70 ¹ خدایا، بیأ می نجاتِ رِه، ای خداوند عجله بوکون و می فریاد فَأرس. ² اوشَأنی کی می جانِ قصدَه دَأرد خجالت زده و شرمنده بوبود، و کسانی کی می بدی یَ خَأید آشفته و پریشانَ بود. ³ و کسانی کی مرَه مسخره کوند و هَه هَه گوید، جی سر بیجیری و شرمندگی وَأگردد. ⁴ ولی کسانی کی ترَه رو اَورد، شادی و خوشحالی بوکوند، و اوشَأنی کی تی نجاتَ دوست دَأرد همیشه بوگوید: خدا بزرگه. ⁵ خدایا من فقیرم و نیازمندم، عجله بوکون بیَأ می کمکِ رِه، تو می یاور و می نجات دهنده ایی. پس ای خداوند تأخیر نوکون.