32 ⁵ من خودمِه گوناهانَ تی ورجَه اعتراف بوکودم و می تقصیرانَ جیگا ندم، بوگوفتم: من خداوندِه حضورِ جَه خودمِه گوناهانَ اعتراف کونم. بازن تو می گوناهانَ ببخشه ایی. ⁶ هَنه وَسی وَأستی هر کسی کی ترَه ایمان دَأره و ترَه وفاداره، وختی خو گوناهانِ جَه خبردارَه بوست، تا فرصت نَهه تی حضورِ جَه اعتراف بوکونه، اَجور شخص وختی سختیان ایتَه طوفانِ مَأنستَأن اونِ سر فیوه، هیچموقع آسیبی نیدینه. ⁷ تو می پناهگاهی و مرَه مشکلاتِ جَه نجات دهی. می دیلَ سرودهای نجاتِ اَمرَه شادَه کونی. ⁸ خداوند فرمایه: راهی کی وَأستی بیشی یَ ترَه یاد دهم و ترَه هدایت کونم. و نصیحت کونم و تی جَه چوم اونسَأنم. ⁹ اسب و قاطر مَأنستَأن نادان و بی فهم نیبید کی حتماً وَأستی افسار و دهنه مرَه هدایت بوبود وگرنه تی ورجَه نَأید. ¹⁰ مردمِ شریرِ غم و غصه تمامی نَئره، ولی هر کس کی خدایَ توکل کونه اونِ محبتِ جَه بهره بوره. ¹¹ ای دوروستکاران، اونچی وَسی کی خداوند انجام بدَه دَأره شادی بوکونید، ای کسانی کی اونِ مُطیعید، شادمانی جَه فریاد بوکونید.