ជំពូក ១១
1
ព្រះបាទសាឡូម៉ូនបានស្រឡាញ់ស្រី្តជនជាតិបរទេសជាច្រើននាក់៖ មានបុត្រីរបស់ស្តេចផារោន ស្ត្រីជនជាតិម៉ូអាប់ ជនជាតិអាំម៉ូន ជនជាតិអេដុម ជនជាតិស៊ីដូន និងជនជាតិហេត
2
ជាជាតិដែលព្រះអម្ចាស់បានមានបន្ទូលហាមជនជាតិអ៊ីស្រាអែលថា៖ «កុំឲ្យរៀបការជាមួយពួកគេ ហើយកុំឲ្យពួកគេរៀបការជាមួយកូនស្រីៗរបស់អ្នករាល់គ្នា ដោយសារពួកគេនឹងទាក់ទាញចិត្តអ្នករាល់គ្នាទៅព្រះរបស់ពួកគេ»។ ប៉ុន្តែ ព្រះបាទសាឡូម៉ូនស្រឡាញ់ស្ត្រីទាំងនេះ។
3
ព្រះបាទសាឡូម៉ូនមានមហេសី៧០០នាក់ និងស្រីស្នំ៣០០នាក់។ មហេសីទាំងឡាយរបស់ស្តេចបានឲ្យចិត្តរបស់ស្តេចងាកឆ្ងាយពីព្រះអម្ចាស់។
4
នៅពេលដែលព្រះបាទសាឡូម៉ូនចាស់ទៅ មហេសីរបស់ស្តេចបានបង្វែរចិត្តរបស់ស្តេចទៅព្រះរបស់ពួកគេ ដួងចិត្តរបស់ស្តេចមិនបានចុះចូលជាមួយព្រះជាម្ចាស់ជាព្រះទាំងស្រុងទេ គឺមិនដូចព្រះបាទដាវីឌជាបិតារបស់ស្តេចឡើយ។
5
ព្រះបាទសាឡូម៉ូនបានដើរតាមព្រះអាសថារ៉ូត ជាព្រះរបស់ជនជាតិស៊ីដូន និងព្រះមីលកូម ជារូបព្រះគួរស្អប់ខ្ពើមរបស់ជនជាតិអាំម៉ូន។
6
ព្រះបាទសាឡូម៉ូនបានធ្វើអំពើអាក្រក់នៅក្នុងព្រះនេត្ររបស់ព្រះអម្ចាស់ ស្តេចមិនបានដើរតាមព្រះអម្ចាស់ទាំងស្រុងឡើយ មិនដូចព្រះបាទដាវីឌជាបិតារបស់ស្តេចឡើយ។
7
បន្ទាប់មក ព្រះបាទសាឡូម៉ូនបានសង់ទីខ្ពស់មួយនៅលើភ្នំ សម្រាប់ព្រះកេម៉ូសនៅទល់មុខក្រុងយេរូសាឡឹម ជាព្រះគួរស្អប់ខ្ពើមរបស់ជនជាតិម៉ូអាប់ និងព្រះម៉ូឡុក ជាព្រះគួរស្អប់ខ្ពើមរបស់ជនជាតិអាំម៉ូន។
8
ស្តេចក៏បានសង់ទីខ្ពស់សម្រាប់មហេសីបរទេសរបស់ស្តេចដែរ ដែលជាកន្លែងថ្វាយគ្រឿងក្រអូប និងយញ្ញបូជាទៅព្រះរបស់ពួកគេនៅកន្លែងនោះ។
9
ព្រះអម្ចាស់បានពិរោធនឹងព្រះបាទសាឡូម៉ូនយ៉ាងខ្លាំង ដោយសារស្តេចបានបែរព្រះទ័យចេញពីព្រះអង្គ ជាព្រះរបស់អ៊ីស្រាអែល ទោះបីជាស្តេចបានជួបជាមួយព្រះអង្គពីរដង
10
ហើយព្រះអង្គបានបង្គាប់ស្តេចអំពីរឿងទាំងនេះ ដែលថាស្តេចមិនអាចដើរតាមព្រះដ៏ទៃជាដាច់ខាត។ ប៉ុន្តែ ព្រះបាទសាឡូម៉ូនមិនបានធ្វើតាមការបង្គាប់របស់ព្រះអម្ចាស់ឡើយ។
11
ដូច្នេះហើយ បានជាព្រះអម្ចាស់មានបន្ទូលមកកាន់សាឡូម៉ូនថា៖ «ដោយសារអ្នកធ្វើការទាំងនេះ ហើយមិនបានរក្សាសម្ពន្ធមេត្រី និងច្បាប់របស់យើង ដែលយើងបានបង្គាប់ដល់អ្នក យើងនឹងហែករាជ្យរបស់អ្នក និងឲ្យដល់អ្នកបម្រើរបស់អ្នក។
