DCS-Mirror-Phearak_km_num_text

ជំពូក ១៤

¹ នៅយប់នោះ ពួកកូនចៅអ៊ីស្រាអែលបានស្រែកយំយ៉ាងខ្លាំង។ ² ហើយពួកគេក៏រិះគន់លោកម៉ូសេ និងលោកអ៊ើរ៉ុនជាខ្លាំង។ សហគមន៍ទាំងមូលបាននិយាយទៅពួកលោកថា៖ «ទុកឲ្យពួកយើងស្លាប់នៅស្រុកអេស៊ីព្ទ ឬនៅទីរហោស្ថានទៅប្រសើរជាង។ ³ ហេតុអ្វីបានជាព្រះអម្ចាស់នាំពួកយើងមកស្រុកនេះ ហើយត្រូវស្លាប់ដោយសារដាវដូច្នេះ? ប្រពន្ធ និងកូនៗរបស់ពួកយើងនឹងក្លាយជាជនរងគ្រោះ។ តើពួកយើងត្រឡប់ទៅស្រុកអេស៊ីបវិញមិនល្អជាងទេឬ? ⁴ ពួកគេបាននិយាយគ្នាថា៖ «ចូរពួកយើងជ្រើសរើសអ្នកដឹកនាំម្នាក់ផ្សេងទៀតឲ្យដឹកនាំពួកយើងត្រឡប់ទៅស្រុកអេស៊ីព្ទវិញ»។ ⁵ នោះលោកម៉ូសេ និងលោកអ៊ើរ៉ុនបានឱនមុខចុះនៅចំពោះមុខសហគមន៍កូនចៅអ៊ីស្រាអែល។ ⁶ លោកយ៉ូស្វេកូនប្រុសរបស់លោកនូន និងលោកកាឡែបកូនប្រុសរបស់លោកយេភូ‌នេដែលបានទៅសង្កេតមើលស្រុកនោះជាមួយពួកគេដែរ បានហែកសម្លៀកបំពាក់របស់ខ្លួន។ ⁷ ពួកគេបាននិយាយទៅកាន់សហគមន៍កូនចៅអ៊ីស្រាអែលថា៖ «ស្រុកដែលពួកយើងបានដើរឆ្លងកាត់ និងសង្កេតមើលនោះជាស្រុកល្អខ្លាំងណាស់។ ⁸ ប្រសិនបើ ព្រះអម្ចាស់សព្វព្រះហឫទ័យនឹងយើង នោះព្រះអង្គនឹងនាំយើងចូលទៅក្នុងស្រុកនោះ ហើយព្រះអង្គនឹងប្រទានស្រុកនោះឲ្យយើងជាមិខាន។ ស្រុកនោះពោរពេញទៅដោយទឹកដោះ និងទឹកឃ្មុំ។ ⁹ ប៉ុន្តែ មិនត្រូវបះបោរប្រឆាំងនឹងព្រះអម្ចាស់ឡើយ ហើយក៏កុំខ្លាចមនុស្សនៅក្នុុងស្រុកនោះដែរ។ ពួកយើងនឹងលេបស៊ីពួកគេយ៉ាងងាយដូចជាស៊ីម្ហូបអាហារ។ រនាំងការពាររបស់ពួកគេនឹងត្រូវរើចេញពីពួកគេ ដ្បិត ព្រះអម្ចាស់គង់ជាមួយនឹងយើង ដូច្នេះ កុំខ្លាចពួកកេឡើយ»។ ¹⁰ ប៉ុន្ដែ សហគមន៍ទាំងមូលគម្រាមចោលដុំថ្មសម្លាប់ពួកគេ។ នៅពេលនោះសិរីរុងរបស់ព្រះអម្ចាស់បានលេចចេញមកនៅត្រសាលប្រជុំចំពោះមុខកូនចៅអ៊ីស្រាអែលទាំងអស់គ្នា។ ¹¹ ព្រះអម្ចាស់បានមានបន្ទូលទៅលោកម៉ូសេថា៖ «តើប្រជាជននេះនឹងមើលងាយយើងដល់ពេលណាទៀត? តើពួកគេនៅតេមិនជឿទុកចិត្តដល់យើងដល់ពេលណាទោះបីជាទីសម្គាល់នៃអំណាចរបស់យើង ដែលយើងបានធ្វើនៅកណ្ដាលចំណោមពួកគេផងនោះ? ¹² យើងនឹងវាយប្រហារពួកគេដោយគ្រោះកាច