ជំពូក ១៦
1
ព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះអម្ចាស់មកតាមរយៈលោកយេហ៊ូវ ជាកូនរបស់លោកហាណានីថា៖
2
«ទោះបីជាយើងបានលើកអ្នកឡើងពីធូលី ហើយបានឲ្យអ្នកធ្វើជាអ្នកដឹកនាំលើប្រជាជនអ៊ីស្រាអែលក៏ដោយ ក៏អ្នកនៅតែដើរតាមផ្លូវរបស់យេរ៉ូបោម ហើយបានធ្វើឲ្យប្រជាជនអ៊ីស្រាអែលប្រព្រឹត្តអំពើបាប នាំឲ្យយើងពិរោធដោយសារអំពើបាបរបស់ពួកគេ។
3
ឃើញទេ យើងនឹងកំទេចបាសា និងគ្រួសាររបស់គេចោល ហើយយើងនឹងធ្វើឲ្យគ្រួសាររបស់អ្នកដូចជាគ្រួសារបស់យេរ៉ូបោមកូនរបស់នេបាតដែរ។
4
ឆ្កែនឹងស៊ីគ្រប់គ្នានៅក្នុងគ្រួសាររបស់បាសាដែលបានស្លាប់នៅក្នុងក្រុង ហើយបក្សីនឹងចឹកស៊ីអ្នកដែលស្លាប់នៅឯវាលស្រែ»។
5
រឿងរាវរបស់ព្រះបាទបាសា ជាមួយអ្វីដែលស្តេចធ្វើ និងភាពល្បីល្បាញរបស់ស្តេច តើមិនបានកត់ត្រាទុកនៅក្នុងសៀវភៅព្រឹត្តិការណ៍របស់ស្តេចអ៊ីស្រាអែលទេឬ?
6
ព្រះបាទបាសាបានផ្ទុំលក់ជាមួយបុព្វបុរសរបស់ព្រះអង្គ ហើយគេយកសពទៅបញ្ចុះនៅក្រុងធើសា ហើយព្រះបាទអេឡា ជាបុត្ររបស់ទ្រង់បានឡើងស្នងរាជ្យបន្ត។
7
ដូច្នេះ តាមរយៈលោកព្យាការីយេហ៊ូវ ជាកូនរបស់លោកហាណានី ព្រះអម្ចាស់បានមានបន្ទូលមកប្រឆាំងព្រះបាទបាសា និងគ្រួសាររបស់ស្តេចទាំងពីរនេះដោយសារអំពើរអាក្រក់ដែលស្តេចបានធ្វើ នៅក្នុងព្រះនេត្ររបស់ព្រះអម្ចាស់ ដូច្នេះធ្វើឲ្យព្រះអង្គព្រះពិរោធ ហើយព្រះអង្គបំផ្លាញគ្រួសាររបស់ស្តេចដូចព្រះអង្គបំផ្លាញគ្រួសាររបស់ព្រះបាទយេរ៉ូបោមដែរ និងដោយសារតែស្តេចបានសម្លាប់គ្រួសារបស់ព្រះបាទយេរ៉ូបោមទាំងអស់។
8
នៅក្នុងឆ្នាំទីម្ភៃប្រាំមួយនៃរាជ្យរបស់ព្រះបាទអាសាជាស្តេចស្រុកយូដា ព្រះបាទអេឡា ជាបុត្ររបស់ព្រះបាទបាសា បានឡើងសោយរាជ្យលើស្រុកអ៊ីស្រាអែល នៅក្រុងធើសា ស្តេចសោយរាជ្យបានពីរឆ្នាំ។
9
មានអ្នកបម្រើរបស់ស្ដេចម្នាក់ឈ្មោះលោកស៊ីមរី ជាមេទ័ពកងរទេះចម្បាំងពាក់កណ្ដាល បានប្រឆាំងនឹងព្រះបាទអេឡា។ ឥឡូវនេះ ស្តេចស្នាក់នៅក្រុងធើសា កំពុងសោយស្រាស្រវឹង នៅក្នុងផ្ទះរបស់លោកអើសា ដែលជាអ្នកគ្រប់គ្រងនៅក្រុងធើសា។
