¹ O neno Samuel ministraba para o Señor na presenza de Elí. A palabra do Señor era escasa naqueles días e non abundaban as visións. ² Un día estando Elí deitado no sitio de costume (os seus ollo comenzaban a oscurecerse e non podía ver ben), ³ cando a lámpara de Deus ainda non se apagara e Samuel estaba deitado no templo do Señor perto da arca de Deus, ⁴ que o Señor chamou a Samuel e el repondeu:"Estou aquí". ⁵ Entón correu cara Elí e lle dixo: Aquí estou, xa que me chamaste. Mais Elí respondeu: Non te chamei, volve a deitarte. E el se deitou. ⁶ O Señor volveu a chamálo: Samuel!. E Samuel se ergueu , foi cara Elí e lle dixo: Aqui estou, xa que me chamate". Elí respondeu: Non te chamei, meu fillo, volve a deitarte. ⁷ Samuel ainda non coñecía ao Señor, nen se lle revelara ainda a palabra do Señor. ⁸ O Señor volveu a chamar a Samuel por terceira vez. E el se ergueu, foi cara Elí e lle dixo: Aqui estou, xa que me chamaste. Entón Elí entendeu que o Señor estaba chamando ao rapaz. ⁹ E Elí lle dixo a Samuel: Vai e deitate, e se El te chama, dirás: Fala, Señor, que o teu servo escoita. E Samuel foi e se deitou no cuarto ¹⁰ Entón o Señor se presentou e o chamou como nas outras ocasións: Samuel, Samuel! E Samuel repondeu: Fala que o teu servo escoita. ¹¹ E o Señor lle dixo a Samuel: estou por facer en Israel una cousa que fará tremer os ouvidos dos que oian. ¹² Ese día cumprirei en Elí todo o que dixen sobre a súa casa, desde o principio ata o fin. ¹³ Porque lle fixen saber que estou ao punto de xulgar a súa casa para sempre por causa do pecado que el xa coñecía, porque os seus fillos trouxeron sobre si unha maldición e el non os reprendeu. ¹⁴ Polo tanto xurei á casa de Elí que o seu pecado non será expiado xamais, nen con sacrificios nen con ofrendas. ¹⁵ Samuel se deitou ata pola mañán. Entón abriu as portas da casa do Señor. Mais Samuel tiña temor de lle contar a visión a Elí. ¹⁶ Así que Elí chamou a Samuel e lle dixo: Samuel, meu fillo. Aquí estou, respondeu Samuel. ¹⁷ Elí dixo: Que palabra El che falou? Rógoche que non ma ocultes. Así che faga o Señor e ainda máis se me ocultas algo de todas as palabras que El che falou. ¹⁸ Entón Samuel contoullo todo, sen ocultarlle nada. E Elí dixo: El é o Señor, que faga o que lle pareza. ¹⁹ Samuel creceu e o Señor estaba con el. Non deixou sen cumprir ningunha das súas palabras. ²⁰ E todo Israel desde Dan ata Beerseba soubo que Samuel fora confirmado coma profeta do Señor. ²¹ E o Señor volveu a aparecer en Silo, pois era alí onde se revelaba pola súa palabra a Samuel.