¹ Ao amenecer, os principais sacerdotes prepararon deseguida unha reunión cos anciáns, escribas e todo o concilio; e atando a Xesús, levárono e entregárono a Pilato. ² Pilato preguntoulle: Es ti o Rey dos xudeus? Respondendo El, díxolle: Ti o dis. ³ E os principais sacerdotes acusábano de moitas cousas. ⁴ De novo Pilato preguntoulle, dicindo: Non respondes nada? Mira de cantas cousas acúsanche. ⁵ Pero Xesús non respondeu nada máis; de modo que Pilato estaba asombrado. ⁶ Agora ben, en cada festa el afacía soltarlles un preso, o que eles pedisen. ⁷ E un chamado Barrabás fora encarcerado cos sediciosos que cometeran homicidio na insurrección. ⁸ E subindo a multitude, comezou a pedirlle que fixese como sempre lles facía. ⁹ Entón Pilato contestoulles, dicindo: Queredes que vos solte ao Rey dos xudeus? ¹⁰ Porque sabía que os principais sacerdotes entregárano por envexa. ¹¹ Pero os principais sacerdotes incitaron á multitude para que lle pedise que no canto de Jesús soltáselles a Barrabás. ¹² E Pilato, tomando de novo a palabra, dicíalles: Que farei, entón, co que chamades o Rey dos xudeus? ¹³ Eles respondéronlle a berros: Crucifícao! ¹⁴ E Pilato dicíalles: Por que? Que mal fixo? E eles gritaban aínda máis: Crucifícao! ¹⁵ Pilato, querendo compracer á multitude, soltoulles a Barrabás; e despois de facer azoutar a Xesús, entregouno para que fose crucificado. ¹⁶ Entón os soldados levárono dentro do palacio, é dicir, ao Pretorio, e convocaron a toda a cohorte romana. ¹⁷ Vestírono de púrpura, e despois de tecer unha coroa de espiñas, puxéronlla; ¹⁸ e comezaron a vitorealo: Salve, Rey dos xudeus! ¹⁹ Golpeábanlle a cabeza cunha cana e cuspíanlle, e poñéndose de xeonllos facíanlle reverencias. ²⁰ E despois de burlarse del, quitáronlle a púrpura, puxéronlle as súas roupas e sacárono para crucificarlo. ²¹ E obrigaron a un que pasaba e que viña do campo, Simón de Cirene, o pai de Alejandro e Rufo, a que levase a cruz de Xesús. ²² Levárono ao lugar chamado Gólgota, que traducido significa: Lugar da Caveira. ²³ E trataron de darlle viño mesturado con mirra, pero El non o tomou. ²⁴ Cando o crucificaron, repartíronse os seus vestidos, botando sortes sobre eles para decidir o que levaría cada un. ²⁵ Eran as nove da mañá cando o crucificaron. ²⁶ E a inscrición da acusación contra El dicía: o rei dos xudeus. ²⁷ Crucificaron con El a dous ladróns; un á súa dereita e outro á súa esquerda. ²⁸ E cumpriuse a Escritura que di: E cos transgresores foi contado. ²⁹ E os que pasaban inxuriábanlle, meneando a cabeza e dicindo: Bah! Ti que destrúes o templo e en tres días o reedificas, ³⁰ sálvate a ti mesmo descendendo da cruz! ³¹ De igual maneira, tamén os principais sacerdotes xunto con escribas, burlándose del entre eles, dicían: A outros salvou, a si mesmo non se pode salvar. ³² Que este Cristo, o Rey de Israel, descenda agora da cruz, para que vexamos e creamos. E os que estaban crucificados con El tamén lle insultaban. ³³ Cando chegou as doce do mediodía, houbo escuridade sobre toda a terra ata as tres da tarde. ³⁴ E á esa hora Xesús exclamou berrando: Eloi, Eloi, lema sabactani?, que traducido significa, meu Deus, meu Deus, por que me abandonaches? ³⁵ Algúns dos que estaban alí, ao oílo, dicían: Mirade, a Elías chama. ³⁶ Entón un correu e empapou unha esponxa en vinagre, e poñéndoa nunha cana, deulle a beber, dicindo: Deixade, vexamos se Elías vén a baixalo. ³⁷ E Xesús, dando un forte berro, expirou. ³⁸ E o veo do templo rachouse en dous, de arriba abaixo. ³⁹ Vendo o centurión que estaba fronte a El, a maneira en que expirou, dixo: En verdade este home era Fillo de Deus. ⁴⁰ 40Había tamén unhas mulleres mirando de lonxe, entre as que estaban María Magdalena, María, a nai de Xacobo, e Salomé ⁴¹ 41as cales cando Xesús estaba en Galilea, lle seguían e lle servían; e había moitas outras que subiran con El a Xerusalén. ⁴² Xa á tardiña, como era o día da preparación, é dicir, a véspera do día de repouso, ⁴³ veu Xosé de Arimatea, membro prominente do concilio, que tamén esperaba o reino de Deus; e enchéndose de valor, entrou onde estaba Pilato e pediulle o corpo de Xesús. ⁴⁴ Pilato sorprendeuse de que xa morrese, e chamando ao centurión, preguntoulle se xa estaba morto. ⁴⁵ E comprobando isto por medio do centurión, concedeulle o corpo a Xosé, ⁴⁶ quen comprou un lenzo de liño, e baixándoo da cruz, envolveuno no lenzo de liño e púxoo nun sepulcro que fora escavado na rocha; e fixo rodar unha pedra á entrada do sepulcro. ⁴⁷ E María Magdalena e María, a nai de Xosé, miraban para saber onde o poñían.