10
លោកស៊ីមរីចូលទៅក្នុង វាយប្រហារ និងសម្លាប់ស្តេចទៅ នៅក្នុងឆ្នាំទីម្ភៃប្រាំពីរនៃរាជ្យរបស់ព្រះបាទអាសាស្តេចស្រុកយូដា ហើយលោកក្លាយជាស្តេចបន្តពីព្រះបាទស៊ីមរី។
11
នៅពេលដែលព្រះបាទស៊ីមរីចាប់ផ្តើមសោយរាជ្យ និងបានគង់លើបល្ល័ង្ក ស្តេចបានសម្លាប់គ្រួសារបស់ប្រះបាទបាសាទាំងអស់។ ស្តេចមិនទុកឲ្យនរណាម្នាក់នៅក្នុងគ្រួសារ ឬមិត្តភ័ក្ររបស់ព្រះបាទបាសានៅរស់ឡើយ។
12
ដូច្នេះ ព្រះបាទស៊ីមរីបំផ្លាញគ្រួសារទាំងមូលរបស់ព្រះបាទបាសា ស្របតាមព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះអម្ចាស់ដែលបានមានបន្ទូលប្រឆាំងនឹងព្រះបាទបាសាតាមរយៈលោកព្យាការីយេហ៊ូវ
13
ដោយសារអំពើបាបរបស់ស្តេចផ្ទាល់ និងអំពើបាបដែលព្រះបាទអេឡាជាបុត្របានប្រព្រឹត្ត និងការដែលពួកគេបាននាំប្រជាជនអ៊ីស្រាអែលឲ្យប្រព្រឹត្តអំពើបាប ដូច្នេះ ពួកគេបានធ្វើឲ្យព្រះអម្ចាស់ជាព្រះរបស់អ៊ីស្រាអែលព្រះពិរោធជាមួយរូបព្រះរបស់ពួកគេ។
14
រឿងផ្សេងទៀតដែលទាក់ទងនឹងព្រះបាទអេឡា និងអ្វីដែលស្តេចបានធ្វើ តើមិនបានកត់ត្រាទុកក្នុងសៀវភៅព្រឹត្តិការណ៍របស់ស្តេចអ៊ីស្រាអែលទេឬ?
15
នៅក្នុងឆ្នាំទីម្ភៃប្រាំពីរនៃរាជ្យរបស់ព្រះបាទអាសាស្តេចស្រុកយូដា ព្រះបាទស៊ីមរីសោយរាជ្យបានប្រាំពីរថ្ងៃនៅក្រុងធើសា។ ឥឡូវនេះទាហានបានបោះជំរំ នៅជិតក្រុងគីបថោន ដែលជាក្រុងរបស់ពួកភីលីស្ទីន។
16
នៅពេលដែលពួកទ័ពបានបោះជំរំនៅទីនេះពួកគេឮគេនិយាយថា៖ «លោកស៊ីមរីបានក្បត់ ហើយបានសម្លាប់ស្តេចហើយ»។ ដូច្នេះ ថ្ងៃនោះនៅក្នុងជំរំ អ៊ីស្រាអែលទាំងមូលបានប្រកាសឲ្យលោកមេទ័ពអូមរីធ្វើជាស្តេចលើស្រុកអ៊ីស្រាអែល។
17
លោកអូមរីក៏ចេញពីក្រុងគីបថោនជាមួយជនជាតិអ៊ីស្រាអែល មកឡោមព័ទ្ធក្រុងធើសា។
18
ដូច្នេះ នៅពេលដែលព្រះបាទអ៊ូមរីបានឃើញថាទីក្រុងត្រូវបានគេគ្រប់គ្រង ស្តេចក៏យាងចូលក្នុងប៉មមួយនៅជាប់ក្នុងវាំងរបស់ស្តេច រួចយកភ្លើងដុតខ្លួនឯងនៅក្នុងប៉ម ហើយបានសុគតក្នុងភ្លើងនោះទៅ។
