¹ Cando saiu dali e viu a seu pobo, e seus descípolos o siguiron. ² Cando chegou o sabado, El ensinou na sinagoga e moitos co escoitaban maravillabanse dicindo Onde aprendeu estas insenanzas''? Qué esta sabeduría que lle foi dada? Qué son eses milagres que fai co as mans? ³ No e éste o carpinteiro, o fillo de María, e irman de Xacobe ( Santiago) e de Xosé e Xudas e Simón?. Non están suas hirmans eiquí con nos. E ofenderonse por Xesús. ⁴ Xesús dixolles: " Un profeta sen honra, agas no seu propio pobo e entre os seus e sua casa , ⁵ El non foi quén de facer alí ningunha obra poderosa, agas de impoñer as suas mans a alguns enfermos e curalos, ⁶ E estaba maravillado da incredulidade deles . E percorria as aldeas ensinando. ⁷ Entón El chamou aos doce e comenzou a envialos de dos en dous, dándolles autoridade sobre os espítitos inmundos, ⁸ e ordenouñe ca non levaran nada para o camiñom, so un bastón; nin pan, nin alforxa,nin diñeiro no cinto; ⁹ sinon calzodo con andalias. Non levedes duas túnicas. ¹⁰ Lle dixo- e acalquera sitio en entredes unha casa, quedar alí ata que deixedes o lugar. ¹¹ E en calquer lugar que non vos reciban nin escoiten, o salir da lí sacudide o polvo da planta dos vosos pes en testemuña contra eles. ¹² Eles procamaban que todos se arrepintiran. ¹³ E botaban fora moitos demos é unxian con aceíte a moitos enfermos e os sanaban. ¹⁴ O rei Herodes escoitou isto, pois o nome de Xesús fixose moi coñecido, e a xente dicia: Xoan o Bautista, resucitou dentre os mortos, por iso , estes poderes milagreiros tan con el. Outros dixeron: e Elias. ¹⁵ E outros dician: e un profeta, coma un dos profetas antigos ¹⁷ O escoitar isto Herodes, dicia: Xoán, a quen eu decapitéi, resucitou. ¹⁶ Pois Herodes mesmo mandara prender a Xoán e o encadenou na cadea pola causa de herpdías, muller do seu hirman Felipe, pois Herodes casarase con ela. ¹⁸ Porque Xoán dixolle a Herodes non te e licito ter a muller do teu irmán. ¹⁹ Herodias tiñalle rancor e quiria matalo , pero non pudia, ²⁰ porque Heredes tiña medo de Xoán sabendo quera un home xusto e santo e o mantiña protexido. e cando o escoitaba quedaba moi perplexo , pero gostaballe escoitalo. ²¹ Chegou un día oprtuno, cando Herodes sendo o seu compleanos, ofreceu un convite para os oficiais, eseus comandantes e leaderes da Galilea. ²² A filla de Herodías viu e bailou pra eles e compklaceu a Herodes e a os convidados a cena; e o rei dixolle a rapaza; Pideme o que queiras que cho daréi ²³ E xuroille; Dareiche o que me pidas ata a metade do meu reino. Ella saliu e lle dixo a nai: Que podo pidirlle? ²⁴ E ela lle respostou: a cabeza de Xoán o Bautista. ²⁵ Deseguida ela presentouse diante do rei con sua pitición , dicindo: quero que me des agora mesmo a cabeza de Xoán o Bautista nunha bandexa.. ²⁶ O rei puxose moi triste sinenbargues polo seu xuramento e dos que se sentaban con el a mesa non quixo desairala. ²⁷ de contado o rei mandou aun verdugo que lle trouxera a cabeza de Xoán. El foi decapitouno na carcere, ²⁸ e truxo a cabeza de Xoán nuha bandexa e lla deu a moza e a moza deulla a nai. ²⁹ Cando os discípulos de Xoán escoitaron isto viñeron colleron o corpo e sotrraronno ³⁰ Os apóstolos reunironse con Xesús e lle contaron todo o que tiñan feito e ensinado. ³¹ El dixolle." vinde afastarvos dos demaís a un lugar solitario e descansade un tempo.( Pois había moitos iban e viñan e eles non tiñan tempo nin pa comer) ³² e foron no barco aun lugar afastado. ³³ Pero a xente mirounos marchar e moitos os recoñeceron, e xuntos correron a todos os pobos e chegaron primeiro queles. ³⁴ O desembarcar Xesús mirou unha grande multitude e tivo compasión por eles , porque eran como ovellas sen pastor. El comenzou a ensinarlle muitas cousas. ³⁵ Cando xa era moi tarde, seus discípulos vieñeron a El e dixreon; "este e un lugsr solitario , os discipulos acercaronse e lle dixeron ³⁶ despideos para que poidanir a os campos e aldeas de rededor e compren para comer eles. ³⁷ El costestou dicindo: " darlles vos de comer ", Eles lle dixeron : Queres que merquemos doscentos denarios de pan e darllos a eles pa que coman? ³⁸ El lles dixo: canto pan tedes? ide mirar" Cando o souperon, eles dixeron: cinco pans e dous peixes. ³⁹ E lles mandoun a todos que se sentaran en grupos na herba verde. ⁴⁰ E sentaronse en grupos de cen e cincoenta. ⁴¹ Mentras El ccolleu os cinco pans e os cinco peixes, e mirando pra o ceo os bendixo. e partiu os pans e llos deo a os discipulos pra que os repartiran a multidtude de fronte a eles. Os dous peixes dividiunos entre todos eles. ^{42 43} Todos comeron e se fartaron. E recolleron doce capachos cheas de cachos, e tamén dos peixes. Os que comeron. ⁴⁴ Os que comeron o pan fon cinco mil homes. ⁴⁵ De seguido fixo que os seus discipulos subiran a barca e foran diante del a optro lado de Betsaida, mentres El despidia a multitude. ⁴⁶ despois de despedirse de eles, foi ao monte a pregar. ⁴⁷ O escurece, la barca estaba no medio do mar, e El estaba solo en terra. ⁴⁸ E amiralos vogar cansos polo esforzo , porque o vento eralle contrario, como a cuarta vixilia da noite Xesús foi a eles andando en riba do mar e quirian pasar de largo. ⁴⁹ Pero cando eles o miraran andar pola mar , pensaron quera un pantasma berraron, ⁵⁰ porque todos o miraron e estaban espantados. Pero deseguido El falou con eles e lle dixo; ¡ tende ánimo; son eu ,non temádes. ⁵¹ El subiu a barca con eles, e o vento parou de soplar, e eles estaban moi asombrados por El. ⁵² Pois eles non entenderan o dos pane, pois tiñen a mente escurecida ⁵³ Cando eles cruzaron, viñeron a terra en Genesaret e atracaron a barca. ⁵⁴ Cando saliron da barca de inmediato ⁵⁵ a xente conoceu a Xesús sairon a carreira toda aquela comarcas e truxeron a enfermos nas padíolas onde escoitaban quel estaba. ⁵⁶ Ondequera quel entraba nas aldeas, ou cidades, ou campos, eles puñan aos enfermos nos mercados , e lle pregaban se soamente pouderan tocar o borde do seu manto. e todos os que o tacaban sanaban.