ហើយនឹងកាត់កាល់ពួកគេ រួចយើងនឹងបង្កើតប្រជាតិមួយដែលធំជាង ហើយខ្លាំងពូកែជាងពួកគេពីពូជពង្សរបស់អ្នក»។ ¹³ លោកម៉ូសេបានទូលទៅព្រះអម្ចាស់ថា៖ «ប្រសិនបើ ព្រះអង្គធ្វើដូច្នេះ នោះជនជាតិអេស៊ីបនឹងឮអំពីរឿងនេះ ដ្បិត ព្រះអង្គបានសង្គ្រោះប្រជាជននេះពីពួកគេ ដោយអំណាចចេស្តារបស់ព្រះអង្គ។ ¹⁴ ពួកគេនឹងប្រាប់រឿងនេះដល់មនុស្សដែលរស់នៅក្នុងស្រុកនេះ។ ពួកគេបានឮថាព្រះអង្គគង់ជាមួយប្រជាជននេះ គេបានឃើញព្រះអង្គមុខទល់នឹងមុខ។ ពពករបស់ព្រះអង្គឈរនៅពីលើប្រជាជននេះ។ ព្រះអង្គយាងពីមុខពួកគេដោយសរសរពពកនៅពេលថ្ងៃ ហើយដោយសរសរភ្លើងនៅពេលយប់។ ¹⁵ ដូច្នេះ ប្រសិនបើព្រះអង្គសម្លាប់ពួកគេ ដូចជាមនុស្សតែម្នាក់នោះ នោះប្រជាជាតិទាំងឡាយដែលបានឮល្បីអំពីព្រះអង្គនឹងនាំគ្នានិយាយថា៖ ¹⁶ «ព្រោះតែព្រះអម្ចាស់មិនអាចនាំប្រជាជននេះចូលទៅក្នុងទឹកដីដែលព្រះអង្គបានស្បថថាប្រទានឲ្យដល់ពួកគេបាន ទើបព្រះអង្គសម្លាប់ពួកគេនៅទីរហោស្ថានអស់»។ ¹⁷ ឥឡូវនេះ ទូលបង្គំសូមអង្វរព្រះអង្គ សូមព្រះអង្គប្រើអំណាចចេស្ដាដ៏ខ្លាំងរបស់ព្រះអង្គ។ ដ្បិត ព្រះអង្គបានមានបន្ទូលថា៖ ¹⁸ «ព្រះអម្ចាស់យឺតនឹងខ្ញាល់ ហើយពោរពេញទៅដោយសេចក្តីស្មោះត្រង់។ ព្រះអង្គតែងតែលើកលែងទោសដល់កំហុស និងសេចក្តីរំលង។ ប៉ុន្តែ ព្រះអង្គមិនបំភ្លេចកំហុសនោះទេ គឺព្រះអង្គនឹងដាក់ទោសអំពើបាបរបស់ដូនតាទៅលើកូនចៅរបស់ពួកគេបីទៅបួនតំណ។ ¹⁹ ទូលបង្គំសូមអង្វរព្រះអង្គ សូមព្រះអង្គអត់ទោសចំពោះអំពើបាបរបស់ប្រជាជននេះ ដោយព្រោះតែសេចក្តីស្មោះត្រង់ដ៏អស្ចារ្យរបស់ព្រះអង្គ ដូចដែលព្រះអង្គតែងតែអត់ទោសដល់់ប្រជាជននេះតាំងពីពេលដែលពួកគេនៅក្នុងស្រុកអេស៊ីបរហូតមកដល់ពេលនេះ»។ ²⁰ ព្រះអម្ចាស់បានមានបន្ទូលថា៖ «យើងបានលើកលែងទោសឲ្យពួកគេតាមសំណូមពរបស់អ្នកហើយ ²¹ ប៉ុន្តែ យើងជាព្រះដែលមានព្រះជន្មគង់នៅ ហើយផែនដីទាំងមូលពេញដោយសិរីរុងរឿងរបស់យើង ²² នោះមនុស្សទាំងអស់នេះបានឃើញសិរីរុុងរឿង និងទីសម្គាល់នៃអំណាចដ៏អស្ចារ្យរបស់យើង ដែលយើងបានធ្វើនៅស្រុកអេស៊ីប និងនៅក្នុងទីរហោស្ថាន ប៉ុន្តែ ពួកគេនៅតែល្បងលយើងដល់ទៅដប់ដង