12
ទោះជាយ៉ាងណាក៏ដោយ ដោយយល់ដល់ព្រះបាទដាវីឌជាបិតារបស់អ្នក យើងនឹងមិនធ្វើការនេះកើតឡើងក្នុងថ្ងៃអាយុរបស់អ្នកទេ ប៉ុន្តែ យើងនឹងហែកនៅក្នុងដៃបុត្ររបស់អ្នក។
13
យើងនឹងមិនហែកអាណាចក្រទាំងអស់ឡើយ យើងនឹងឲ្យកុលសម្ព័ន្ធមួយទៅកូនរបស់អ្នក ដោយយល់ដល់ព្រះបាទដាវីឌជាអ្នកបម្រើរបស់យើង និងយល់ដល់ក្រុងយេរូសាឡឹម ដែលយើងបានជ្រើសរើស។
14
បន្ទាប់មក ព្រះអម្ចាស់បណ្តាលឲ្យមានគូវិវាទរបស់ព្រះបាទសាឡូម៉ូនងើបឡើង គឺលោកហាដាឌ ជាអ្នកស្រុកអេដុម។
15
លោកជារាជវង្សរបស់ស្ដេចស្រុកអេដុម។ នៅពេលដែលព្រះបាទដាវីឌគង់នៅអេដុំ លោកយ៉ូអាប់ជាមេទ័ពបានឡើងទៅដុតសាកសពបុរសទាំងអស់ដែលបានលោកសម្លាប់រួចហើយនៅស្រុកអេដុម។
16
និងទាហានអ៊ីស្រាអែលនៅទីនោះប្រាំមួយខែរហូតបានសម្លាប់បុរសៗទាំងអស់នៅស្រុកអេដុម។
17
ប៉ុន្តែ លោកហាដាឌអ្នកបម្រើរបស់ឪពុកលោកបាននាំលោកជាមួយអ្នកស្រុកអេដុមផ្សេងទៀតទៅស្រុកអេស៊ីបតាំងពីលោកនៅក្មេងនៅឡើយ។
18
ពួកគេចាកចេញពីស្រុកម៉ាឌានទៅដល់ស្រុកប៉ារ៉ាន ពួកគេនាំប្រុសៗជាមួយពួកគេ ទៅស្រុកអេស៊ីប ទៅជួបព្រះចៅផារោនជាស្តេចស្រុកអេស៊ីប។ ស្តេចបានឲ្យផ្ទះសំបែង និងអាហារ ព្រមទាំងដីធ្លីឲ្យលោកទៀតផង។
19
ស្តេចផារោនពេញចិត្តនឹងលោកហាដាឌយ៉ាងខ្លាំង ដូច្នេះ ស្តេចក៏លើប្អូនថ្លៃរបស់ស្តេចឲ្យធ្វើជាភរិយាលោក ជាប្អូនស្រីរបស់ព្រះមហាក្សត្រិយានីថាផ្នេស។
20
ប្អូនស្រីរបស់ព្រះមហាក្សត្រិយានីថាផ្នេសបានបង្កើតកូនប្រុសមួយឲ្យលោកាហាដាឌ។ ពួកគេបានដាក់ឈ្មោះថាកេនូបាត។ ព្រះមហាក្សត្រិយានីថាផ្នេសបានចិញ្ចឹមកូននោះនៅក្នុងវាំងរបស់ព្រះចៅផានរោន។ ដូច្នេះ កេនូបាតរស់នៅក្នុងវាំងស្តេចផារោន។
21
នៅពេលដែលលោកនៅស្រុកអេស៊ីបនៅឡើយ លោកហាដាឌបានឮថាស្តេចដាវីឌបានសុគតហើយ ហើយលោកមេទ័ពយ៉ូអាប់បានស្លាប់ហើយដែរ នោះលោកក៏បានទូលទៅស្តេចផារោនថា៖ «ចូរឲ្យទូលបង្គំចេញទៅស្រុករបស់ទូលបង្គំវិញផង»។
22
បន្ទាប់មក ស្តេចផារោនមានរាជឱង្ការទៅគាត់ថា៖ «តើអ្នកនៅជាមួយយើងមានខ្វះខាតអ្វីទៀត ដែលធ្វើឲ្យអ្នកចង់ទៅស្រុករបស់អ្នកវិញ»? លោកហាដាឌទូលថា៖ «មិនមានអ្វីខ្វះខាតអ្វីទេព្រះអង្គ តែសូមអនុញ្ញាត្តិឲ្យទូលបង្គំទៅផង»។
