¹ E aconteceu que mentres Apolos estaba en Corinto, Pablo, chegou a Éfeso logo de percorrer as rexións superiores, a atopou a algúns discípulos, ² e díxolles: recibistes o Espírito Santo cando crestes? e eles responderon: nen sequera ouvimos se hai un Espírito Santo. ³ El díxolles: en que bautismo foi que fostes bautizados? eles responderon: no bautismo de Xoan. ⁴ Entón Pablo dixo: Xoan bautizou ao pobo co bautismo de arrepentimento, dicindo que creran no que viría despois de el, é dicir, en Xesús. ⁵ Cando a xente escoitou isto, foron bautizados no nome do Señor Xesús. ⁶ E cando Pablo lles impuxo as mans, veu sobor deles o Espírito Santo, e falaban en linguas e profetizaban. ⁷ Eran en total uns doce homes. ⁸ Entrou Pablo na sinagoga, e por tres meses falou con ousadía, discutindo e convencendo en torno ao reino de Deus. ⁹ Pero cando algúns deles se endureceron e tornaron desobedientes falando mal do Camiño diante da multitude, Pablo afastouse deles levando con el aos discípulos, e discutía a cotio na escola de Tirano. ¹⁰ Isto continuou por dous anos, de xeito que todos os que vivían en Asia ouviron a palabra do Señor, tando xudeus coma gregos. ¹¹ E Deus facía milagres non comúns polas mans de Pablo, ¹² de tal xeito que levaban panos ou delantais de seu aos doentes, e as enfermidades alonxábanse deles e os espíritos malignos saían. ¹³ Entón algúns xudeus, exorcistas ambulantes, procuraron invocar no nome do Señor Xesús sobre os que tiñan espíritus malignos, dicindo: ordénovos por Xesús, a quen Pablo predica. ¹⁴ E isto facían sete fillos dun tal Esceva, sumo sacerdote xudío. ¹⁵ Pero un espírito maligno respondeu e díxolles: A Xesús coñezo, e sei quen é Pablo, pero, quen sodes vós? ¹⁶ E o home no que estaba o espírito maligno, botouse enriba deles, a dominounos e puido máis ca eles, de xeito que fuxiron daquela casa espidos e feridos. ¹⁷ E foi sabido isto por todos os habitantes de Éfeso, tanto xudeus coma gregos; e o temor apoderouse de todos eles, e o nome do Señor Xesús era engrandecido. ¹⁸ Tamén moitos dos que creran seguían vindo, confesando e declarando as súas prácticas. ¹⁹ Entón, moitos dos que practicaban as artes máxicas, xuntando os seus libros, prendéronlles lume diante de todos, e botando contas do seu valor, viron que eran como cincuenta mil moedas de prata. ^{(probablemente dracmas gregas. unha dracma equivale a un día de xornal) 20} Así medraba con poder a palabra do Señor e prevalecía. ²¹ Pasadas estas cousas, Pablo propúxose no seu espírito ir a Xerusalem logo de percorrer Macedonia e Acaia, dicindo: despois de que vaia alí, debo visitar tamén Roma. ²² E enviando a Macedonia a dous dos seus axudantes, Timoteo e Erasto, quedou el en Asia por algún tempo. ²³ Por aquel entón, produciuse un albordo nnon pequeno por mor do Camiño. ²⁴ Porque un prateiro chamado Demetrio, que facía santuarios de prata de Artemisa e producía non poucas ganancias aos artesáns, ²⁵ xuntou a estos cos obreiros de oficios semellantes, e dixo: compañeiros, sabedes que a nosa prosperidade depende deste comercio. ²⁶ E vedes e escoitades que non só en Éfeso, senón en case toda Asia, este Pablo convenceu a moitas persoas, e afastounas, dicindo que os deuses feitos coas mans non son deuses verdadeiros. ²⁷ E non só corremos perigo de que o noso oficio caia en descrédito, senón tamén de que o templo da gran deusa Artemisa sexa considerado sen valor, e que ela, a quen adora toda Asia e o mundo enteiro, sexa despoxada da sua grandeza. ²⁸ Cando escoitaron isto, enchéronse de carraxe, e berraban, dicindo: grande é Artemisa dos efesios! ²⁹ E a cidade encheuse de confusión, e a unha lanzáronse ao teatro e riparon a Gaio e a Aristarco, os compañeiros de Pablo, que eran de Macedonia. ³⁰ Cando Pablo quixo presentarse ante o pobo, os discípulos non llelo permitiron. ³¹ Tamén algúns dos asiarcas que eran amigos seus, enviaron a rogarlle que non se presentara no teatro. ³² Así que uns berraban unha cousa e outros outra, pois os que estaban alí estaban tan aturullados, que non sabían nen para que se reuniran. ³³ E de entre a multitude, empurraron a Alexandre instruido polos xudeus, quen acenando coa man, quería facer a súa defensa diante da xente. ³⁴ Pero cando caeron en conta de que era xudío, berraron como por dúas horas: grande é Artemisa dos efesios! ³⁵ Entón o secretario, logo de acougar á multitude, dixo: cidadáns de Éfeso, haberá alguén que non saiba que a vila de Éfeso é gardiá do templo da gran Artemisa e do caído do ceo? ³⁶ Xa que estos son feitos innegables, debedes acougar e non facer nada apuradamente. ³⁷ Porque trouxestes a estos homes que nen rouban templos, nen blasfeman á nosa deusa. ³⁸ Así pois, se Demetrio e os artesáns que están con el teñen queixa contra algún, os tribunais están abertos e os procónsules dispostos; presentade as vosas acusacións uns contra doutros. ³⁹ E se solicitades algo máis, decidirase en asamblea lexítima. ⁴⁰ Pois certamente corremos perigo de ser acusados de sedición en relación ao acontecido hoxe, xa que non existe causa xustificada para isto, e non podemos xustificar este albordo. ⁴¹ E dito isto, despediu a reunión. ======= ³⁸ Polo tanto, si Demetrio e os artesán querens estan con él teñen unha acusación contra alguén, os Xulgados están abertos e haí teñen procónsules. Déixenos que se acusen entre eles. ³⁹ Pero se buscan algo noutros asuntos hai que decidilo na Asamblea ordinaria. ⁴⁰ Porque certamentemestamos en perigo de ser acusados po lo desturbio de oxe. No¡n hai pra iste barullo, e nos non seriamos quen de esplicalo. ⁴¹ Cando él dixo isto, él despediu a asamblea. >>>>>>> 6ed00a761fea738aa182c074b42dbdfd9b8cc8ab