19
នេះដោយសារអំពើបាបដែលស្តេចបានធ្វើជាអំពើអាក្រក់នៅក្នុងព្រះនេត្ររបស់ព្រះអម្ចាស់ ដោយសារស្តេចដើរតាមមាគា៌របស់ព្រះបាទយេរ៉ូបោម និងដោយសារអំពើបាបរបស់ស្តេចខ្លួនឯងផ្ទាល់ ស្តេចក៏នាំអ៊ីស្រាអែលឲ្យប្រព្រឹត្តបាបដែរ។
20
រឿងរាវដែលទាក់ទាងនឹងព្រះបាទស៊ីមរី និងអំពើក្បត់ដែលស្តេចបានធ្វើ តើមិនមានកត់ត្រាទុកក្នុងសៀវភៅព្រឹត្តិការណ៍របស់ស្តេចអ៊ីស្រាអែលទេឬ?
21
បន្ទាប់មក ប្រជាជនអ៊ីស្រាអែលបានបែងចែកជាពីរ។ ប្រជាជនពាក់កណ្តាល់ដើរតាមលោកលោកធីបនី ជាកូនរបស់លោកគីណាត ដែលឡើងជាស្ដេច ពាក់កណ្តាលទៀតដើរតាមលោកអូមរី។
22
ប៉ុន្តែ អ្នកដែលដើរតាមលោកអូមរីខ្លាំងជាងអ្នកដែលដើរតាមលោកធីបនីជាកូនរបស់លោកគីណាត។ ដូច្នេះ លោកធីបនីបានស្លាប់ ហើយលោកអូមរីឡើងគ្រងរាជ្យ។
23
ព្រះបាទអ៊ូមរីសោយរាជ្យលើអ៊ីស្រាអែលក្នុងឆ្នាំទីសាមសិបប្រាំ នៃរាជ្យរបស់ព្រះបាទអាសាស្តេចស្រុកយូដា ហើយស្តេចសោយរាជ្យបានដប់ពីរឆ្នាំ។ ស្តេចសោយរាជ្យនៅក្រុងធើសាបានប្រាំមួយឆ្នាំ។
24
ស្ដេចទិញភ្នំសាម៉ារីពីលោកសេមើរតម្លែជាប្រាក់ពីរហាប។ ស្តេចបានសង់ក្រុងនៅលើភ្នំនោះ ហើយបានហៅក្រុងនោះថាសាម៉ារី ក្រោយពីក្រុងនោះធ្លាប់មានឈ្មោះថាសេមើរ ដែលជាម្ចាស់ភ្នំ។
25
ព្រះបាទអ៊ូមរីបានប្រព្រឹត្តអំពើអាក្រក់នៅក្នុងព្រះនេត្ររបស់ព្រះអម្ចាស់ ហើយបានប្រព្រឹត្តអាក្រក់ជាងអ្នកដែលសោយរាជ្យមុនស្តេចទៅទៀត។
26
ដោយសារស្តេចដើរតាមមាគា៌របស់ព្រះបាទយេរ៉ូបោមជាកូនរបស់នេបាត និងអំពើបាបរបស់ស្តេចផ្ទាល់ដែលនាំអ៊ីស្រាអែលឲ្យប្រព្រឹត្តអំពើបាប ធ្វើឲ្យព្រះអម្ចាស់ជាព្រះរបស់អ៊ីស្រាអែលព្រះពិរោធដោយសារតែរូបព្រះដ៏គ្មានតម្លៃទាំងអស់នោះ។
27
រឿងរាវរបស់ព្រះបាទអ៊ូមរី អ្វីដែលស្តេចបានធ្វើ និងភាពល្បីល្បាញដែលស្តេចបានបង្ហាញ តើមិនមានកត់ត្រានៅក្នុងសៀវភៅព្រឹត្តិការណ៍របស់ស្តេចស្រុកអ៊ីស្រាអែលទេឬ?