ហើយនៅតែមិនស្តាប់តាមសម្លេងរបស់យើង។ ²³ ដូច្នេះ យើងសូមប្រកាសថា៖ ពួកគេពិតជានឹងមិនបានឃើញស្រុកដែលយើងបានស្បថជាមួយដូនតារបស់ពួកគេឡើយ។ អ្នកណាដែលមើលងាយយើង នឹងមិនបានឃើញស្រុកនោះឡើយ។ ²⁴ លើកលែងតែលោកកាលែបជាអ្នកបម្រើយើង ព្រោះលោកមានវិញ្ញាណខុសពីអ្នកផ្សេង ហើយលោកបានធ្វើតាមយើងគ្រប់ជំពូក នោះយើងនឹងនាំលោកចូលក្នុងស្រុកដែលលោកបានទៅសង្កេតមើល។ ពូជពង្សរបស់លោកនឹងបានកាន់កាប់ស្រុកនោះ។ ²⁵ (ជនជាតិអាម៉ាឡេក និងជនជាតិកាណានរស់នៅតាមជ្រលងភ្នំ)។ ស្អែកនេះ ចូរត្រឡប់ទៅទីរហោស្ថានតាមផ្លូវសមុទ្រកក់វិញ»។ ²⁶ ព្រះអម្ចាស់បានមានបន្ទូលទៅលោកម៉ូសេ និងលោកអ៊ើរ៉ុនទៀតថា៖ ²⁷ «តើយើងត្រូវទ្រាំនឹងសហគមន៍ដ៏អាក្រក់ដែលតែងតែរិះគន់យើងនេះដល់ពេលណា? យើងបានឮការរអ៊ូរទាំរបស់កូនចៅអ៊ីស្រាអែលទាស់នឹងយើងហើយ។ ²⁸ ចូរប្រាប់ពួកគេថា៖ នេះជាព្រះបន្ទូលរបស់ព្រអម្ចាស់! យើងជាព្រះដ៏មានព្រះជន្មគង់នៅ យើងនឹងប្រព្រឹត្តិចំពោះអ្នករាល់គ្នា ដូចដែលយើងគ្នាបានឮអ្នករាល់គ្នានិយាយ។ ²⁹ ខ្មោចរបស់អ្នករាល់គ្នានឹងត្រូវដូូលនៅក្នុងទីរហោស្ថាននេះ គឺអស់អ្នកដែលរអ៊ូរទាំទាស់នឹងយើង ជាអ្នកដែលបានរាប់ក្នុងពេលធ្វើរាប់ចំនួនអ្នកដែលមានអាយុចាប់ពីម្ភៃឆ្នាំឡើងទៅ ។ ³⁰ អ្នករាល់គ្នាពិតជានឹងមិនបានចូលទៅក្នុងស្រុកដែលយើងបានសន្យាឲ្យអ្នករាល់គ្នារស់នៅឡើយ លើកលែងតែលោកកាលែបជាកូនប្រុសរបស់លោកយេភូ‌នេ និងលោកយ៉ូស្វេ ជាកូនប្រុសរបស់លោកនូន។ ³¹ ប៉ុន្តែ កូនចៅរបស់អ្នករាល់គ្នាដែលអ្នករាល់គ្នាបាននិយាយថានឹងក្លាយជាជនរងគ្រោះនោះ យើងនឹងនាំពួកគេចូលទៅក្នុងស្រុកនោះ។ ពួកគេនឹងស្គាល់ស្រុកដែលអ្នករាល់គ្នាបានបដិសេធមិនទទួលយក។ ³² រីឯអ្នករាល់គ្នាវិញ សាកសពរបស់អ្នករាល់គ្នានឹងដួលនៅក្នុងក្នុងទីរហោស្ថាននេះ។ ³³ កូនចៅរបស់អ្នករាល់គ្នានឹងឃ្វាលហ្វូងចៀមក្នុងទីហោស្ថាននេះរយៈពេលសែសិបឆ្នាំ។ ពួកគេនឹងទទួលទោសនៃអំពើបះបោររបស់អ្នករាល់គ្នារហូតទាល់តែអ្នករាល់គ្នាស្លាប់ចោលឆ្អឹងនៅក្នុងទីរហោស្ថាននេះអស់។ ³⁴ ដូចដែលអ្នករាល់គ្នាបានទៅសង្កេតមើលស្រុកនោះរយៈពេលសែសិបថ្ងៃ នោះអ្នករាល់គ្នានឹងទទួលទោសនៃអំពើបាបរបស់អ្នករាល់គ្នារយៈពេលសែសិបឆ្នាំដែរ គឺមួយឆ្នាំ សម្រាប់មួយថ្ងៃ នោះអ្នករាល់គ្នានឹងដឹងថា ការដែលធ្វើជាខ្មាំងសត្រូវនឹងយើងនោះវាយ៉ាងដូចម្ដេចទៅវិញ។ ³⁵ យើងគឺជាព្រះអម្ចាស់បានមានបន្ទូលយ៉ាងណា យើងពិតជានឹងធ្វើយ៉ាងនោះដល់សហគមន៍ដ៏អាក្រក់ដែលបានប្រមូលគ្នាបះបោរទាស់នឹងយើងនេះ។ ពួកគេនឹងត្រូូវកាត់ចោលទាំងស្រុង ហើយនឹងស្លាប់នៅទីនេះទាំងអស់គ្នា»។ ³⁶ ³⁷ ដូច្នេះ ពួកអ្នកដែលលោកម៉ូសេបានចាត់ឲ្យទៅសង្កេតមើលស្រុកនោះបានស្លាប់ទាំងអស់គ្នាដោយគ្រោះនៅចំពោះព្រះអម្ចាស់។ អ្នកទាំងនេះគឺជាអ្នកដែលត្រឡប់មកវិញ ហើយនាំដំណឹងអាក្រក់អំពីស្រុកនោះមករាយការណ៍ ហើយបានធ្វើឲ្យសហគមន៍ទាំងមូលរអ៊ូរទាំទាស់នឹងលោកម៉ូសេ។ ³⁸ ក្នុងចំណោមមនុស្សទាំងអស់ដែលបានទៅមើលស្រុកនោះ មានតែលោកយ៉ូស្វេជាកូនប្រុសរបស់លោកនូន និងលោកកាលែបជាកូនប្រុសរបស់លោកយេភូនេទេដែលនៅរស់។ ³⁹ នៅពេលដែលលោកម៉ូសេបានប្រាប់ដំណឹងនេះដល់់កូនចៅអ៊ីស្រាអែល ពួកគេទូញសោកយ៉ាងខ្លាំង។ ⁴⁰ ពួកគេក្រោកឡើងពីព្រឹកព្រលឹម ហើយឡើងទៅលើកំពូលភ្នំ ទាំងពោលថា៖ «មើល៍! ពួកយើងនៅទីនេះ យើងនឹងទៅកន្លែងដែលព្រះអម្ចាស់បានសន្យា ដ្បិត ពួកយើងបានធ្វើបាបមែន»។ ⁴¹ ប៉ុន្តែ លោកម៉ូសេបានមានប្រសាន៍ថា៖ «ហេតុអ្វីបានជាអ្នករាល់បំពានលើបញ្ជារបស់ព្រះអម្ចាស់ដូច្នេះ? អ្នករាល់គ្នានឹងមិនបានសម្រេចឡើយ។ ⁴² សូមកុំទៅឡើយ ដ្បិត ព្រះអម្ចាស់មិនគង់ជាមួយអ្នករាល់គ្នាដើម្បីការពារអ្នករាល់គ្នាពីការវាយប្រហារពីសត្រូវរបស់អ្នករាល់គ្នាឡើយ។ ⁴³ ជនជាតិអាម៉ាឡេក និងជនជាតិកាណាននៅទីនោះ ហើយអ្នករាល់គ្នានឹងស្លាប់ដោយសារដាវ ដ្បិត អ្នករាល់គ្នាបានងាកចេញពីព្រះជាម្ចាស់ហើយ។ ដូច្នេះ ព្រះអង្គនឹងមិនគង់ជាមួយអ្នករាល់គ្នាឡើយ»។ ⁴⁴ ប៉ុន្តែ ពួកគេនៅតែមានះឡើងទៅស្រុកភ្នំ តែលោកម៉ូសេ និងហឹបនៃសម្ព័ន្ធមេត្រីរបស់ព្រះអម្ចាស់បានចាកចេញពីជំរំហើយ។ ⁴⁵ ពេលនោះជនជាតិអាម៉ាឡេក និងជនជាតិកាណានដែលរស់នៅតាមតំបន់ភ្នំនោះបានចុះមក។ ពួកគេបានវាយប្រហារជនជាតិអ៊ីស្រាអែលឲ្យចុះចាញ់រហូតដល់ហោម៉ា។