ศิบาได้นำลาที่ผูกอานแล้วคู่หนึ่ง ขนมปังสองร้อยก้อน พวงลูกเกดหนึ่งร้อยพวง พวงผลมะเดื่อหนึ่งร้อยพวง และเหล้าองุ่นหนึ่งถุงหนังมาถวายดาวิด
ศิบาได้ทูลเหตุผลที่เมฟีโบเชทได้ยังคงพักอาศัยอยู่ในกรุงเยรูซาเล็มได้เป็นเพราะเมฟีโบเชทได้เชื่อว่าวงศ์วานอิสราเอลจะได้คืนราชอาณาจักรของซาอูลพระบิดาของเขาแก่เขาในวันนั้น
กษัตริย์ได้ทรงบอกศิบาว่าสิ่งที่ได้เคยเป็นของเมฟีโบเชท ตอนนี้ก็ได้เป็นของศิบาแล้ว
ชิเมอีได้สาปแช่งดาวิดและพวกข้าราชการของกษัตริย์ทั้งหมด และยังได้ขว้างฝุ่นและก้อนหินมาที่พวกเขาด้วย
ชิเมอีได้สาปแช่งดาวิดและพวกข้าราชการของกษัตริย์ทั้งหมด และยังได้ขว้างฝุ่นและก้อนหินมาที่พวกเขาด้วย
ชิเมอีได้เรียกดาวิดว่าเจ้าวายร้ายและฆาตกร
ชิเมอีได้เรียกดาวิดว่าเจ้าวายร้ายและฆาตกร
ดาวิดได้ทรงหวังว่าพระยาห์เวห์จะได้ทรงตอบแทนดาวิดด้วยสิ่งดีเพราะการแช่งสาปที่พระองค์ทรงได้รับในวันนั้น
หุชัยได้ทูลอับซาโลมว่า "ขอพระราชาจงทรงพระชนม์ยิ่งยืนนาน ขอพระราชาจงทรงพระชนม์ยิ่งยืนนาน"
หุชัยได้ทูลอับซาโลมว่าเขาคือหุชัยจะได้เป็นของคนนั้นผู้ที่พระยาห์เวห์และชนชาตินี้และคนอิสราเอลทั้งหมดได้เลือกไว้
อาหิโธเฟลได้ทูลแนะนำให้อับซาโลมไปหลับนอนกับพวกภรรยาที่เป็นทาสรับใช้ของพระบิดาของพระองค์ผู้ที่ดาวิดได้ทิ้งไว้ให้ดูแลพระราชวัง
คำปรึกษาของอาหิโทเฟลได้ถูกมองว่าเป็นเหมือนกับผู้ชายที่ได้ยินจากพระโอษฐ์ของพระเจ้าเอง