¹ Escomenzou a insenar de novo ao caron do mar. Unha grande multitude xuntouse aredor dél, entón El subiu a un bote questaba no mar, e sentouse: E toda a multitude estaba en terra a veira do mar. ² El lles ensinaba moitas cousas en parábolas, El lle dixo na sua ensinanza ³ . Escoiten, o sementadorr saíu a sementar ⁴ Mentres sementaba, algúnhas sementes cairon no camiño, e viñeron os páxaros é coméronas. ⁵ Outras caéron nas pedras onde non tiñan terreo. de seguido saliron, por non ter fondo o terreo ⁶ . Pero cando saíu o sol, quemouse por non ter raiz secouse. ⁷ Outras sementes cairon no medio de espiños. Os espiños creceron é afogaron a semente é non deron ningún froito. ⁸ . Outras sementes cairon en terra boa ecreceron e desarolaron e deron froitu unhas a trinta, algures a sesenta e outras a cento veces por un. ⁹ Él dixo: " Quen teña ouidos para escoitar que escoite. ¹⁰ Cando Xesús estaba só os que estaban pretro del e os doce, preguntáronlle sobre as parábolas. ¹¹ Él dixo " a vos lle foi dado o ministerio do reino de Deus . Pero aos de fora receben todo en parábolas ¹² ,PARA QUE CANDO ELES MIREN , SE ELES MIRAN, PERO NON VEXAN, E PARA QUE CANDO ELES OEN , SE ELES OEN PERO NO ENTENDEN, NON SEA QUE SE CONVERTAN CONVERTERAN E DEUS E SEXAN PERDOADOS ¹³ E lles dixo:"¿ Non entendedes esta parábola?¿Coma vades a comprender todas as parábolas? ¹⁴ O sementador que sementa sua semente é o que sementa a palabra, ¹⁵ Alguns son os que caeron xunto o camiño onde se sementou a pedra, son aqueles que cando oiron , inmediatamente vén Satanas e lles quita a palabra que foi sementada neles. ¹⁶ Alguns son os sementados en terreo pedrizo, que é cando escoitaron a palabra deseguida recibirona con alegria. ¹⁷ Pero non teñen raices en si mesmos . pero cando a tribulación ou a persecición por mor da palabra eles inmediatamente tropezan. ¹⁸ E outros son os sementados entre espiños. ¹⁹ Estes oíron a palabra. pero as preocupacions do mundo. o engano das riquezas e os desexos doutras cousas entraron e soufocaron a palabra e fixose estéril. ²⁰ Enton están os sementados en bo terreo eles son os que ouíron a palabra ea receberon e produxeron froito, alguns a trinta, e alguns a sesenta, e alguns a cen veces o que foi sementado. ²¹ Xesús lle dixo: " Quizais levades unha lámpara a casa pa poñela debaixo dun cesto ou debaixo da cama? Non é pa poñela no candil? ²² Pois nada está agachado, que non sexa descuberto, ni dada , nada en segredo, que non sala ao aberto. ²³ Si algún ten ouido, para escoitar, que escoite, ²⁴ Tamén lle dixo: " Coidaibos do que escoitades, pois . con amedída que midades vos mediran, e ainda maís vos daran. ²⁵ Porque ao que ten, a él se lle dara mais , e ao que non ten llo quitarán . ²⁶ Dicia tamén o reina de Deus e coma un home que sementou semente na terra. ²⁷ E se acos é se levanta n é de día , é a semente brota é medra; , cóma él non o sabe. ²⁸ A terra produce froitos por sé mesma, primeiro a folla, logo a mazorca, logo o gran maduro na mazorca. ²⁹ E cando o gran está maduro, deseguida saca a fouce porque chegou a colleita. ³⁰ Tamén dixo: con que se pode comparar o reino de Deus e que parábola podemos por para explicalo? ³¹ É coma unha semente de mostaza, que cando se sementada ea maís pequena de todas as semnetes sementadas na terra. ³² Porén cando se sementa medra maís ca rodas as plantas e ten grandes polas para que as aves do ceo poidan facer os seus niños baixo a súa sonbra ³³ Con moitas prábolas coma éstas. Él falaba . a palabra a eles asegún poideran comprendelas. . ³⁴ El non falaba sen parábola pero en privado . explicaballe todo aos seus discipolos ³⁵ Nese día, cando a tarde ya chegara, él dixo. " Vamos a outro lado " ³⁶ Despidiron a multitude o levaron con eles, pois Él xa estaba no berco. Outros barcos tamén estaban con El. ³⁷ Alí escomenzou unha violenta treboada e as ondas romperon dentro do barco, polo que o barco estaba cheo de auga. ³⁸ Xesús estaba na popa, durmindo enriba don cabezal espertáronno dicindo: Mestre, non che importa que esteámos a piques de morrer? ³⁹ El espertou , e reprendeu ao vento e dixo ao mar: Calmate , sosegate. E os ventos paráron e oubo unha garnde calma. ⁴⁰ Entón lles dixo: " Por qué tendes medo? Ainda non tedes fe? ⁴¹ Eles estában cheos de medo e dician entre eles: "quén e éste, que os ventos eo mar lle obedece.?