¹ E lle dicia. En verdade vos digo que hai alguns dos que estan eiquí , que non probara a morte ata que veña o reino de Deus , despois que veña con poder. ² Seis días despois , Xesús colleu a Pedro , a Xacobe ea Xoán e os levou aparte, sos, a un monte alt, e transfigurouse. diante deles. ³ E a suas roupas volvéronse resplandecentes moi brancas coma ningun lavador na terra poidera emblanquecer. ⁴ E se lles apareceu Elías xunto con Moisés , eles e bo questemos eiquí estabán a falar con Xesús. Entón ⁵ Pedro, intervindo dixo a Xesús: Rabí, e bo questemos eiquí fagamos tres cabanas, unha pa tí outra pa Moisés e outra pa Elías. ⁶ Pois el non sabia o que dicie, pois estaban aterrados ⁷ Entón formouse unha nube e cubriunos e unha voz saiu da nube. Este e meu Fillo amado a El escoitar. ⁸ De supeto miraron arededor pero xa non viron a ninguen con eles, si non so a Xesús ⁹ Cando baixaban do monte ordenoulle que non contaran a ninguen o que mirararon ata que o Fillo do Home resucitara d medio dos mortos. ¹⁰ E goardaron o que dician para si mesmos. discutindo entre eles que significaría ergerse dentre os mortos ¹¹ E lle preguntaron dicindo; Por qué dicen os escribas que Elías ten que vir primeiro? ¹² El lle dixo: e certo que Elías a vir primeiro restaurará todas as cousas sin en ainda Coma esta escrito, do fillo do Home que padeza moito e sexa desprezado? ¹³ Pero eu vos digo que Elías xa viu, e lle fixeron canto quixeron, tal coma estaba escrito del. ¹⁴ Cando eles volveron onde os outros discípulos viron unha garnde multitude o rededor deles e a uns escribas que descutian con eles. ¹⁵ De segida cando a multitude mirou a Xesús quedou sorprendida , e correndo cara el o saludaban. ¹⁶ El preguntoulle ;Que discutides con eles? ¹⁷ Un da multitude respondeulle: Mestre, truxente a meu fillo que ten un espítito inmundo. ¹⁸ e sempre sa popdera del e o derruba e bota espume pola boca e moer os dentes, e vaise consumindo, lle dixen aos teus discípulos que o ximparan fora , pero non puideron. ¹⁹ Respondéndolle Xesús dixo: ¡Oh xeneración incrédula, Hasta cúando tendrei que soportarvos? ¡Traermo!l ²⁰ E llo trouxeron. E cando o espíritu mirou a Xesús decontado sacudiu con forza ao rapaz que caindo ao a terra arrebolos e botaba espume pola boca. ²¹ Xesús preguntoulle ao pai Canto tempo fai que lle pasa isto? E el respondeulle; dende pequeno. ²² E moita veces o botaba no fogo e tamén na augua pa destruilo. Pero sí tí podes facer algures, ten misericordia de nos e axúdanos. ²³ Xesús lle dixo: Cóma , sí tí podes? Todas as cousas son posibles para o que cree. ²⁴ De inmediato o pai do rapaz berrou e dixo: Creo: axudame na miña incredulidade. ²⁵ Cando Xesús mirou que se xuntaba unha garnde multitude, reprendeu ao espíritu inmundo, dicindolle Espíritu , mudo e xordo, eu ordenote sal de él e non volvas a entrar. ²⁶ E depois de berrar e sacudirlo con fortes combulsions, saíu eo rapaz quedou coma morto, tanto que a malloria deles dician¡ Está morto! ²⁷ Pero Xesús collendolle a man ergueuno , e el puxose en pé ²⁸ Cando Xesús entrou na casa, seus discípulos preguntaronlle, aparte: Por qué nos non poidemos botalo fora? ²⁹ El dixo: " Esta clase non pode sair, sinon con oración" ³⁰ Salindo de alí, ivan pasando por Galilea., e El non quería que ninguen o soupera. ³¹ Porque insinaba a seus discípulos e lles dicia; O Fillo do Home sará entregado en mans dos homes e o matarán : e despois de morto, aos tres días resucitará. ³² Pero eles non entenderon o que dicia e tiñan medo de preguntarlle. ³³ E chegaron a Capernaún, e estando xa na casa, lle preguntoú, Que estabades a descutir po lo camiño?. ³⁴ Pero eles gardaron silencio, porque no camiño descutian entre eles de quen de-les sería o mallor, ³⁵ Sentou, chamou aos doce e lle dixo: Se algun desexa ser o primeiro, será o derradeiro de todos eo sirvinte de todos. ³⁶ El colledo un neno, no medio deles púxoo no colo e dixo: O que recibe un neno coma este no meu nome , a mín me recibe, e ³⁷ o que me recibe , non me recibe amín senón a quen me enviou ³⁸ Xoán lle dixo: Mestre, miramos a uns botando fora demos no teu nome, tratamos de impedirllo, porque non nos siguian. ³⁹ Pero Xesús dixolles: Non llo impidades , porque non hai nadie que faga un milagre no meu nome , e que poda de seguido falar mal de mín. ⁴⁰ Pois o que non está contra nos,por nos está. ⁴¹ Porque quen vos dea para beber un vaso de auga por razón de voso nome, como seguidores de Cristo en verdade digovos que non perdera a sua recompensa ⁴² E Calesquera que faga tropezar a un destes pequeniños que creen en mín, mellor lle tivesen atada ao pescozo unha pedra de muiño, das que move un burro e o uberan botado o mar.. ⁴³ Se a túa man é ocasión de pecar , cortaa porque é mellor entrar na vida manco que tendo as duas mans ir ao fogo que nunca se apaga. ⁴⁴ Donde O GUSANO DELES NON MORRE É O FOGO NON SE APAGA ⁴⁵ É sé o teu pé che dá ocasión de pecar, córtao é mellor entrar coxo na vida, que tendo os dous pés ser botado no inferno. ⁴⁶ ONDE O GUSONO NUNCA MORRE É O FOGO SA PAGA ⁴⁷ E se o teu ollo che faí pecar, arrincao , é mellor entrar ao reino de Deus, con un ollo solo, que tendo dous ollos ser botado ao inferno. ⁴⁸ ONDE O GUSANO NON MORRE É O FOGO NON SE APAGA. ⁵⁰ Pois todos serán salgados con fogo ⁴⁹ A sal e boa, pero si asal perdo seu sabor. Conque a sazonaredes? Tende sal en vos e estade en paz uns cos outros.