូជពង្សរបស់លោកអេប្រាអ៊ីមបានបង្កើតកុលសម្ព័ន្ធមួយក្នុងចំណោមកុលសម្ព័ន្ធទាំងដប់ពីរនៃជនជាតិអ៊ីស្រាអែល។
អេភេសូរជាទីក្រុងរបស់ជនជាតិក្រិកពីបុរាណនៅលើឆ្នេរសមុទ្រភាគខាងលិច ដែលបច្ចុប្បន្នជាប្រទេសតួកគី។
អេម៉ុសគឺជាហោរាស្រុកអ៊ីស្រាអែលដែលរស់នៅក្នុងកំឡុងពេលព្រះបាទអូសៀសជាស្តេចនៃស្រុកយូដា។
អេលីយ៉ាគីមគឺជាឈ្មោះបុរសពីរនាក់នៅក្នុងគម្ពីរសម្ពន្ធមេត្រីចាស់។
អេលាមជាកូនប្រុសរបស់លោកសិម និងជាចៅរបស់លោកណូអេ។
អេលាសារគឺជាឈ្មោះរបស់បុរសមួយចំនួននៅក្នុងព្រះគម្ពីរ។
អេសាជាស្តេច សោយរាជ្យនៅលើអាណាចក្រយូដា អស់រយៈពេលសែសិបឆ្នាំ ពីឆ្នាំ ៩១៣-៨៧៣ មុនគ្រិស្តសករាជ។
អេស៊ើរគឺជាកូនទីប្រាំបីរបស់លោកយ៉ាកុប។ ពូជពង្សរបស់លោកជាអំបូរមួយក្នុងចំណោមអំបូរទាំងដប់ពីររបស់អ៊ីស្រាអែល ត្រូវបានគេហៅថា «អេស៊ើរ»។
អេសេគាលជាព្យាការីរបស់ព្រះនៅក្នុងអំឡុងពេលនិរទេសខ្លួន នៅពេលដែលជនជាតិយូដាជាច្រើនត្រូវបានគេយកទៅប្រទេសបាប៊ីឡូន។
អេសេគាល គឺជាស្តេចទី ១៣ គ្រប់គ្រងលើយូដា។ ទ្រង់គឺជាស្តេចដែលជឿទុកចិត្ត និងគោរពស្តាប់បង្គាប់ព្រះជាម្ចាស់។
អែសរ៉ាគឺជាបូជាចារ្យជនជាតិអ៊ីស្រាអែល ហើយជាអ្នកមានជំនាញខាងច្បាប់របស់ជនជាតិយូដាដែលបានកត់ត្រាប្រវត្ដិសាស្ដ្រនៃការវិលត្រឡប់របស់ជនជាតិអ៊ីស្រាអែលពីក្រុងបាប៊ីឡូនដែលជនជាតិអ៊ីស្រាអែលត្រូវចាប់ជាឈ្លើយអស់រយៈពេល 70 ឆ្នាំ។
ជាទូទៅ «អ្នកបង្កើត» គឺជាអ្នកធ្វើ ឬបង្កើតអ្វីមួយ។
ពាក្យថា «អ្នកសំណប់នៃព្រះ» គឺជាពាក្យនៃការគោរពសំដៅទៅលើព្យាការី ឬហោរារបស់ព្រះអម្ចាស់។ វាក៏ត្រូវបានប្រើដើម្បីសំដៅទៅលើទេវតារបស់ព្រះយេហូវ៉ាផងដែរ។