28
ដូច្នេះ ព្រះបាទអ៊ូមរីបានផ្ទុំលក់ជាមួយបុព្វបុរសរបស់ស្តេច ហើយគេបានបញ្ចុុះស្តេចនៅស្រុកសាម៉ារី ហើយព្រះបាទអហាប់ ជាបុត្រ បានឡើងស្នងរាជ្យបន្ត។
29
នៅក្នុងឆ្នាំទីសាមសិបប្រាំបីនៃរាជ្យរបស់ព្រះបាទអាសាស្តេចស្រុកយូដា ព្រះបាទអហាប់ ជាបុត្ររបស់ព្រះបាទអ៊ូមរីបានឡើងស្នងរាជ្យលើស្រុកអ៊ីស្រាអែល។ ព្រះបាទអហាប់ ជាបុត្ររបស់អ៊ូមរីសោយរាជ្យលើអ៊ីស្រាអែលក្នុងក្រុងសាម៉ារីបានម្ភៃពីរឆ្នាំ។
30
ព្រះបាទអហាប់ ជាបុត្ររបស់អ៊ូមរីបានប្រព្រឹត្តអាក្រក់នៅក្នុងព្រះនេត្ររបស់ព្រះអម្ចាស់លើសស្តេចណាៗទាំងអស់ដែលសោយរាជ្យមុនស្តេច។
31
ស្តេចព្រះបាទអហាប់មិនគ្រាន់តែដើរតាមអំពើបាបរបស់ព្រះបាទយេរ៉ូបោមជាកូនរបស់នេបាតប៉ុណ្ណោះទេ គឺទ្រង់បានរៀបអភិសេកជាមួយព្រះនាងយេសិបិល ជាបុត្រីរបស់ព្រះបាទអេតបាល ជាស្ដេចស្រុកស៊ីដូន ហើយដើរតាម និងថ្វាយបង្គំព្រះបាល ព្រមទាំងឱនក្បាលនៅចំពោះព្រះនោះទៀតផង។
32
ស្តេចបានសង់អាសនាសម្រាប់ព្រះបាល នៅក្នុងវិហាររបស់ព្រះបាល ដែលស្តេចបានសង់នៅសាម៉ារី។
33
ព្រះបាទអហាប់ក៏បានសង់សសរព្រះអាសេរ៉ាផងដែរ។ ព្រះបាទអហាប់បានប្រព្រឹត្តអាក្រក់មែនទែនធ្វើឲ្យព្រះអម្ចាស់ជាព្រះរបស់អ៊ីស្រាអែលព្រះពិរោធយ៉ាងខ្លាំងលើសជាងស្តេចមុនៗទៅទៀត។
34
ក្នុងអំឡុងពេលនៃការគ្រប់គ្រងរបស់ព្រះបាទអហាប់ លោកហ៊ីអែលជាអ្នកស្រុកបេតអែល សង់កំពែងក្រុងយេរីខូឡើងវិញ។ លោកហ៊ីអែលបានចាក់គ្រឹះក្រុង នោះគាត់បានបង់ថ្លៃជីវិតអប៊ីរ៉ាមជាកូនប្រុសច្បង ហើយកាលគាត់ដាក់ទ្វារក្រុងឡើង នោះសេគូបជាកូនប្រុសពៅក៏ស្លាប់ដែរ ស្របតាមព្រះបន្ទូលដែលព្រះអម្ចាស់បានថ្លែង តាមរយៈលោកយ៉ូស្វេជាកូនរបស់លោកនូន។