Pasal 13

1 Mun aku d'pat ngomong d'lom bahaso-bahaso ensio kant b'lo malekat, tetapi com mpunya'ik kasih, aku te gong yo bebunyi kant canang yo gemerencing. 2 Mun aku mpunya'ik karunia benubuat kant ngetau'ik semuo rahasia kant semuo pengetahuan, kant mun aku mpunya'ik semuo iman ntuk mindahkan gunung-gunung, tapi com ado kasih, aku kan'ak pei-pei. 3 Mun aku mborikkan semuo hartaku ntuk mborik makan kepado urank miskin, kant nyorahkan tubuhku ntuk dibakar, tapi com ado kasih, sikit pun com ado guno'a b'giku. 4 Kasih nyin besabar kant bemurah ati, kasih nyin com cemburu, com memegahkan dirik, kant com sombung, 5 com ngelakukan yo com pantas, com ngogok kepentingan dirik surank, com mudah godik, com mperitungkan kesalahan urank lain, 6 com besukocita atas kecombenaran, ngelainkan besukocita d'lom kebenaran. 7 Kasih nyin tahan nanggung segelo sesuatu, mpecayok'ik segelo sesuatu, ngarapkan segelo sesuatu, kant saber nanggung segelo sesuatu. 8 Kasih com kolok be'akhir. Nubuat akan be'akhir, bahaso roh akan beronti; kant pengetahuan akan lonyap. 9 Dongah, kito ngetau'ik seb'gian mah kant kito benubuat seb'gian mah. 10 Tapi, tengkalo yo sempurna d'tang, yo sebagian nyin akan dilonyapkan. 11 Tengkalo aku anak-anak, aku ngomong tokuh anak biak, aku bepiker tokuh anak biak, kan ngitung tokuh anak biak. Tengkalo aku nj'di dewasa, aku ninggelkan hal-hal yo anak biak nyin. 12 Dongah tum kito nongan d'lom kaco secaro samar-samar, tapi lalu muko kan muko. Tum, aku engkah ngenal seb'gian, tapi lalu aku akan ngenal sepenuh'a, tokuh aku gam com dikenal'ik seponuh'a. 13 J'di, tum ketigo hal tuk yo tetap tinggel, yaknyin iman, pengarapan, kant kasih; tapi yo tebosar d'rik ketigo'a te kasih.