باب 8

1 تا عیسی که اِز کُوه اِوی ،دُون یَه جماعت گَپی وَستن وِ دینداش . 2 هَموسو یَه میرهُ جزامی اِوی نشست جلو پاش و وِش گُو: سرورم اَیَربُخوی ،ایتِری پاکُم بکنی. 3 عیسی دستشِن دراز کرد، و قَش دست کشی و وِش گُو: ایخُوم؛ پاک وُو! فوری جُذامش پاک وُوی. 4 بعدش عیسی وِش گُو حواست بو وِ کسی هیچی نگوی، فقط بِرُو تِی کاهن خوتِن نشون بِه پیش کشی که موسی دستور داده، تقدیم بُکن تا گواه بوه. 5 تا عیسی اِوی مین کفرناحوم، یَه سواز رومی اِوی تِیش وا التماس، 6 وِش گُو: سرورم کِنیزُم فلج وُوی خیلی درد ایکشه و مین حونه خُوه. 7 عیسی گُو: مُوایاهُوم و هُون شفا ایُوم. 8 سرواز چُونو جواو دا گُو: سرورم ،مُو لایق نیستُم تو بیِی مین تُوم .فقط تو بُوگو تا کِنیزُم شفا پیدا بُکنه. 9 چونکه مُو میره ای هستُم زیر دست و سروازایی هم زیر دست خُوم دارُم ؛وِ یکی ایگُوم بِرُو، ایره وِ یکی ایگُوم بیُو ایاهه و غلام خُوم ایگُو یُون بُکن، هُو هم وِجا ایاره. 10 عیسی هم وقتی حرفاش فهمی خیلی خوشحال وُوی ،و اونویی که وِ دینداش هِی ایوِین گُو: آمی وِ ایشا ایگُوم که چُنُو ایمونی حتی مین اسرائیل نِیُوم بی. 11 وِایشا ایگُوم ک خیلیا اِز شرق و غرب ،ایاهِن و مین پادشاهی آسمون وا ابراهیم و اسحاق و یعقوب سَر یه سُفره ایشینِن. 12 اما بچیَل ای پادشاهیو بِسه اییُون سَرا، مین تاریکی هَموچو که ایگِریوِن و دندوناشون سَر یَک ایکِشِن. 13 بعد عیسی وِ او سروازُ گُو: برُو، که وِ اندازه ایمونت وِ تو داده وُوی، هَموسو کنیزِش خُو وُوی. 14 وقتی عیسی رَ هونه پطرس، دا زینَشِن دی که تُو کرده، و وَسته. 15 عیسی دستِشن گِره و توش قطع وُوی. پَ هُو ویریستوا، اِز عیسی پذیرایی کِرد. 16 دَم غُرو خیلی اِز دیو زیده هان اِوردِن و هُو وا کِلوم خوش اونون کِردشون سَراوو همه مریضان خُو کرد. 17 تا ایچو پیشگویی اشعیای پیغمبر وِ حقیقت رسی که. هُو ضعفا ایمان گِر و مریضیا یایمان بُرد. 18 وقتی عیسی دی آدمگَل زیادی جمع وُوین دورِش دستور دا بریم اوطرف دریا. 19 هَموسو یکی اِز عالما دینی اِوِی تِیش وِش گُو ای استا هرجا بری اِز تو دسستور ایگِرُم. 20 عیسی وِش گُو: روواه هونه داره و بِنگشتون مین هوا آشیونه. اما کُر انسان جا سَرنادَن نارِه. 21 یَه شاگردی دی وِش گُو: اول بِل تا بِرُم، بُومِن خاک بُکُنم و بیام. 22 اما عیسی وِش گُو مُون پیروی بُکن بِل مُردیَل، مردیَل خاک بُکنن. 23 اوسو عیسی سوار یَه قایقی وُوی وِ شاگرداشم وَستِن وِ دینداش. 24 یهُو یَه طیفون سختی گِره که نزدیک بی قایق غرق وُوه، اما عیسی خُو بی. 25 پَ شاگرداش اِوِین بیارِش کِردن، وِش گُون سرورمون هیچی نَمَنده که غرق وُویم ویری نجاتمون بِه! 26 عیسی وِشون گُو ای کم ایمونا سی چه چونو ترسِستین؟پَ ویریستا وِ باد و آو نهیو زِی و همه جا آروم وُوی. 27 همه وا تعجب و یَک ایگُودِن، یُو چه آدمیه که حتی باد و آو هم وِش فرمون ایبُرِن! 28 هَموسوکه وِ جرجسیان که او طرف دریا بی رسیِن، دوتا میره کِلو دیِن که اِز گورِستون ایوِیدِن، اونو چونو کِلو بیِن که هیچ کس نتِرست تِیشون رد وُوه. 29 اونو جاز زیِن اِی کُرخدا تو چکار ایما داری؟ اِویِدی قبل از موعد ایمان عذاو بی؟ 30 یَزره دیرتروا اونو گله خوکی هِی ایچریِن. 31 دیوا وِ عیسی التماس کِردن گُون اَیَر ایکُنیمون سَرا بِنمون مین او گله گرازون. 32 وِشون گُو برین، دیوا دُویِن رَن مین گله گرازون و تِموم گله اِز بلندی ریسِستِن، مین آو و همه شون هِلاک وُوین. 33 چوپونا گرازون فِرار کِردن، رَن مین شهر و هرچی وُوی و هرچی که سی او دیو زِیدیَلو اتفاق وَسته بی تعریف کِردن. 34 بعد همه مردم سی دیدن عیسی اِوین، و وِش التماس کِردن که اِز اوچو بِره.