Capítulo 44

Para o director do coro. Masquil para os fillos de Coré 1 Ó Deus!, cos nosos ouvidos ouvimos, os nosos pais contáronnos as obras que fixeches nos seus días, en tempos antigos. 2 Ti, coa túa man botaches fora as nacións e a eles plantáchelos; aflixiches os pobos e a eles fichéchelos medrar. 3 Pois non tomaron nen posuíron a terra pola súa espada nin os salvou o seu brazo, senón a túa destra e o teu brazo, e a luz da túa presenza porque te agradaches neles. 4 Ti es o meu rei, ó Deus!; manda vitorias a Xacob! 5 Contigo rexeitaremos os nosos adversarios; no teu nome pisaremos os que se nos opoñen 6 Porque eu non confiarei no meu arco nin a miña espada me salvará; 7 pois ti salváchesnos dos nosos adversarios e confundiches os que nos aborrecen. 8 Gloriámonos no Señor todo o día e por sempre, louvaremos o teu nome. 9 Porén ti rexeitáchesnos e confundíchesnos, e non saes cos nosos exércitos. 10 Fasnos recuar ante o noso adversario e os que nos odian tomáronos como despoxos. 11 Entrégasnos como ovellas para ser devorados e espalláchesnos entre as nacións. 12 Vendes o teu pobo a baixo prezo e non te enriqueciches co seu prezo 13 Fixéchesnos o oprobio dos nosos veciños, escarnio e burla dos que nos rodean. 14 Ti posnos por proverbio entre as nacións, os pobos abanean a cabeza sobre nós. 15 Cada día a miña deshonra está sobre min, e a vergoña cobre a miña face, 16 pola voz de quen me afrenta e deshonra, pola presenza do inimigo e do vengativo. 17 Todo isto nos aconteceu sen te ter esquecido, sen faltarmos ao teu pacto, 18 Non se volveu atrás o noso corazón, nin se apartou dos teus vieiros, 19 para que nos quebrantaras no lugar da aflición, e nos cubriras coa sombra da morte. 20 Se nos esquecéramos do nome do noso Deus, ou erguéramos as mans a un deus alleo, 21 non se decataría o Señor diso? Pois el coñece os segredos do corazón. 22 Pero pola túa causa mátannos a cotío, considérasenos como ovellas para matar. 23 Esperta! Por que dormes Señor? Érguete, non nos rexeites para sempre.

24 Por que agachas a túa face e te esqueces da nosa aflición e da nosa opresión? 25 Por que a nosa alma se fundiu no po? e o noso corpo pegado á terra? 26 Érguete! Sé a nosa axuda, e líbranos pola túa misericordia.