23
ព្រះជាម្ចាស់ក៏ឲ្យមានម្នាក់ទៀតងើបឡើងប្រឆាំងនឹងព្រះបាទសាឡូម៉ូនដែរ គឺលោករេសោន ជាកូនរបស់លោកអេលីយ៉ាដា ដែលបានរត់ពីព្រះបាទហាដា-រេស៊ើរ ជាស្ដេចស្រុកសូបាជាចៅហ្វាយរបស់ខ្លួន។
24
លោករេសោនបានប្រមូលមនុស្សប្រុសជាច្រើនមកជាមួយលោក ហើយលោកក្លាយជាមេក្រុមលើក្រុមតូចនោះ នៅពេលដែលស្តេចដាវីឌបានវាយប្រហារក្រុមរបស់លោករេសោនជាអ្នកស្រុកស្រុកសូបា។ អ្នកស្រុកសូបាទាំងនោះបានរត់ទៅក្រុងដាម៉ាស ហើយរស់នៅទីនោះ ហើយលោករេសោនបានគ្រប់គ្រងក្រុងដាម៉ាស។
25
លោកជាសត្រូវរបស់អ៊ីស្រាអែលក្នុងរាជ្យរបស់ព្រះបាទសាឡូម៉ូន គឺលោកតែងតែធ្វើទុក្ខបុកម្នេញអ៊ីស្រាអែល។ លោករេសោន តែងតែស្អប់ជនជាតិអ៊ីស្រាអែល ហើយបានឡើងសោយរាជ្យលើស្រុកអារ៉ាម។
26
លោកយេរ៉ូបោមជាកូនរបស់លោកនេបាតមកពីកុលសម្ព័ន្ធអេប្រាអ៊ីម នៅស្រុកសេរេដា ជាអ្នកគ្រប់គ្រង់របស់ព្រះបាទសាឡូម៉ូន ម្ដាយរបស់លោកឈ្មោះសេរូអា ជាស្ត្រីមេម៉ាយក៏បានបះបោរប្រឆាំងនឹងស្ដេចដែរ។
27
មូលហេតុដែលធ្វើឲ្យលោកប្រឆាំងនឹងស្តេច ព្រោះព្រះបាទសាឡូម៉ូនបានសង់កន្លែងមួយនៅមីឡូ និងជួសជុលកំពែងបាក់បែកនៅក្រុងព្រះបាទដាវីឌជាបិតារបស់ទ្រង់។
28
លោកយេរ៉ូបោមជាមនុស្សដ៏អង់អាច។ ព្រះបាទសាឡូម៉ូនបានឃើញថាលោកជាបុរសវ័យក្មេងដែលក្លៀវក្លា ដូច្នេះហើយ ស្តេចបានឲ្យលោកគ្រប់គ្រងលើអ្នកធ្វើការក្នុងគ្រួសាររបស់លោកយ៉ូសែប។
29
នៅក្នុងពេលនោះ នៅពេលដែលលោកយេរ៉ូបោមចេញពីក្រុងយេរូសាឡឹមលោកព្យាការីអហ៊ីយ៉ា ជាអ្នកភូមិស៊ីឡូ បានជួបលោកនៅតាមផ្លូវ។ លោកអហ៊ីយ៉ាបានស្លៀកសំលៀកបំពាក់ថ្មី ហើយលោកទាំងពីរបានដើរជាមួយគ្នានៅវាលស្រែ។
30
បន្ទាប់មក លោកអហ៊ីយ៉ាបានដោះអាវនោះមកហែកជាដប់ពីរចំណែក។
31
លោកមានប្រសាសន៍ទៅកាន់លោកយេរ៉ូបោមថា៖ «សូមយកដប់ចំណែក ព្រោះព្រះអម្ចាស់ជាព្រះរបស់អ៊ីស្រាអែលមានបន្ទូលថា៖ «មើល យើងនឹងហែកអាណាចក្រចេញពីដៃរបស់ព្រះបាទសាឡូម៉ូន ហើយយើងនឹងប្រគល់កុលសម្ព័ន្ធដប់ដល់អ្នក
32
(ប៉ុន្តែ ព្រះបាទសាឡូម៉ូននឹងនៅសល់មួយកុលសម្ព័ន្ធ ដោយយល់ដល់ព្រះបាទដាវីឌជាអ្នកបម្រើរបស់យើង គឺក្រុងដែលយើងបានជ្រើសរើសចេញពីកុលសម្ព័ន្ធអ៊ីស្រាអែល)
33
ដោយសារតែគេបានបោះបង់ចោលយើង ទៅថ្វាយបង្គំអាសថារ៉ូតជាព្រះនៃជនជាតិស៊ីដូន កេម៉ូសជាព្រះនៃជនជាតិម៉ូអាប់ និងមីលកូមជាព្រះរបស់ជនជាតិអាំម៉ូន។ ពួកគេមិនបានដើរនៅក្នងផ្លូវរបស់យើង មិនបានធ្វើអ្វីដែលត្រឹមត្រូវនៅក្នុងភ្នែករបស់យើង មិនរក្សាច្បាប់ និងបញ្ញត្តរបស់យើង ដូចព្រះបាទដាវីឌជាបិតារបស់គេឡើយ។
34
ទោះជាយ៉ាងណាក៏ដោយ យើងមិនដករាជ្យទាំងមូលចេញពីដៃរបសសាឡូម៉ូនឡើយ។ ផ្ទុយទៅវិញ យើងនឹងឲ្យសាឡូម៉ូនគ្រងរាជ្យអស់មួយជីវិត ដោយសារយល់ដល់ព្រះបាទដាវីឌជាអ្នកបម្រើដែលយើងបានជ្រើសរើស ជាអ្នកដែលរក្សាបញ្ញាត្ត និងច្បាប់របស់យើង។
35
ប៉ុន្តែ យើងនឹងដករាជ្យពីបុត្ររបស់ព្រះបាទសាឡូម៉ូន ហើយយើងនឹងប្រគល់ឲ្យអ្នក ដប់កុលសម្ព័ន្ធ។
36
យើងនឹងឲ្យកុលសម្ព័ន្ធមួយដល់បុត្ររបស់ព្រះបាទសាឡូម៉ូន ដូច្នេះ ព្រះបាទដាវីឌជាអ្នកបម្រើរបស់យើងនឹងនៅមានចង្កៀងចំពោះយើងនៅក្រុងយេរូសាឡឹម ជាក្រុងដែលយើងបានជ្រើសរើស ដើម្បីដាក់នាមរបស់យើង។
37
យើងនឹងប្រគល់ដល់អ្នក ហើយអ្នកនឹងគ្រប់គ្រង ដើម្បីសម្រេចតាមអ្វីដែលយើងចង់បាន ហើយអ្នកនឹងក្លាយជាស្តេចលើជនជាតិអ៊ីស្រាអែល។
38
បើអ្នកស្តាប់តាមអ្វីដែលយើងបង្គាប់អ្នក ហើយបើអ្នកដើរតាមមាគារបស់យើង ហើយធ្វើរឿងត្រឹមត្រូវនៅក្នុងភ្នែករបស់យើង ដោយរក្សាច្បាប់ និងបញ្ញត្តរបស់យើង ដូចដែលព្រះបាទដាវីឌជាអ្នកបម្រើរបស់យើងបានធ្វើ នោះយើងនឹងនៅជាមួយអ្នក និងកសាងគ្រួសាររបស់អ្នក ដូចយើងបានធ្វើសម្រាប់ព្រះបាទដាវីឌ ហើយយើងនឹងប្រគល់អ៊ីស្រាអែលឲ្យអ្នក។
39
យើងនឹងដាក់ទោសកូនចៅរបស់ព្រះបាទដាវីឌ តែមិនរហូតនោះទេ»។
40
ដូច្នេះ ព្រះបាទសាឡូម៉ូនព្យាយាមសម្លាប់លោកយេរ៉ូបោម។ ប៉ុន្តែ លោកយេរ៉ូបោមបានភាសខ្លួនទៅស្រុកអេស៊ីប ទៅជួបព្រះបាទស៊ីសាក់ ជាស្ដេចស្រុកអេស៊ីប ហើយលោកនៅស្រុកអេស៊ីបរហូតដល់ព្រះបាទសាឡូម៉ូនសោយទិវង្គត។
41
និយាយពីរឿងទាក់ទងនឹងព្រះបាទសាឡូម៉ូន អ្វីដែលស្តេចបានធ្វើ និងប្រាជ្ញារបស់ស្តេច តើមិនបានសរសេរទុកនៅក្នុងសៀវភៅប្រវត្តិរបស់ទ្រង់ទេឬអី?
42
ព្រះបាទសាឡូម៉ូនបានគ្រងរាជ្យលើទឹកដីអ៊ីស្រាអែលអស់សែសិបឆ្នាំ។
43
ស្តេចបានសុគតរួមជាមួយពួកបុព្វបុរសរបស់ស្តេច ហើយគេបានបញ្ចុះសពទ្រង់នៅក្នុងក្រុងស្តេចដាវីឌជាបិតាទ្រង់។ ព្រះបាទរេហូបោមជាបុត្រឡើងស្នងរាជ្យបន្ត។